Η αξία της ταπεινοφροσύνης.
Ταπείνωση
δεν είναι να κάνεις τον ταπεινό και να λες, «εγώ ο άχρηστος, εγώ ο αμαρτωλός,
εγώ ο άθλιος, εγώ ο δεν είμαι τίποτα κ.λπ.». Άμα είσαι όλα αυτά τότε να βάλεις
τον Χριστό μέσα σου και να γίνεις κάτι, δηλαδή να γίνεις, να γίνω, αγάπη, να
γίνεις, να γίνω, να γίνουμε, ταπεινοί. Ταπείνωση δεν είναι όλα αυτά. Ταπείνωση
είναι να καταλάβω, να καταλάβεις, ότι όλα σού δόθηκαν, όπως μάτια, χέρια,
πόδια, μυαλό, γη, νερό, ύλη, ζωή, φύλο, κ.λπ. και απλά να μην καυχάσαι, να
δοξάζεις τον Θεό και να στηρίζεις τη ζωή του φίλου σου, του αδελφού σου, χωρίς
απαιτήσεις, χωρίς ανταπόδοση. Κοίτα γύρω σου άνθρωπε, τόσα σού χάρισε ο Θεός,
αφού Αυτός δεν σού ζητά κάποια ανταπόδοση, εσύ γιατί το κάνεις; Ταπείνωση δεν
είναι το «δεν είμαι τίποτε», αλλά το «είμαι του Χριστού και από σήμερα μπαίνω
στην υπηρεσία του Θεού και του ανθρώπου, με ένα σκοπό, την επικράτηση του Θεού
στις καρδιές των ανθρώπων». Άμα ο Θεός αναλάβει τον άνθρωπο, τότε ο άνθρωπος
γίνεται ελεύθερος, ταπεινός, ζει ευχάριστα, γίνεται φως, γίνεται πόλις κειμένη
επάνω όρους. Επὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ
ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου (Ησαΐας 66:2).
Η ταπείνωση είναι το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες της ζωής, του Θεού.
Αμήν.