Πολλά ζηλευτά πράγματα στην εποχή του Παύλου αλλά και σε κάθε άλλη εποχή
καταρρέουν και λησμονούνται. Η αρχαία ελληνική γλώσσα και πολλές άλλες δεν
ομιλούνται σήμερα. Κράτη πανίσχυρα με αξιόλογον πολιτισμό έχουν εξαφανιστεί από
το πρόσωπο της γης. Την χθεσινή εφημερίδα την πετάμε στα σκουπίδια, εφήμερο
πράγμα, την επόμενη ημέρα τα νέα της και οι γνώσεις της έσβησαν. Η επιστήμη και
η φιλοσοφία της εποχής μας περνάει και τα ύψιστα αγαθά του κόσμου έρχονται
και παρέρχονται. Μια ματιά γύρω μας, μας πείθει πόσο περαστικά είναι όλα όση
αξία και ομορφιά και αν είχαν κάποτε. Μόνο ένα πράγμα μένει ατόφυο και
αναλλοίωτο στο πέρασμα των αιώνων, μόνον η αγάπη, ο Χριστός << η
αγάπη ουδέποτε εκπίπτει >> είναι το υπέρτατο θείον δώρον.
Από τότε που την δίδαξε και την εφήρμοσε με την ζωή του και τη σταυρική του
θυσία ο Κύριος, παραμένει άφθαρτη και αμετάβλητη, δεν πέφτει ποτέ. Δεν
μικραίνει το μεγαλείον της. Δεν χάνει την δύναμιν της ούτε την ευεργετική της
επίδραση. Εφαρμόζεται εδώ στη γη και ο αντίλαλος ακούγεται στον ουρανό. Είναι η
επωδός της καρδιάς κάθε πιστού. Να αφήσουμε την αγάπη να κυβερνά τη ζωή μας. Η
γνήσια αγάπη ανακουφίζει, παρηγορεί, οικοδομεί, οδηγεί στον Θεό έτσι γίνεται
αγάπη όπου ουδέποτε εκπίπτει. Η γλώσσα της αγάπης και τα έργα της
αγάπης έχουν μιαν παγκοσμιότητα. Φτάνει αυτή η αγάπη παντού ακόμη και στους
ιθαγενείς, τους άγριους και απολίτιστους. Η αγάπη είναι η γλώσσα με την οποίαν
συνεννοείται κανείς με όλους τους ανθρώπους της γης. Είναι ο μυστικός κώδικας.
Έχει δική της κοσμοθεωρία, παγκόσμια. Αρχίζει από τα νήπια
και συνανταει υπεραιωνόβιους, όλοι θαυμάζουν το έργον της αγάπης,
όλοι το χειροκροτούν. Εύχομαι όλοι να φτάσουμε την ημέρα όπου θα γίνουμε αγάπη
η οποία συνεπάγεται ότι θα φτάσουμε στο σημείο να γίνουμε ζωή άφθαρτη, αιώνια,
γεμάτη αγάπη, γεμάτη Θεό.