O άνθρωπος του Θεού
O άνθρωπος του Θεού, όταν καταφέρει να γίνει του Θεού, έχει σαν βάση αλλά και φυσική του κατάσταση την χαρά. Ο άνθρωπος του Θεού, είναι ως επί το πλείστον χαρούμενος και ο λόγος, διότι αισθάνεται την ευλογία του Θεού στη ζωή του. Αυτός που αισθάνεται τον Θεό, που ζει τον Θεό, δεν θέλει κολακείες, δεν τις έχει ανάγκη και δεν ψάχνει για κόλακες. Εξάλλου, είναι μεγαλείο να φτάσεις στο πνευματικό επίπεδο, να μην χρειάζεσαι την γνώμη των άλλων ή την στήριξή τους. Σίγουρα, καλό είναι να χρειαζόμαστε κάποια πράγματα, αλλά και ο ένας τον άλλον, όμως με το Πνεύμα του Θεού, που δεν καταπατά την ελευθερία που μάς χάρισε και την προσωπικότητα, ώστε να είμαστε και ταπεινοί, κι όχι να ζούμε με αυτούς που συνέχεια θέλουν να τους πληρώνεις με κολακείες, με ανταπόδοση, σε σημείο ώστε να ασκούν εξουσία στη ζωή μας. Μη γένοιτο! Η γνώση του Λόγου του Θεού, είναι κίνητρο ζωής. Η εφαρμογή αυτής, είναι η ενέργεια που χρειάζεται το σώμα μας για να ζήσει. Για να μπορέσει κάποιος να πεθάνει, θα πρέπει να κάνει τα αδύνατα δυνατά. Οι άνθρωποι, είναι όλοι έρμαια, συντρίμμια της πτώσης, της αποστασίας του σύμπαντος, κυριευμένοι από αρνητικά συναισθήματα. Η ιστορία της ζωής τους, είναι να κατηγορούν, να μεμψιμοιρούν, να εξαρτώνται. Είναι το μόνο νόημα που μπορούν να δώσουν στα πράγματα! Πνιγμένοι από την αγωνία, προσπαθούν να ξεχάσουν τον θάνατο με θάνατο. Η συνεχής προσπάθεια στην μελέτη, στην προσευχή και στην εξάπλωση, αναπτύσσει άπειρους νευρώνες στον εγκέφαλό μας, οι οποίοι εμπλουτίζουν και διευκολύνουν τις ενέργειες του εγκεφάλου, ώστε να εξυπηρετούν τις ανάγκες του σώματος και να το οδηγούν στη ζωή και στη διατήρηση αυτής εις τους αιώνας των αιώνων, με πλήρη ειρήνη και σοφία Θεού συναρπάζουσα.
Όταν ο Θεός ενεργεί στον άνθρωπο και ομιλεί στον άνθρωπο και αποκαλύπτει εις τον άνθρωπο τον εαυτό Του και την αγάπη Του, τότε μια απέραντη ειρήνη, μια απέραντη γαλήνη βασιλεύει στην ψυχή του ανθρώπου, κι ο άνθρωπος καταλαβαίνει αυτό που είπε ο Χριστός «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς.» (Ματθ. 11:28), εγώ θα σας αναπαύσω. Στη συνέχεια καταλαβαίνει εκ πείρας, ότι δεν υπάρχει άλλη ανάπαυσις, δεν υπάρχει πουθενά ανάπαυσις, μόνο ο Χριστός είναι η ανάπαυσις της ψυχής μας. Μακριά από τον Χριστό υπάρχει κόπος, υπάρχει δυσκολία, υπάρχει μεγάλη δυσφορία στην ψυχή μας. Όταν είναι κάτι μέσα στην ευλογία του Θεού, τότε όλα είναι πανέμορφα!»
Ο άνθρωπος που νομοθετείται από τον Θεό, λόγω της παλιάς του φύσης, μπορεί να αμαρτάνει μερικές φορές με τη σκέψη. Ο άνθρωπος του κόσμου, που δεν νομοθετείται από τον Θεό αλλά από το εγώ του, αμαρτάνει με τη σκέψη, με τα λόγια και με το σώμα.
Αυτή είναι η διαφορά ενός που εργάζεται συνειδητά το θέλημα του Θεού, από εκείνον που αδιαφορεί. Πως θα πετύχουμε τον στόχο μας. Ο Αρσένιος ρώτησε τον Θεό «πώς θα σωθώ;» και άκουσε φωνή να του λέει «Αρσένιε, να φεύγεις, να σιωπάς, να ησυχάζεις, γιατί αυτές είναι οι ρίζες της αναμαρτησίας.». Σοφός είναι αυτός που ξέρει πολλά, αλλά μπροστά στα συμφέροντά του θα πει το ψέμα. Ο σοφός ξέρει πολλά αλλά εφαρμόζει λίγα. Πνευματικός είναι αυτός που εφαρμόζει αυτά που ξέρει και δεν θα πει κανένα ψέμα, ακόμα και όταν κινδυνεύει η ίδια του η ζωή.
Ένα άλλο στοιχείο που θα ωφελήσει την εξέλιξή μας, είναι ότι δεν θα πρέπει να κοντράρεις τον Θεό παραπάνω από το κανονικό. Δηλαδή να κάνουμε λάθη αλλά μην το παραξηλώνουμε, διότι ο Θεός, είναι αυτός που δίνει την ζωή και αυτός μπορεί και να την αφαιρέσει. Στην Αποκάλυψη αναφέρεται, ότι «καὶ δώσω αὐτῷ τὴν κλεῖδα οἴκου Δαυὶδ ἐπὶ τῷ ὤμῳ αὐτοῦ καὶ ἀνοίξει, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀποκλείων, καὶ κλείσει καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀνοίγων.» (Ησαΐας, 22:22). Με την αγάπη, θα νικήσουμε τους εχθρούς αλλά και τον θάνατο.