Οι κύκλοι που δημιουργεί η Φωνή Θεού, είναι τα καταφύγια του Αγίου Πνεύματος όπου εκεί σπουδάζουν οι νέοι μαθητές, ώσπου σιγά - σιγά αυτοί να φέρουν την απελευθέρωση του ανθρώπινου γένους. Ας ενθυμηθούμε τα κρυφά σχολεία, έτσι είναι σήμερα οι κύκλοι μας.
Η Φωνή Θεού δεν έχει εις τους κόλπους της αρχηγούς, ποιμένες, προφήτες, διακόνους, απόστολους, ανώτερους και κατώτερους, έχει μόνο φίλους και αδελφούς. Έτσι θα ονομαστεί και θα παρουσιαστεί στον κόσμο η εκκλησία της Φιλαδέλφειας, δια αυτού του πνεύματος.
Η λέξη ποιμένας, διάκονος, επίσκοπος κλπ., κρύβουν επικίνδυνες συμπεριφορές που πολλές φορές οδηγούν τους ανθρώπους στην απώλεια.
Το αύριο οδηγεί στην χώρα του ποτέ, «εν όσω λοιπόν έχουμε καιρό ας μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό» ().
Θωμάς
Ο Θεός δεν μας έπλασε από το μηδέν αλλά μας δώρησε με τη χάρη του Λόγου του και τη δυνατότητα να ζούμε σύμφωνα με το θέλημά του. Οι άνθρωποι όμως αρνήθηκαν τα αιώνια· με συμβουλή του διαβόλου επέστρεψαν στη φθορά της φύσεως και έγιναν οι ίδιοι αίτιοι της καταστροφής τους εισάγοντας στη ζωή τους το θάνατο. Ενώ είχαν, όπως είπα παραπάνω, φθαρτή φύση, μπορούσαν, αν έμεναν σταθεροί στην καλωσύνη, να ξεπεράσουν τη θνητότητα της φύσης μετέχοντας στη χάρη του Λόγου. Επειδή συνυπήρχε μέσα τους ο Λόγος, δεν θα τους επηρέαζε η φυσική φθορά καθώς το λέει και η Σοφία (Σολομώντα): «Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο για να μένει άφθαρτος και να αποτελεί εικόνα της δικής Του αΐδιας φύσεως. Από φθόνο όμως του διαβόλου εισήλθε στον κόσμο ο θάνατος». Μετά το γεγονός αυτό, οι άνθρωποι πέθαιναν και η φθορά βασίλευε στη ζωή τους και ξεπερνούσε τη φυσική κατάσταση του ανθρώπινου γένους. Διότι η φθορά είχε λάβει την απειλή του Θεού εναντίον των ανθρώπων σε περίπτωση παράβασης της εντολής. Επιπλέον, και στη διάπραξη των αμαρτημάτων τους οι άνθρωποι δεν είχαν κάποιο όριο· επεκτείνονταν σιγά σιγά και έφτασαν τέλος στην ασυδοσία. Στην αρχή, ανακάλυψαν την κακία και προκάλεσαν σε βάρος του εαυτού τους το θάνατο και τη φθορά. Στη συνέχεια, παρεκτράπησαν σε αδικίες και ξεπέρασαν κάθε είδος παρανομίας. Δεν σταμάτησαν σ’ ένα κακό, αλλά συνεχώς επινοούσαν νεότερα κακά· έτσι, έφτασαν στο σημείο να γίνουν αχόρταγοι στις αμαρτίες. Παντού γινόταν μοιχείες και κλοπές· όλη η γη ήταν γεμάτη από φόνους και αρπαγές. Κανένας νόμος δεν μπορούσε ν’ αντιμετωπίσει τη φθορά και αδικία. Όλα τα κακά, καθένα χωριστά και όλα μαζί, τα έκαναν όλοι. Πολεμούσαν πόλεις εναντίον πόλεων· επαναστατούσαν έθνη εναντίον άλλων εθνών. Όλη η οικουμένη είχε διαιρεθεί από επαναστάσεις και μάχες· καθένας συναγωνίζονταν τον άλλον σε παρανομίες. Δεν τους ήταν άγνωστες ούτε οι παρά φύσιν καταστάσεις, όπως το είπε και ο μάρτυρας του Χριστού Απόστολος (Παύλος): «Οι γυναίκες άλλαξαν τη φυσική χρήση του σώματός τους σε παρά φύσιν· το ίδιο και οι άνδρες: άφησαν τη φυσική σχέση με τις γυναίκες και στράφηκαν με πάθος να επιθυμούν τους ομοφύλους τους· άνδρες με άνδρες διαπράττουν διαστροφικές ασχήμιες. Πληρώνονται όμως στον ίδιο τους τον εαυτό το αντίτιμο της διαστροφικής ζωής τους». Επειδή λοιπόν κυριάρχησε ο θάνατος και η φθορά παρέμενε στη ζωή των ανθρώπων, το ανθρώπινο γένος χανόταν· ο λογικός και κατ’ εικόνα Θεού πλασμένος άνθρωπος καταστραφόταν. Έτσι, το έργο του Θεού που γινόταν οδηγούνταν στην απώλεια. Διότι και ο θάνατος, όπως προείπα, είχε ισχύ νόμου σε βάρος μας. Και δεν μπορούσε κανείς να ξεφύγει το νόμο που τον είχε θεσπίσει ο Θεός εξαιτίας της παραβάσεως (των πρωτοπλάστων).
Αγίου Αθανασίου
Από παιδικής ηλικίας μιμούμεθα τον κόσμο. Τώρα ήρθε η ώρα να μιμηθούμε τον Χριστό.
Το φρούριο του χριστιανού είναι ο Λόγος του Θεού, σε αυτόν να εμμένουμε ώστε να αποφύγουμε τον εχθρό διάβολο.
Μεταμόρφωση σημαίνει μετάνοια, πρόοδος, ευγένεια, στοιχεία Θεού.
Μετάνοια σημαίνει μετά εννόησα, πρώτα δεν μπορούσα να το καταλάβω, μετά εννόησα που έγκειται το λάθος στη ζωή μου και που έγκειται η μικρότητα αυτή που είχα μέχρι χθες.
Ο Θεός αντιτάσσεται στον εγωισμό και δεν είναι απαραίτητο να συνεργάζεται με τον εγωιστή, για να δείξει ότι έχει αγάπη. Όποιος έχει εγωισμό, είναι βέβαιον 100% ότι θα μείνει έξω.
Εκείνοι που θα ενδυθούν το φως του Ευαγγελίου, αυτοί θα είναι οι εκλεκτοί.
Ο Θεός ελέγχει τη ζωή μας με διάφορες δοκιμασίες, ώστε μέσω αυτών, να προβληματιστούμε και να διορθώσουμε τα λάθη που κάνουμε.
«οὗ δὲ τὸ Πνεῦμα Κυρίου, ἐκεῖ ἐλευθερία.» (Β Κορ. 3:17). Όταν όμως κάποιος νικιέται, ή από κάποιο πάθος ή από κάποια αδυναμία, τότε χάνεται ο Θεός και η ελευθερία του.
Τα λόγια είναι σαν τα φύλλα του δέντρου, και τα έργα σαν τον καρπό.
Όσο μπορεί ο άνθρωπος, τόσο θέλει και ο Θεός.
Για να κρίνει κάνεις άλλον, αν είναι σοφός, είναι ανάγκη αυτός να είναι σοφότερος.
Αγωνίσου να αποκτήσεις κάποιο αγαθό, το οποίο ο χρόνος να μην μπορεί να σου αφαιρέσει.
Ο άνθρωπος πρέπει να κάνει εκείνο που μπορεί και να ζητά από τον Θεό εκείνο που δεν μπορεί.
Ο ύπνος είναι αδελφός του θανάτου.
Η αγριότητα είναι πηγή της κακίας.
Η σιωπή είναι σημείο φρόνησης.
Δυσκολότερο απ’ όλα είναι να εξουσιάζει κανείς ανθρώπους.
Πολλοί από τους εχθρούς μάς ωφελούν, επειδή δεν μάς κολακεύουν.
Να γνωρίζουμε ότι, όλοι κουτσαίνουμε, άλλος πολύ και άλλος λίγο.
Η ομόνοια στηρίζει σπίτι και η διχόνοια το ξεριζώνει από τα θεμέλια.
Όταν τιμά κάποιος την αξία των άλλων, αυξάνει την δική του.
Ό,τι κάνουμε για τους άλλους, συνήθως μας φαίνεται πολύ, ενώ ό,τι κάνουν οι άλλοι για μας, μάς φαίνεται τίποτα.
Ο μεγαλοφυής άνθρωπος κάνει επίτηδες μικρά σφάλματα, για να αποφεύγει τα μεγάλα.
Του ενός η τιμωρία, είναι των πολλών ο φόβος.
Όταν δεν έχεις κοντά σου σοφούς ανθρώπους, από τους οποίους μπορείς να μάθεις, μάθαινε από τους αμαθείς, σκεπτόμενος τα ελαττώματά τους, για να μην ξεπέσεις αυτά.
Αν εσύ θέλεις να μην μάθει ο εχθρός σου το μυστικό σου, μην το φανερώσεις στον φίλο σου.
Το πουλί γνωρίζεται από το λάλημα και ο άνθρωπος από το μίλημα.
Όποιος διδάσκει τον άρχοντα, αυτός διδάσκει και όλο το λαό, που είναι στην εξουσία του άρχοντα.
Αν δύο ή δέκα έχουν ομόνοια μεταξύ τους, τότε ο ένας δεν είναι πλέον ένας, αλλά ο καθένας απ’ αυτούς γίνεται δεκαπλάσιος. Και θα βρεις στους δέκα τον έναν και στον έναν τους δέκα.
Αν η αγάπη είναι ζωή, τότε το μίσος προς τον πλησίον είναι θάνατος.
Η αγάπη είναι η δύναμη να κερδίσουμε τον αδελφό μας, γιατί εάν κερδίσουμε τον αδελφό μας, τον Θεό κερδίζουμε.
Τους ακόλαστους μπορούν να τους γιατρέψουν οι άνθρωποι, τους πονηρούς οι άγγελοι, και τους υπερήφανους μόνο ο Θεός.
Όπου συνέβη πτώση, εκεί προηγουμένως κατασκήνωσε η υπερηφάνεια. Διότι το δεύτερο είναι προμήνυμα του πρώτου.
Είναι επικίνδυνη η ακρόαση, όταν δεν προστεθούν στα λόγια και τα έργα.
Εκείνος που φροντίζει να διδάξει τον πλησίον του, επιτυγχάνει διπλό κέρδος. Αφ’ ενός διότι λαμβάνει από τον Θεό μεγαλύτερη αμοιβή, και αφ’ ετέρου επαναφέρει στη μνήμη του, όσα έχει διδαχθεί από εκείνον.
Αγωνίσου μέχρι θανάτου για την αλήθεια και ο Κύριος θα πολεμήσει για σένα.
Αρκεί ένας και μόνο άνθρωπος, κινούμενος από τη φλόγα του ιερού ζήλου, για να διορθώσει ολόκληρο λαό.
Μεγάλο αγαθό είναι το να ελεεί κάνεις τους φτωχούς, αλλά τίποτα δεν είναι τόσο μεγάλο, όσο το να απαλλάσσεις κάποιον από την πλάνη.
Μην περιφρονείς και τους λίγους, επειδή δεν μπορείς να διδάξεις πολλούς, ούτε να αδιαφορήσεις για τις μικρές επιτυχίες, επειδή εσύ επιθυμείς τα μεγάλα κατορθώματα.
Όπως τα σώματα που δεν καθαρίζονται στο λουτρό, είναι γεμάτα από ρύπους και ακαθαρσίες, έτσι και η ψυχή, που δεν απολαμβάνει πνευματική διδασκαλία, έχει επάνω της πολλές κηλίδες από τα αμαρτήματά της.
Όπως η γη, που δεν καλλιεργείται, μεταβάλλεται σε χέρσα και γεμίζει από αγριόκλαδα, έτσι και η ψυχή, που δεν απολαμβάνει πνευματική διδασκαλία, φυτρώνει αγκάθια και τριβόλια.
Ο Θεός ανταποδίδει τις αμοιβές, όχι ανάλογα με τα κατορθώματα που επιτυγχάνουμε, αλλά ανάλογα με την προσπάθεια εκείνων, που αγωνίζονται να κατορθώσουν κάτι.
Ο γνήσιος χριστιανός, δεν κατηγορεί, δεν ονειδίζει, ούτε κάνει τίποτε άλλο απ’ όσα απαγορεύονται, αλλά τηρεί με προσοχή και επιμέλεια τις εντολές του Χριστού και εκτελεί αυτές.
Όπου παρουσιάζεται το Άγιο Πνεύμα, εκεί επιδημεί και ο Χριστός, και όπου είναι ο Χριστός, εκεί είναι ολοφάνερο ότι παρίσταται και ο Πατήρ.
Θέλεις να γίνεις κάποτε θεολόγος και αντάξιος της θεότητας; Να τηρείς τις άγιες εντολές και να βαδίζεις σύμφωνα με τα άγια προστάγματα. Διότι η πράξη είναι η σέλα της θεωρίας.
Κάθε ψυχή που δεν έχει δεχτεί σωφρονιστική τιμωρία, παραμένει αθεράπευτη. Επομένως δεν είναι κακό το να υποστεί κάποιος τιμωρία, αλλά είναι χειρότερο το να μη σωφρονιστεί από την τιμωρία.
Ας αγωνιζόμαστε να μην είμαστε μόνο παλαιστές, αλλά και πολεμιστές κατά των δαιμονίων. Διότι οι πρώτοι άλλοτε χτυπούν και άλλοτε τους χτυπάνε, ενώ οι δεύτεροι πάντοτε καταδιώκουν τον εχθρό.
Όπως τα σύννεφα κρύβουν τον ήλιο, έτσι και οι πονηρές σκέψεις σκοτίζουν και καταστρέφουν τον νου.
Μακάριο δεν είναι τόσο να γνωρίζεις κάτι περί Θεού, αλλά το να έχεις μέσα σου τον Θεό.
Είναι μερικοί, που δεν παίρνουν το ξένο πράγμα, αλλά όμως αγαπούν με υπερβολή το δικό τους.
Μην θέλεις να ακολουθείς τον Ιησού, μόνο όταν πηγαίνει στο όρος Θαβώρ, αλλά να τον ακολουθείς και όταν πηγαίνει στο όρος του Γολγοθά.
Η σωτήρια της ψυχής σου, είναι υπόθεση δική σου. Αν εσύ δεν νοιάζεσαι γι’ αυτήν, ποιος άλλος θα νοιαστεί για σένα;
Ο κόσμος είναι φανερή εικόνα της αόρατης θεότητας.
Γίνε σοφός και φρόνιμος, για να προβλέπεις τα μέλλοντα πράγματα, πριν σου συμβούν, διότι όταν συμβούν, και οι μωροί άνθρωποι ακόμα τα γνωρίζουν και κλαίνε, αλλά χωρίς όφελος.