Σοφία και η επιστήμη




Σοφία και η επιστήμη


Σήμερα η ομιλία μου έχει πολλά θέματα για διάφορα κίνητρα που αφορούν το πνεύμα μας και το σώμα μας.


Πάντα πίστευα ότι οι πράξεις όλων των ανθρώπων, τα έργα τους, ειδικά των ανθρώπων που λένε ότι είναι του Θεού, ότι είναι οι καλύτεροι εκφραστές των σκέψεων τους. Είναι και γραφικό «δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου,» (Ιακ. 2:18). Αυτά είναι που ξυπνούν τις αγαθές πράξεις και τις ενέργειες όλων των ανθρώπων, αρκεί να θέλουμε να μάθουμε στο πώς να κάνουμε αυτές τις πράξεις. Αν δεν μπούμε στη λογική να ενεργούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε η γνώση, ο λόγος, χάνει την αξία του και γίνεται απαγορευμένος καρπός. Το μεγαλύτερο έργο που χρειάζεται να καταλάβουμε είναι η ταπεινοφροσύνη.


Στον ψαλμό τον Άμωμο, υπάρχει ένας στίχος που λέει «Ἐκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μου» (ψαλμ. 118:25) δηλαδή έχω γίνει χώμα, έγινα ένα μηδέν. Και στην συνέχεια μας λέει με παρρησία «ζῆσον με κατὰ τὸν λόγον Σου.» (ψαλμ. 118:25). Άμα φτάσουμε στο μηδέν της ταπεινοφροσύνης, της ταπείνωσης, τότε και μόνο τότε έχουμε παρρησία να μιλήσουμε στον Θεό και να του πούμε «τώρα Κύριε είναι η δική σου σειρά· ζῆσον με κατὰ τὸν λόγον Σου, ζωοποίησον με σύμφωνα με τον Λόγο σου. Αυτό το μηδέν είναι πολύτιμο, διότι ο Χριστός είναι ο Θεός μας, ο δημιουργός μας, το Α και το Ω, είναι ο δημιουργός που δημιουργεί εκ του μηδενός διά του Λόγου του. Και όταν γίνω κι εγώ μηδέν, αυτός τότε γίνεται το ένα και μπαίνει μπροστά από το μηδέν που είμαι εγώ. Αμέσως εμείς γινόμαστε 10. Αν γίνουμε κι άλλο μηδέν, θα γίνουμε 100, όσα πιο πολλά τα μηδέν, τόσο πιο μεγάλη η δόξα. Στη συνέχεια ο Θεός αρχίζει την ανάπλασή μας στο σώμα και την αναγέννησή μας στο πνεύμα. Αυτά μας εξασφαλίζουν την μεταστοιχείωση. Με την ταπείνωση η ζωή νικά την αμαρτία, την φθορά και τον θάνατο. Με την ταπείνωση ο Θεός κάνει το σώμα μας ναό δικό του, «οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν,» (Α Κορ. 6:19), όπου μέσα σε αυτόν θα ζει ο τριαδικός Θεός. Αυτό είναι το μεγαλείο της ταπείνωσης. Ξεκίνησα με αυτόν τον ψαλμό, διότι θεωρώ ότι το να είναι ο άνθρωπος ταπεινός, είναι τόσο μεγάλο έργο, τόσο μεγάλο δώρο που ξεπερνάει ακόμα και την ίδια την ζωή. Η ταπείνωση έχει μεγαλύτερη αξία ακόμα και από την ίδια τη ζωή. Χωρίς ταπείνωση δεν μπορεί ο άνθρωπος να ζήσει. Ο Θεός θέλει ταπείνωση και αγάπη, και καλούμαστε σήμερα αυτά τα δύο να τα εμφανίσουμε στη ζωή μας.

Μια ινδιάνικη σοφία λέει «μη με κρίνεις μέχρι να με μάθεις, μην με υποτιμάς μέχρι να με προκαλέσεις, μη μιλάς για μένα μέχρι να μιλήσεις σε μένα.».

Ένα άλλο που χρειάζεται να βελτιώσουμε στον πνευματικό μας αγώνα και που θα μας ωφελήσει, είναι η έκφραση μας, ο τρόπος που μιλάμε, αλλά και ο τρόπος με τον οποίον ενεργούμε, ώστε όλα να γίνουν για μας στοιχεία ζωής, κουμπιά ζωής. Να μιλάμε πάντα θετικά, αγιοπνευματικά. Μετά από πολλά χρόνια αγώνα, σήμερα δηλαδή, γνωρίζουμε ότι ούτε η υψηλή νοημοσύνη ούτε η φαντασία ούτε τα πολλά λόγια, τίποτα απ' όλα αυτά δεν συνθέτουν το μεγαλείο ενός ανθρώπου. Αυτό που τον κάνει εικόνα του Θεού του αόρατου είναι η αγάπη, όπως και η ταπεινοφροσύνη. Η αγάπη στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Δυνατοί για τον Θεό δεν είναι αυτοί οι οποίοι πάντα κερδίζουν αλλά αυτοί οι οποίοι θεληματικά πάντα χάνουν, προσφέρουν, και ο λόγος, για να κερδίσουν οι άλλοι. Αυτοί οι οποίοι πάντα χάνουν -ας το πούμε έτσι- για να εξελιχθούν και να προκόψουν, αυτοί δείχνουν μεγάλη αγάπη. Αυτό είναι αγάπη. Ακόμα, αν θέλουμε να βελτιώσουμε και να θεραπεύσουμε την ζωή μας, να μιλάμε σωστά, θετικά. Παραδείγματος χάριν να κάνουμε σωστή χρήση των λέξεων, και με αγάπη. Όταν χρησιμοποιούμε για παράδειγμα τις λέξεις, εξαιτίας ή χάρη (χάρις) σε, να ξέρουμε πότε και πώς να τις χρησιμοποιούμε. Το εξαιτίας έχει αρνητική σημασία, π.χ. οι τιμές στα τρόφιμα, στην βενζίνη αυξάνονται εξαιτίας του πολέμου. Αυτό δημιουργεί έναν φόβο. Ενώ το χάρη (χάρις) σε, έχει θετική σημασία, θετική ενέργεια. Δηλαδή βρήκε κάποιος μια δουλειά χάρη στην υπομονή του, καταφέρνει κάποιος να γνωρίσει τον Θεό χάρη στον λόγο του, χάρη σε ένα φίλο του γνώρισε τον Θεό. Καταλαβαίνουμε, ότι ο τρόπος με τον οποίο συντάσσουμε τις λέξεις, παίζουν ρόλο στο να ενεργοποιηθεί μέσα μας το δέντρο της ζωής.


Πάμε σε ένα άλλο μονοπάτι πνευματικό.


Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για το πώς ενεργεί ο εγκέφαλός μας. Γνωρίζουμε ότι η «Σοφία δε και επιστήμη θέλουσιν είσθαι η στερέωσις των καιρών» (Ησ. 33:6). Ο εγκέφαλός μας δουλεύει με βιοχημικές διεργασίες, ανάλογα με τα συναισθήματά που έχουμε και τα λόγια που λέμε. Να είμαστε σίγουροι ότι αυτά που ακούμε, επηρεάζουν την ζωή μας θετικά ή αρνητικά. Εμείς δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε εύκολα το νου του Χριστού γιατί δεν είναι σταθερές αυτές οι αξίες του Θεού στη ζωή μας. Ο λόγος, διότι ζούμε και πνευματικά αλλά και κοσμικά. Χρειάζεται να επικεντρωθεί ο άνθρωπος στον στόχο του και να μην αμαρτάνει. Αμαρτία σημαίνει φεύγω από τον στόχο μου. Δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε τον στόχο μέχρι να μάθουμε πάντα να πετυχαίνουμε τον στόχο μας. Γιατί η επιστήμη και η Σοφία του Θεού θα γίνουν τα κίνητρα για να επαναπρογραμματιστούμε στην ζωή και στην μεταστοιχείωση, η οποία προκαλεί, δημιουργεί την αφθαρσία. Διότι βάσει της επιστήμης η οποία είναι στερέωση των καιρών, πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής που αφορούν την υγεία μας και την ζωή μας. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε έτσι φτιαγμένοι από τον Θεό, ώστε να ενεργούμε στην ζωή μας με τον Λόγο. Μάλιστα εμείς, βάσει της επιστήμης, μέσα από τον Λόγο του Θεού ή τα κίνητρα ή τα ερεθίσματα που δεχόμαστε, γνωρίζουμε σήμερα, ότι όλα αυτά παίζουν καθοριστικό ρόλο στο πώς θα εξελιχθεί η ζωή μας. Να, γιατί η επιστήμη γίνεται στερέωση στην ζωή μας. Η επιστήμη με τις έρευνες μάς φανέρωσε, ότι εμείς οι άνθρωποι δουλεύουμε με βιοχημικές διεργασίες, ανάλογα με τα λόγια που λέμε ή ακούμε ή σκεφτόμαστε. Όλα παίζουν ρόλο στην ζωή μας. Μάλιστα σήμερα γνωρίζουμε ότι έχουμε τέσσερις χημικές ουσίες που μας κάνουν χαρούμενους κι ευτυχισμένους, σταματούν την φθορά και μας κάνουν ανθρώπους χωρίς πόνους, ακόμα και σε πολύ μεγάλη ηλικία. Και αυτές παράγονται και εμφανίζονται στον οργανισμό μας όταν έχουμε σωστά λόγια, σωστά ακούσματα, καλές σκέψεις, αγαθά έργα, καλούς φίλους, καλούς λογισμούς και αγιοπνευματικό περιβάλλον. Αυτές οι ουσίες είναι 4, η ντοπαμίνη, η οξυτοκίνη, η σεροτονίνη και η ενδορφίνη. Αυτές για να ενεργοποιηθούν, χρειάζεται όπως είπα να έχουμε κίνητρα ζωής, Θεού, Σοφίας Θεού. 

Πως δουλεύουν αυτές στην ζωή μας. Πρώτον, ντοπαμίνη. Αυτή ενεργοποιείται όταν ακούμε σε καθημερινή βάση την Σοφία του Θεού, τον Λόγο του Θεού. Εμείς σαν Φωνή Θεού Αφθαρσία έχουμε φτιάξει το ράδιο της Φωνής Θεού. Αυτό μάς το ενέπνευσε ο Θεός, το οποίο ράδιο σε καθημερινή βάση θα πρέπει να το ακούμε. Αυτό μάς δημιουργεί το νου του Θεού και ενεργοποιούμε την ντοπαμίνη. Μάλιστα με τα ακούσματα αποκτάμε το Πνεύμα του Θεού, το πνεύμα της ζωής. Ένα άλλο που ενεργοποιεί την ντοπαμίνη, είναι να έχουμε κίνητρα και στόχους αγιοπνευματικούς. Μάλιστα όταν καταφέρνουμε κάποια πράγματα να λειτουργούν  μέσα μας, τότε ενεργοποιείται η ντοπαμίνη. Τι κάνει η ντοπαμίνη στον οργανισμό μας βάσει της επιστήμης. Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που μεταφέρει μηνύματα από τα νεύρα στον εγκέφαλο. Παίζει ρόλο σε αρκετές σημαντικές διεργασίες του οργανισμού και έχει άμεση επίδραση στη λειτουργία του κεντρικού νευρικού μας συστήματος. Συχνά την ακούμε να αναφέρεται ως "η ορμόνη της ευτυχίας" ή "ορμόνη της απόλαυσης", αλλά η ίδια δεν προκαλεί κάποιο συναίσθημα. Ενισχύει όμως, τα αισθήματα ευτυχίας και απόλαυσης, συσχετίζοντας την καλή αίσθηση με συγκεκριμένες πράξεις και συμπεριφορές. Όταν ο εγκέφαλός μας παράγει ντοπαμίνη, είναι ως απάντηση σε κάτι που κάναμε. Η καλή αίσθηση και η αίσθηση επιβράβευσης μάς κάνουν να θέλουμε να επαναλάβουμε αυτή τη διαδικασία για να παράγουμε περισσότερη ντοπαμίνη. Η ντοπαμίνη επίσης, παράγεται όταν ο οργανισμός αισθάνεται πως βρίσκεται σε κίνδυνο, μαζί με άλλα χημικά. Αυτή η διαδικασία έχει ως σκοπό να μας βοηθήσει να αντιδράσουμε καλύτερα στο ξαφνικό έντονο στρες. Μερικές από τις λειτουργίες του οργανισμού στις οποίες παίζει ρόλο η ντοπαμίνη είναι η κίνηση, η αίσθηση επιβράβευσης, οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας, αλλά και η ρύθμιση των επιπέδων άλλων ορμονών στον οργανισμό. Όταν υπάρχουν χαμηλά επίπεδα ντοπαμίνης στον οργανισμό, μερικά από τα πιο κοινά συμπτώματα είναι η κακή ισορροπία, οι αλλαγές στο βάρος, οι μυϊκές κράμπες και το αυξημένο στρες. Από την άλλη πλευρά, όταν τα επίπεδα ντοπαμίνης είναι πιο ανεβασμένα από το κανονικό, μπορεί να εμφανιστεί ιδιαίτερα ανταγωνιστική και επιθετική συμπεριφορά, καθώς και δυσκολίες στον ύπνο. Και στις δύο περιπτώσεις, επηρεάζεται και η μνήμη μας. Μέσα από μελέτες, η ντοπαμίνη και οι επιπλοκές της έχουν συσχετιστεί με παθήσεις όπως η νόσος του Πάρκισον, η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, η σχιζοφρένεια και η κατάθλιψη. Επιπλέον, τα άτομα που βιώνουν κάποια διαταραχή της ντοπαμίνης είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν καταχρηστική σχέση με ουσίες ή αλκοόλ. Ο γιατρός σας μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε αν υπάρχει πρόβλημα με τα επίπεδα ντοπαμίνης σας και να προτείνει την κατάλληλη λύση, ανάλογα με τα συμπτώματά σας. Υπάρχουν και φυσικοί τρόποι να αυξήσετε την παραγωγή ντοπαμίνης στον οργανισμό σας, χωρίς να το παρακάνετε και να αποκτάτε ανθυγιεινή σχέση με κάποια μέθοδο ή την τηλεόραση.


  • Προσέξτε τη διατροφή σας

Τα φρούτα, τα λαχανικά και οι τροφές που είναι πλούσιες σε ω3, λιπαρά οξέα μπορούν να βοηθήσουν τον οργανισμό να παράγει περισσότερη ντοπαμίνη. Τα ω3 βρίσκονται κατά βάση σε λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός και ο τόνος, αλλά και στα καρύδια και τον κοπανισμένο λιναρόσπορο.


  • Κάντε τακτικά γυμναστική

Η γυμναστική, όχι μόνο βοηθά στην παραγωγή ντοπαμίνης, αλλά παίζει ρόλο και στην καλύτερη ρύθμιση του ύπνου μας - που με τη σειρά του επηρεάζει αρκετά τα επίπεδα ντοπαμίνης μας.

  • Ασχοληθείτε με τα χόμπι σας

Είναι άλλωστε κάτι που σας ενδιαφέρει και σας προσφέρει χαρά. Αυτό μεταφράζεται σε καλύτερη παραγωγή ντοπαμίνης. Ταυτόχρονα, προσπαθήστε να απολαμβάνετε - όσο κλισέ και αν ακούγεται - τις μικρές στιγμές της ζωής. Από μια ωραία κουβέντα με ένα φίλο, μέχρι ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα ή ένα πολύ ήσυχο απόγευμα με ένα βιβλίο, ή με μία ομιλία πνευματική ή με τα μαθήματα που κάνουμε. Όλα αυτά είναι μικρές δόσεις ευτυχίας, που πολλοί θα έλεγαν πως είναι από τα πιο γερά θεμέλια της ψυχικής μας υγείας.


Άλλη χημική ουσία είναι οξυτοκίνη. Αυτήν την παράγουμε όταν φτιάχνουμε την μέρα του άλλου, όταν δηλαδή κάνουμε κάτι και δίνουμε χαρά στην οικογένειά μας, σε έναν φίλο μας, σε έναν ξένο, ακόμα και σε έναν που μας κατηγορεί. Ακόμα παράγουμε οξυτοκίνη όταν δίνουμε μια αγκαλιά, όταν παρηγορούμε, όταν καλύπτουμε τα λάθη των άλλων, όταν συγχωρούμε και όταν κάνουμε έργα αγάπης. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργεί το δέντρο της ζωής, τα λόγια του Θεού, και τα έργα αγάπης δημιουργούν ζωή, εμφανίζεται μέσα μας η ζωή δίνοντας αγάπη. Η οξυτοκίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται στον οργανισμό μας και δρα ως νευροδιαβιβαστής - μεταφέρνει χημικά "μηνύματα" στον οργανισμό. Είναι μία από τις ορμόνες που έχει στο οπλοστάσιό του ο οργανισμός μας για να εξισορροπεί τις ορμόνες του στρες, όπως την κορτιζόλη. Ονομάζεται και ορμόνη της αγάπης, επειδή η παραγωγή της ενισχύεται (και ενισχύει) από τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους. Η παραγωγή της επίσης είναι στενά συνδεδεμένη με την αίσθηση της αφής. Επιπλέον, μειώνει τα αισθήματα φόβου και ενισχύει αυτά της εμπιστοσύνης. Η έκκριση οξυτοκίνης έχει συσχετιστεί με πιο θετική κοινωνική συμπεριφορά - μεταξύ άλλων περισσότερη οπτική επαφή, και καλύτερη κατανόηση των εκφράσεων του προσώπου. Η οξυτοκίνη συνεργάζεται με άλλες παρόμοιες ορμόνες που μας κάνουν να νιώθουμε καλά, όπως η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη. Αυτές οι τρεις μαζί δημιουργούν τα θετικά συναισθήματα. Όπως πολλές ορμόνες, η οξυτοκίνη φαίνεται να επηρεάζει άνδρες και γυναίκες με διαφορετικό τρόπο. Ορισμένες μελέτες έχουν προτείνει πως οι γυναίκες την αξιοποιούν για να αναγνωρίσουν πιθανές φιλικές σχέσεις, ενώ οι άνδρες για να αναγνωρίσουν ανταγωνιστικές σχέσεις. Η οξυτοκίνη μάς κάνει να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάνε. Νιώθουμε πιο συνδεδεμένοι με τους άλλους ανθρώπους - ένα συναίσθημα που μπορεί να γίνει αρκετά εθιστικό. Ορισμένες μελέτες πιστεύουν ότι η οξυτοκίνη παίζει ρόλο και στην επιθυμία των ανθρώπων να δημιουργούν μακροχρόνιες σχέσεις. Σε σωματικό επίπεδο, η δράση της οξυτοκίνης έχει συσχετιστεί με ανακούφιση από τον πόνο και χαμηλότερα επίπεδα άγχους. Μεγάλες ποσότητες οξυτοκίνης εκκρίνονται επίσης κατά τον τοκετό, τον θηλασμό και όποτε η μητέρα κρατάει το μωρό της. Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα και ψάχνουν την σύνδεση με άλλους. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι ακόμα και οι καλές πράξεις και η βοήθεια προς άλλους μπορούν να κάνουν να εκκρίνεται περισσότερη οξυτοκίνη. Κατά κάποιον τρόπο η οξυτοκίνη που εκκρίνεται όταν βρισκόμαστε σε μια καλή σχέση με την οικογένειά μας, με τους φίλους μας τους πνευματικούς και με τους αδελφούς μας, δημιουργεί ευεξία και χαρά. Όλα αυτά και άλλα πολλά την κάνουν να δρα με τέτοιον τρόπο, ώστε να μας φέρνει ακόμα πιο κοντά και να κάνει την σχέση καλύτερη. Έχουν υπάρξει μελέτες σχετικά με το κατά πόσο η χορήγηση οξυτοκίνης μπορεί να βοηθήσει σε ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την οικειότητα και τον εγωισμό,  αλλά τα αποτελέσματα έδειξαν ίδια άνοδο στις ομάδες που λάμβαναν οξυτοκίνη. Συνεπώς, αυτό που έχει σημασία είναι η ανοιχτή επικοινωνία.


Άλλη χημική ουσία είναι η σεροτονίνη, την οποία παράγουμε όταν περπατάμε στην φύση, όταν έχουμε καλή παρέα. Γι' αυτό προσπαθούμε στην Φωνή Θεού Αφθαρσία, έστω κάθε Τετάρτη και Σάββατο, να κάνουμε αυτά τα μαθήματα, για να έχουμε κάποιες ώρες οι οποίες να μας γεμίζουν ενέργεια. Μάλιστα πρέπει αυτά που λέμε, να γίνονται κίνητρα ζωής και να ξυπνούν τα γονίδια μας, το DNA μας και τα κύτταρά μας, σε σημείο να χοροπηδάμε από χαρά. Μέσα από το ρήμα αυτό που είναι του Θεού και τις ενέργειες του Θεού, το πνεύμα μας ζωοποιείται και το σώμα μας αφθαρτοποιείται. 

Τι είναι η σεροτονίνη. Η σεροτονίνη είναι μια χημική ουσία, που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο για τον ανθρώπινο οργανισμό. Μπορεί να συναντήσει κανείς την σεροτονίνη και ως 5-υδροξυτρυπταμίνη, ή 5-HTP, όπως είναι η επιστημονική ονομασίας της. Η σεροτονίνη βρίσκεται στον εγκέφαλο, στο εντερικό σύστημα και στο αίμα. Πιο συγκεκριμένα, η σεροτονίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής του εγκεφάλου. Αυτό σημαίνει, ότι είναι μία ουσία, η οποία μεταφέρει μηνύματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων ή αλλιώς των νευρώνων του εγκεφάλου. Μάλιστα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους νευροδιαβιβαστές με πρωταρχικό ρόλο στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Παράλληλα συμμετέχει σε πληθώρα άλλων διεργασιών του σώματος, όπως είναι για παράδειγμα, η αναγέννηση του συκωτιού, η κυτταρική διαίρεση κ.α. 


Ποιες είναι οι δράσεις της σεροτονίνης. Όπως προαναφέρθηκε, η σεροτονίνη συμμετέχει σε πολλές διεργασίες του ανθρώπινου οργανισμού. Ας δούμε τις σημαντικότερες από αυτές: 

Διάθεση. Αν και ακόμη δεν είναι γνωστός ο μηχανισμός, οι έρευνες δείχνουν ότι η σεροτονίνη συσχετίζεται άμεσα με την καλή διάθεση. Φαίνεται ότι εμπλέκεται στη ρύθμιση και την εξισορρόπηση της όρεξης, της κίνησης, της μνήμης, ακόμη και της κοινωνικής συμπεριφοράς. Μάλιστα, η έλλειψή της συνδέεται με την εμφάνιση της κατάθλιψης. 

Πόνος. Η ανακούφιση από τον πόνο είναι μία ακόμη ιδιότητα της σεροτονίνης. Δεν είναι γνωστός ο μηχανισμός στον οποίο οφείλεται αυτή η ιδιότητα, ωστόσο πολλές έρευνες υποδεικνύουν την αρνητική συσχέτιση μεταξύ των δύο. 

Επούλωση. Έρευνες έχουν δείξει ότι η σεροτονίνη συμβάλλει στην επιτάχυνση της διαδικασίας της επούλωσης των πληγών μέσω της συμβολής της στη μετανάστευση των κυττάρων. 

Ύπνος. Ένας άλλος σημαντικός ρόλος της σεροτονίνης είναι η συμμετοχή της στη ρύθμιση του ύπνου. Η σεροτονίνη θεωρείται πρόδρομος της μελατονίνης. Η μελατονίνη είναι γνωστό ότι ρυθμίζει τον ύπνο και τον κιρκάδιο ρυθμό. Έτσι, πολλές φορές η έλλειψη σεροτονίνης, μπορεί να εκδηλωθεί με συμπτώματα, όπως η αϋπνία. Λειτουργία εντέρου. Μεγάλη ποσότητα σεροτονίνης εντοπίζεται στο εντερικό σύστημα. Εκεί φαίνεται ότι εξισορροπεί την λειτουργία αλλά και την κινητικότητα του εντέρου.  Όπως προκύπτει η έλλειψη της σεροτονίνης δε θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από το σώμα. Τα πιο συχνά συμπτώματα, που εμφανίζονται, όταν η σεροτονίνη είναι πεσμένη.

  • Πεσμένη διάθεση ή «καταθλιπτική» διάθεση
  • Χρόνιος πόνος
  • Δυσκολίες στη μνήμη
  • Πονοκέφαλοι
  • Δυσκολία στον ύπνο
  • Χαμηλή αυτοεκτίμηση
  • Ευερεθιστότητα & επιθετική συμπεριφορά
  • Αυξημένο στρες, ανησυχία ή κρίσεις πανικού
  • Προβλήματα στο γαστρεντερικό σύστημα, όπως δυσκολία πέψης
  • Αλλαγές στην όρεξη για φαγητό
  • Έντονη επιθυμία για γλυκά ή αμυλούχα τρόφιμα.

Η έλλειψη σεροτονίνης πολλές φορές μπορεί να αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα. Γι’ αυτό θα πρέπει πάντα να συμβουλευόμαστε το γιατρό ή το φαρμακοποιό μας. Όπως η ντοπαμίνη, έτσι και η σεροτονίνη, παράγεται και αυτή όταν περπατάμε στην φύση, όταν έχουμε καλή παρέα, γι' αυτό προσπαθούμε στην Φωνή Θεού Αφθαρσία, έστω κάθε Τετάρτη και Σάββατο, να κάνουμε αυτά τα μαθήματα, για να έχουμε κάποιες ώρες οι οποίες να μας γεμίζουν ενέργεια. Μάλιστα πρέπει αυτά που λέμε να γίνονται κίνητρα ζωής και να ξυπνούν τα γονίδια μας, το DNA μας και τα κύτταρά μας, σε σημείο να χοροπηδάμε από χαρά. Μέσα από το ρήμα αυτό που είναι του Θεού και τις ενέργειες του Θεού, το πνεύμα μας ζωοποιείται και το σώμα μας αφθαρτοποιείται. 


Η τελευταία χημική ουσία είναι η ενδορφίνη. Αυτή είναι πολύ ουσιαστική, διότι θεραπεύει τους πόνους. Αυτή έρχεται όταν έχουμε χαρά. Όλες οι χαρές είναι καλές, αρκεί να μην προσβάλλουν τους άλλους. Η χαρά του Θεού είναι ανεκλάλητη. Αυτή μπορεί να την εξασφαλίζουμε με την παρουσία του Θεού στην ζωή μας, με τον Λόγο του Θεού, με την Σοφία του Θεού και με τα έργα αγάπης. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Θεός είχε δίκιο όταν φανέρωσε διαμέσου του Αποστόλου Παύλου τους καρπούς του Αγίου πνεύματος, που είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η αγαθοσύνη, η πίστη, η πραότητα και η εγκράτεια. Όλα αυτά αλλάζουν τις βιοχημικές διεργασίες. Για να εξασφαλίσουμε αυτές τις πρωτεΐνες ζωής, χρειάζεται συνεχή ενασχόληση. Όπως μάθαμε τα ελληνικά από μικρά παιδιά, αφού πήγαμε στο σχολείο και μάθαμε το άλφα, το βήτα, κτλ. κάπως έτσι θα πρέπει να μάθουμε και την λογική του Θεού. Το κόλπο είναι, μέχρι να γίνει τρόπος ζωής, μέχρι να γίνει φύση μας, να μην τα παρατάμε όλα αυτά κι άλλα πολλά που συστήνει το Ευαγγέλιο του Χριστού και που δημιουργούν ζωή. Γι' αυτό η βασιλεία του Θεού είναι δύσκολο να έρθει, διότι μοιραζόμαστε. Χρειαζόμαστε αυτήν την αγάπη την πρώτη που είχαμε για τον Θεό· και για να την εξασφαλίσουμε, χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Τελευταία χρειάζεται να μην έχουμε πολλά με τον κόσμο, γιατί ο κόσμος έχει σκάνδαλα, πειρασμούς, μικρότητες, εγωισμούς και κίνητρα θανάτου. Μη γένοιτο. Εμείς χρειαζόμαστε κίνητρα ζωής. Αμήν.

Τώρα πάμε να δούμε πώς μπορούμε να ενεργοποιήσουμε τις ορμόνες της ευτυχίας.


Οι ενδορφίνες είναι μικρές ομάδες πρωτεϊνών που παράγονται στην υπόφυση και τον υποθάλαμο του εγκεφάλου, απελευθερώνονται μέσω του νωτιαίου μυελού και διοχετεύονται στην κυκλοφορία του αίματος. Θεωρούνται το καλύτερο φάρμακο κατά της κακής διάθεσης και αποτελούν ισχυρότατο παυσίπονο - εκατό φορές πιο ισχυρό από τη μορφίνη. Η δράση τους είναι ιδιαιτέρως ευεργετική, καθώς μας ηρεμούν, γεννούν αίσθημα ευδαιμονίας, βελτιώνουν τη διάθεση εξουδετερώνοντας τα υψηλά επίπεδα της αδρεναλίνης, που προκαλεί το στρες, ισχυροποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα και καθυστερούν την εξέλιξη της γήρανσης. Όταν οι ενδορφίνες παράγονται σε μεγάλες ποσότητες, συμβάλλουν στην υγεία των οργάνων του σώματος. Τα επίπεδα των ενδορφινών αυξάνονται όταν εκτελούμε κάποιες λειτουργίες. Η γυμναστική, το γέλιο, τα καλά κίνητρα και η κατανάλωση σοκολάτας είναι κάποιες από αυτές. Ας δούμε μερικές από αυτές αναλυτικά. 


Γυμναστική. Όταν γυμναζόμαστε, αυξάνονται τα επίπεδα των ενδορφινών. Η γυμναστική αποτελεί έτσι κι αλλιώς το φάρμακο για διάφορες ασθένειες, όπως οι καρδιολογικές παθήσεις και η οστεοπόρωση. Ταυτόχρονα όμως είναι και φυσικό αντικαταθλιπτικό, μια αποτελεσματική θεραπεία για τη θλίψη, το άγχος και τη μελαγχολία. Η έκκριση σεροτονίνης και ενδορφινών την ώρα της άσκησης, συμβάλλουν στην καλή διάθεση, δρουν κατευναστικά σε περιπτώσεις άγχους ή έντονου θυμού και βοηθούν το μυαλό να ξεχαστεί. Επιλέξτε την χαρά για να ζήσετε. Θυμάστε τον Μωυσή που είπε «Ἰδοὺ δέδωκα πρὸ προσώπου σου σήμερον τὴν ζωήν καὶ τὸν θάνατον, τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν.» (Δευτ. 30:15).


Γέλιο. Τη στιγμή που γελάμε, πραγματοποιείται ένας καταιγισμός βιοχημικών αλλαγών. Στον εγκέφαλο απελευθερώνονται πλήθος νευροδιαβιβαστών (π.χ. ενδορφίνες, εγκεφαλίνες, σεροτονίνη), που μας προκαλούν χαλάρωση και ευεξία. Σύμφωνα με έρευνες μάλιστα, το γέλιο μπορεί να μειώσει έως και 80% τη χρήση παυσίπονων, ακριβώς επειδή ενεργοποιεί τα φυσικά παυσίπονα του οργανισμού μας.

Το  Γέλιο είναι ένα θαυματουργό φάρμακο χωρίς παρενέργειες. Το γέλιο δρα καταλυτικά στο άγχος και ενεργοποιεί θετικά τον ορμονικό οργανισμό του ανθρώπου. Με το γέλιο, η ορμονική ισορροπία επανέρχεται τάχιστα στις φυσιολογικές της λειτουργίες, όσο διαταραγμένη κι αν είναι. Η ικανότητα που έχει ο άνθρωπος να γελάει, αυτό και μόνο, είναι σύμπτωμα υγείας. Το γέλιο διευκολύνει τη φυσική έκκριση των ορμονών, όπως ακριβώς έχουμε έκκριση σάλιου και διέγερση της ορέξεως, όταν οσμιζόμαστε ένα μαγειρεμένο φαγητό. Το γέλιο, εκτός της διέγερσης των αδένων, δραστηριοποιεί και ορισμένους μύες. Αυτό το καταλαβαίνουν καλύτερα οι άνθρωποι που βασανίζονται από μόνιμες ημικρανίες, μελαγχολίες, άγχος και κακοκεφιά. Δραστηριοποιεί το διάφραγμα και ανακουφίζει την αναπνοή. Οι περισσότεροι που πάσχουν από κυκλοφορικά προβλήματα, οι καρκινοπαθείς και οι ψυχοπαθείς, είναι κατά κανόνα άνθρωποι αγέλαστοι. Πρέπει να γελάμε, ακόμα και πριν γνωρίσουμε την ευτυχία, από φόβο μήπως πεθάνουμε, χωρίς να έχουμε γελάσει ποτέ. Δεν υπάρχει ευτυχισμένος άνθρωπος που δεν γέλασε ποτέ. Μην αφήνετε λοιπόν, την ευκαιρία να γελάσετε. Είναι ένα φάρμακο χωρίς παρενέργειες. Ο άνθρωπος που είναι δίγνωμος, είναι και ακατάστατος. Το περιβάλλον μας, παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή μας, θετικό ή αρνητικό. Αν τολμάς, ίσως αποτύχεις. Αν δεν τολμάς, θα αποτύχεις σίγουρα. Εκτιμώντας την υπεροχή των άλλων, την κάνουμε κτήμα μας.


Έργα αγάπης. Όταν κάνουμε ένα έργο αγάπης, αισθανόμαστε ικανοποίηση, ο οργανισμός εκκρίνει τις χημικές ουσίες της ευεξίας, δηλαδή τις ενδορφίνες, οι οποίες ελαττώνουν το στρες και ωφελούν τον τρόπο λειτουργίας του σώματος. Τώρα πάμε να δούμε λίγο πώς λειτουργεί το μυαλό.


Το μυαλό. Το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό όργανο του ανθρώπου είναι ο εγκέφαλός του, ο οποίος στην αρχή της ζωής του διαμορφώνεται από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει. Το περιβάλλον του καθενός παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή μας. Για πολλά χρόνια, ένας άνθρωπος είναι εγκλωβισμένος στο περιβάλλον του και μάλιστα πολλοί, είναι εγκλωβισμένοι για όλη τους την ζωή με τα πρέπει και τα μη. Είναι πολλοί που πεθαίνουν στα 20 και θάβονται στα 80 ή στα 90. Είναι ο καλύτερός του φίλος μα και ο χειρότερος εχθρός του. Εκεί κατοικεί ο Θεός, εκεί και ο διάβολος. Εκεί βρίσκεται η αλήθεια, εκεί και το ψέμα. Εκεί βρίσκεται η χαρά, εκεί και η θλίψη. Εκεί η αγάπη, εκεί και το μίσος. Εκεί η καλοσύνη, εκεί και η κακία. Εκεί η συγχώρεση και το έλεος, εκεί και η μνησικακία και ο εγωισμός. Εκεί τελικά ο παράδεισος και η κόλαση του καθενός. Έχουμε το δικαίωμα της επιλογής. Ας επιλέξει λοιπόν ο καθένας σήμερα που μεγάλωσε, το πού θέλει να ζει. Το μυαλό μας, άμα δεν έχει κίνητρα, τότε δεν έχει με τι να ασχοληθεί. Άμα δεν έχει με τι να ασχοληθεί, φτιάχνει παραμύθια. Στον κόσμο που ζούμε, τα παραμύθια ποικίλουν. Δηλαδή για τους ανθρώπους του κόσμου, τα παραμύθια δημιουργούνται με τα εντάλματα των ανθρώπων, στην συνέχεια γίνονται τρόπος ζωής, κατόπιν πίστη για τους ανθρώπους η οποία τους οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι χρειάζεται να τα ακολουθήσουν για να εξασφαλίσουν στην ζωή τους τον υλικό πλούτο. Εκεί καταλήγουν τα παραμύθια των ανθρώπων.

Πάμε και σε ένα άλλο σοβαρό για μας θέμα. Αυτό είναι ο εγωισμός. Έχουμε ακούσει πολλά γύρω από τον εγωισμό. Το θέμα είναι να φύγει από τη ζωή μας, γιατί είναι αυτός που μπαίνει εμπόδιο στη σχέση μας με τον Θεό. Έχουμε πει πολλά, ο Θεός ευαρεστείτε στον ταπεινό «καὶ ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου;» (Ησ. 66:2). Το κουμπί για όλα είναι η ταπείνωση, το κουμπί αυτό ενεργοποιεί τη ζωή μέσα μας και μας χαρίζει δύναμη και ενέργεια. Να μοιραζόμαστε αυτήν την ενέργεια και στους γύρω μας και όλοι να αποκτούν χαρά και ελπίδα, με φυσική συνέπεια να κερδίζουμε τον αγώνα, την μάχη που δίνουμε ενάντια του θανάτου. Και ο τρόπος, με το να μεγαλώσει η ζωή μέσα μας, δηλαδή οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία και οι ιδιότητες του Θεού. Το πιο σημαντικό για τον κόσμο που ζούμε, είναι ότι όλα αυτά είναι δωρεάν· και για να τα αποκτήσεις, αυτό που χρειάζεται, είναι σιωπή, συνεχόμενη συνδιαλλαγή με το αγαθό, με το άγιο, με τη Σοφία του Θεού, υπομονή και επιμονή. Εξάλλου είναι και γραφικό «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν.» (Λουκ. 21:19). 


Πάμε να δούμε τώρα, πώς μπορούμε να πολεμήσουμε τον εγωισμό. Αυτό δεν είναι δικό μου αλλά το έγραψε μια αδερφή η οποία είναι αφιερωμένη στον Θεό και ζει στο Λίβανο.


Πώς καταργούμε τον εγωισμό μας.


  • Παραιτήσου από την επιθυμία να έχεις δίκιο.


Όταν παραιτείσαι από την επιθυμία να έχεις δίκιο, ισχυροποιείς τον δεσμό σου με την Ύπαρξη. Να θυμάσαι ότι το «Εγώ» είναι ένας αποφασισμένος πολεμιστής. Πολλοί άνθρωποι διαλύουν όμορφες σχέσεις από την προσκόλληση στην επιθυμία να έχουν πάντα δίκιο. Παραιτηθείτε από αυτή την εγωιστική ανάγκη, σταματώντας τον εαυτό σας κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας και ρωτώντας τον : «Θέλω να έχω δίκιο ή να είμαι ευτυχισμένος;» Όταν διαλέγεις την ευτυχία, την αγάπη, την πνευματικότητα, η σύνδεση σου με την Ύπαρξη δυναμώνει. Τότε η Υπέρτατη Πηγή ξεκινά να συνεργάζεται μαζί σου στην δημιουργία της ζωής που σκοπεύεις να ζήσεις.


  • Παραιτήσου από την επιθυμία να είσαι ανώτερος.


Η αληθινή αρχοντιά δεν είναι να είσαι καλύτερος από τους άλλους. Είναι να γίνεις καλύτερος από τον παλιό σου εαυτό. Δώσε προσοχή στην δική σου εξέλιξη διατηρώντας σταθερή την επίγνωση ότι κανένας σ’ αυτόν τον πλανήτη δεν είναι καλύτερος από κανέναν άλλο. Όλοι μας απορρέουμε από την ίδια δημιουργική πηγή ζωής. Όλοι έχουμε αποστολή να αντιληφθούμε την σπουδαιότητα της ύπαρξής μας. Ό,τι χρειαζόμαστε για να διεκπεραιώσουμε το πεπρωμένο μας, μας είναι διαθέσιμο. Δεν μπορείς να προχωρήσεις όταν θεωρείς τον εαυτό σου ανώτερο από τους άλλους. Παραιτήσου από την ανάγκη να αισθάνεσαι ανώτερος βλέποντας την εκδήλωση του Θεού σε όλους. Μην αποτιμάς τους άλλους με βάση την εμφάνιση, τα επιτεύγματα, την περιουσία τους και άλλους εγωιστικούς παράγοντες. Τα αισθήματα υπεροχής οδηγούν σε δυσανασχέτηση, δυσφορία και τελικά σε αισθήματα εχθρότητας προς τους άλλους. Αυτά τα αισθήματα γίνονται το όχημα που σε απομακρύνουν περισσότερο από την Ύπαρξη. Ο αποκομμένος πάντα θα κάνει συγκρίσεις.


  • Παραιτήσου από την επιθυμία να έχεις περισσότερα αγαθά.


Όσα κι αν καταφέρεις ή αποκτήσεις, ο εγωισμός θα επιμένει ότι δεν είναι αρκετά. Θα δεις τον εαυτό σου να αγωνίζεται διαρκώς και ποτέ να μη καταφέρνει να φτάσει πουθενά. Η αλήθεια είναι ότι έχεις ήδη φτάσει στον προορισμό σου και είναι καθαρά δική σου επιλογή το πώς θα χρησιμοποιήσεις την κάθε τωρινή σου στιγμή. Από ειρωνεία, μόλις σταματήσεις να επιθυμείς περισσότερα, αυτά που επιθυμούσες έρχονται στη ζωή σου. Η Υπέρτατη Πηγή είναι απόλυτα ικανοποιημένη με τον εαυτό της. Καθώς παραιτείσαι από την εγωιστική ανάγκη να έχεις περισσότερα, ενώνεσαι με αυτή την Πηγή. Όταν αρχίσεις να εκτιμάς όσα συμβαίνουν γύρω σου αντιλαμβάνεσαι το μάθημα που δίδαξε ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης : «είναι στο δόσιμο που λαμβάνουμε». Επιτρέποντας στην αφθονία να ρέει προς και μέσα από σένα, εναρμονίζεσαι με την Ύπαρξη και εξασφαλίζεις ότι αυτή η ενέργεια θα εξακολουθεί να ρέει.


  • Σταμάτα να αναγνωρίζεις τον εαυτό σου σαν την αιτία των επιτευγμάτων σου.


Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να το κατανοήσεις αν έχεις ταυτίσει τον εαυτό σου με τα επιτεύγματά σου. Ο Θεός συνθέτει όλη τη μουσική, ο Θεός χτίζει όλα τα κτίρια, ο Θεός είναι η πηγή για όλες τις επιτυχίες σου. Ωστόσο μείνε συντονισμένος σ’ αυτή την ιδέα. Όλα προέρχονται από την Πηγή ! Εσύ και η Πηγή είστε ΕΝΑ ! Δεν είσαι αυτό το σώμα και τα κατορθώματά του. Είσαι ο παρατηρητής. Να είσαι ευγνώμων για τις ικανότητες που έχεις συγκεντρώσει. Αλλά να δίνεις όλη την αναγνώριση στην Δύναμη της Πρόθεσης που σε έφερε στην ύπαρξη. Όσο μικρότερη ανάγκη έχεις να αναγνωρίζεις τις επιτυχίες σου και όσο περισσότερο συνδεδεμένος μένεις με την Ύπαρξη τόσο θα πληθαίνουν τα επιτεύγματά σου. Όταν συσχετίζεις τον εαυτό σου με τα επιτεύγματά σου και πιστεύεις ότι μόνο σου καταφέρνεις τα πάντα, τότε απομακρύνεσαι από τη γαλήνη και την χάρη της Υπέρτατης Πηγής.


  • Παραιτήσου από την ανησυχία να δημιουργήσεις ένα καλό όνομα


Η φήμη σου δεν εξαρτάται μόνο από σένα. Εξαρτάται και από την αντιληπτική ικανότητα των άλλων, όπου εσύ δεν έχεις καθόλου τον έλεγχο. Αν μιλήσεις σε τριάντα ανθρώπους θα αποκτήσεις τριάντα διαφορετικές απόψεις για σένα. Σύνδεση με την Πηγή της Ύπαρξης σημαίνει να ακούσεις την καρδιά σου και να διαμορφώσεις την συμπεριφορά σου, σύμφωνα με αυτό που η εσωτερική σου φωνή σου λέει ότι είναι ο σκοπός σου εδώ. Αν έχεις υπερβολική ανησυχία για το πώς θα σε αξιολογήσουν οι άλλοι, τότε αποσυνδέεσαι από τη δύναμη της πρόθεσης και επιτρέπεις την γνώμη των άλλων να σε οδηγεί. Έτσι λειτουργεί το «εγώ» σου στην πράξη. Είναι μια ψευδαίσθηση που μπαίνει ανάμεσα σε σένα και τη δύναμη της πρόθεσης. Δεν μπορείς να προχωρήσεις αν αποσυνδεθείς από την Πηγή της Δημιουργίας και νομίσεις ότι ο σκοπός σου είναι να αποδείξεις στους άλλους πόσο ισχυρός και ανώτερος είσαι και ξοδεύεις όλη την ενέργεια σου προσπαθώντας να δημιουργήσεις μια μεγάλη φήμη ανάμεσα σε άλλα «εγώ». Κάνε οτιδήποτε σου υπαγορεύει η εσωτερική σου φωνή. Συγκεντρώσου στο σκοπό σου, απροσκόλλητος από το αποτέλεσμα και ανέλαβε την ευθύνη για τον χαρακτήρα σου. Άσε τους υπόλοιπους να διαφωνούν για το καλό σου όνομα. Δεν έχει να κάνει με σένα.

Νεότερη Παλαιότερη