Η αγάπη – ο Θεός βρίσκει τρόπους

 

Η αγάπη – ο Θεός βρίσκει τρόπους, πολλούς τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας ώστε να μάς ελκύσει κοντά Του.

Αφού δεν μπορούμε να καταλάβουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού πάει να πει ότι το πνευματικό μας επίπεδο είναι ανώριμο, αλλά εμείς θα κάνουμε την προσπάθειά μας.

Αδέλφια μου, πολλές φορές, νιώθουμε μεγάλο θαυμασμό και έκπληξη όταν βλέπουμε τα μεγάλα έθνη να ετοιμάζουν κάποιο διαστημόπλοιο για να ταξιδέψει προς το μεγαλείο του ουρανού και την απεραντοσύνη του! Φυσικά, όχι πολύ μακριά από την Γη, αλλά λίγο έξω από την στρατόσφαιρα, διότι το ηλιακό μας σύστημα είναι μεγάλο, πολύ μεγάλο, πόσο μάλλον το Σύμπαν ολόκληρο, η Κτίση ολόκληρη. Δεν μπορούμε να το γνωρίσουμε ακόμα αυτό, παρά μόνο να το αγναντέψουμε από την Γη, ή με τα τηλεσκόπια, και να δούμε, τί να δούμε, ήλιους που φαίνονται σαν απλά αστεράκια, αν και είναι ήλιοι που παράγουν ενέργεια μέσα από την καύση όπως ο δικός μας, όμως όλα αυτά φαίνονται από την Γη σαν πυγολαμπίδες. Εμείς οι άνθρωποι με το διαστημόπλοιο μπορούμε να φτάσουμε μέχρι την στρατόσφαιρα, όπου η βαρύτητα της Γης αρχίζει να σταματά. Παρ’ όλα αυτά, εμείς, σε ένα τέτοιο ταξίδι των αστροναυτών, μένουμε εκστατικοί, διότι όταν βλέπουμε τους αστροναύτες να προετοιμάζονται για το ταξίδι τους, τούς θαυμάζουμε αλλά και αναρωτιόμαστε, «πώς να είναι άραγε να πετάς με ένα διαστημόπλοιο, τί συμβαίνει μέσα σε αυτό, πώς ζουν οι αστροναύτες, τί κάνουν;». Αυτό, που για μας είναι τόσο δύσκολο να το δούμε αλλά και να το ζήσουμε αφού δεν είμαστε στο διαστημόπλοιο και δεν έχουμε εκπαιδευτεί, μένει αναπάντητο και πάντα θα απορούμε! Παρ’ όλα αυτά, όσο παράξενο και να φαίνεται, όλοι εμείς οι κάτοικοι της Γης το ζούμε, διότι αν προσέξουμε λίγο θα δούμε ότι όλοι μας αυτή τη στιγμή είμαστε αστροναύτες στο υπέρ διαστημόπλοιο Γη. Πολλά εκατομμύρια άνθρωποι ταξιδεύουν αιώνες τώρα με το διαστημόπλοιο Γη. Μάλιστα, ειδικά σήμερα που ο πληθυσμός της Γης είναι γύρω στα 7 με  8 δισεκατομμύρια άνθρωποι, εκτός τους άλλους ζωντανούς οργανισμούς που ζουν στην ξηρά και στην θάλασσα, όλοι μαζί, ζώα και άνθρωποι, ταξιδεύουν συνέχεια για αιώνες μέσα στο άπειρο. Μάλιστα, αναρωτιόμαστε «καλά, τί τεχνολογία, τί ενέργεια έχει αυτό το διαστημόπλοιο Γη, ποιος το κατασκεύασε;» αφού ζώα και άνθρωποι, όλοι πάνω σε αυτό, τρώνε, κοιμούνται, εργάζονται, ερευνούν, εμπορεύονται, καλλιεργούν, διασκεδάζουν, δημιουργούν, ανακαλύπτουν, αλλά και πολλές φορές, τσακώνονται οι άνθρωποι μεταξύ τους και καταστρέφουν ό,τι έφτιαξαν με πολέμους, και τόσα άλλα κάνουν οι άνθρωποι μέσα στο διαστημόπλοιο Γη, το οποίο έχει ένα κλειστό κύκλωμα. Τίποτα δεν μπορεί να βγει έξω από αυτό και τίποτα δεν μπορεί να εισέλθει μέσα σε αυτό. Κι όμως, αυτό το διαστημόπλοιο Γη, με τόσους ταξιδιώτες, έχει ένα καταπληκτικό βιοχημικό κύκλωμα με δέντρα, με ποτάμια, με τις θάλασσές του, το οποίο συνέχεια ανακυκλώνεται, αυτοκαθαρίζεται και είναι ικανό να ταξιδεύει για δισεκατομμύρια χρόνια, άπειρα χρόνια. Είναι και γραφικό, ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς, οὐ κλιθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος (Ψαλμός 103:5). Μάλιστα, το ταξίδι μας στο διαστημόπλοιο Γη που γίνεται για εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια αιώνες τώρα είναι τόσο αθόρυβο, τόσο ταπεινό, που ένας άνθρωπος γεννιέται και πεθαίνει και δεν γνωρίζει ότι συνέχεια ταξιδεύει, ούτε το έχουν αντιληφθεί πολλοί άνθρωποι, και ο λόγος, διότι είναι τόσες οι μέριμνες των ανθρώπων και τα βιοτικά, που δεν το αντιλαμβάνεται κανένας ότι ταξιδεύει. Και μάλιστα, η Γη είναι εκατομμύρια χρόνια στην τροχιά της χωρίς να φεύγει από αυτή ούτε ένα μυριοστό του εκατοστού από την αρχή της δημιουργίας της μέχρι και σήμερα. Αυτό, και μόνο αυτό, αν το σκεφτείς είναι να σού φεύγει το μυαλό και να φωνάζεις ως ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας (Ψαλμός 103:24). Τώρα, ας δούμε τι συμβαίνει με εμάς και με τον Θεό. Μπορεί κάποιος να ρωτήσει «πού είναι ο Θεός;». Μα, θα μου πεις, «τι σχέση έχει τώρα το ένα με το άλλο;». Δηλαδή, το διαστημόπλοιο, με αυτό που μάς ενδιαφέρει πολύ και λέγεται Πατέρας Θεός. Πιστεύω πως ό,τι συμβαίνει με τους αστροναύτες του διαστημόπλοιου και τους αστροναύτες της Γης, κάτι τέτοιο συμβαίνει με εμάς και τον Θεό, διότι όσοι δεν μπήκαν σε διαστημόπλοιο αναρωτιούνται πώς να είναι, ενώ και οι ίδιοι ταξιδεύουν στο άπειρο με το διαστημόπλοιο Γη. Ο λόγος που λέω ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει με όλους μας σε σχέση με τον Θεό, είναι διότι από την στιγμή που αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε λίγα πράγματα όλοι οι άνθρωποι, πιστοί ή άπιστοι, αναρωτιόμαστε πού είναι αυτός ο Θεός. Μάλιστα όλοι εμείς που γνωρίζουμε ότι υπάρχει ο Θεός και που θέλουμε να τον βρούμε, τον ψάχνουμε παντού, αγωνιωδώς. Έτσι από την αρχή ακόμα της ζωής μας αρχίζουμε να τον ψάχνουμε, αλλά και να τρέχουμε δεξιά και αριστερά, όπου νομίζουμε ότι είναι ο Θεός. Εμείς σαν Έλληνες τον ψάχνουμε στην Εκκλησία, στο μοναστήρι, στον διορατικό γέροντα, στην νηστεία, στα καλά έργα. Μάλιστα, είναι πολλοί άνθρωποι που νομίζουν ότι ξέρουν τον Θεό και μιλάνε ασταμάτητα γι’ αυτόν. Το κίνητρο τούς δίνεται από το ότι έχουν διαβάσει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Έτσι νομίζουν ότι τον ξέρουν. Άλλοι τον ψάχνουν πάντα, και πολλές φορές, δεν ξέρουν τι να κάνουν για να τον γνωρίσουν. Ειδικά τον ψάχνουν αυτοί που περνούν κάποια δοκιμασία. Αυτοί τον ψάχνουν αγωνιωδώς και καθημερινά. Όλοι οι άνθρωποι, λίγο ή πολύ, ψάχνουμε να βρούμε τον Θεό. Άλλοι τον ψάχνουν για να αποδείξουν στους άλλους ότι δεν υπάρχει και στο τέλος τον βρίσκουν και αυτοί, όπως ο Ντοστογιέφσκι. Άλλοι τον ψάχνουν γιατί θέλουν να τούς λύσει ένα πρόβλημα και άλλοι γιατί γνώρισαν ότι είναι ο γεννήσαντας οργανισμός και θέλουν να είναι μαζί του. Όπως, λοιπόν, αναρωτιόμαστε για το διαστημόπλοιο, τί κάνουν οι αστροναύτες μέσα σε αυτό, έτσι αναρωτιόμαστε και για τον Θεό, πού είναι. Και όλα αυτά συντελούνται στη ζωή μας μέχρι να αντιληφθούμε ότι αυτό που ψάχνουμε έξω από εμάς, είναι μέσα μας. Τώρα, αφού αυτό το καταλάβουμε, θα αναρωτηθούμε πάλι, «γιατί κάτι που είναι μέσα μας, να το ψάχνουμε γύρω μας;». Όταν φτάσουμε σε αυτό το σημείο αφήνεται να εννοηθεί ότι καταλάβαμε πολλά για τον Θεό, αλλά δεν απορρίπτουμε και όλα τα υπόλοιπα. Όλα ανήκουν στην σοφία του Θεού και παίζουν ρόλο στο να σπουδάσουμε, όπως και στο σχολείο, χρειάζεται το Νήπιο, το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, το Λύκειο, το Πανεπιστήμιο. Όλα χρειάζονται. Μια τρίχα δεν πέφτει άνευ του θελήματος του Θεού. Όλα ανήκουν στη σοφία Του. Γι’ αυτό εμείς στη Φωνή Θεού δεν κρίνουμε κανέναν. Να προσέξουμε όμως ένα πράγμα πολύ σοβαρό. Να μην φανατιστούμε με τίποτα και με κανέναν στη ζωή μας διότι θα αλλάξουμε πολλές φορές γνώμη, για πολλά, μέχρι ο Θεός να γίνει ο φίλος μας, ο γνωστός μας, ο Θεός μας. Εμείς με σοφία να περνάμε τα σκαλοπάτια, με ένα σκοπό, να ελευθερωθούμε από τους εχθρούς μας, οι οποίοι δεν είναι έξω από εμάς, αλλά μέσα σε εμάς. Όταν, λοιπόν, όλα αυτά γίνουν αντιληπτά αλλάζουν τα πράγματα για εμάς. Αν δεν φτάσουμε σε αυτή την ανακάλυψη, τότε θα ψάχνουμε τον Θεό, δεξιά και αριστερά, έξω από εμάς. Όταν όμως καταλάβουμε ότι ζει μέσα μας, τότε ένα μένει, να ποτίσουμε αυτόν τον Θεό που είναι μέσα μας με τον Λόγο του Θεού. Αυτό είναι το νερό που κάνει τον μικρό Θεό που είναι μέσα μας να γίνει μέγας Θεός και ο άνθρωπος να γίνει ανδρής, παιδί Θεού, να γίνει ο άνθρωπος του Θεού. Ο Θεός, που ο Κύριος εμφάνισε σε όλον τον επί Γης βίο του, ενεργούσε μέσα από Αυτόν, ίνα πάντες εν ώσι, καθώς συ, πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν (Ιωάννης 17:21). Ο Κύριος είπε, ο πιστεύων εις εμέ, τα έργα ά εγώ ποιώ κακείνος ποιήσει, και μείζονα τούτων ποιήσει … (Ιωάννης 14:12). Ο Λόγος του Θεού φανερώνει το Πνεύμα του Πατέρα μας, τις ιδιότητές του, τις επιδιώξεις του, τους στόχους του, την αγάπη του, την ταπεινοφροσύνη του και άλλα πολλά. Αν θέλουμε να δούμε τον Θεό μέσα μας, αλλά και γύρω μας, μόνο με αυτά να ασχολούμαστε καθημερινά. Αν τα καλλιεργούμε συνέχεια, στο τέλος γινόμαστε παιδιά Θεού. Το αποτέλεσμα του πνευματικού μας αγώνα —αυτό να το προσέξουμε— δεν είναι μόνο να ζούμε Χριστιανικά, αλλά να φτάσουμε στο σημείο να ζει ο Θεός μέσα μας. Με αυτόν τον τρόπο παίρνει αξία η θυσία του Κυρίου μας, αφού το όνειρο του Θεού, το θέλημα του Θεού για την Δημιουργία και τον άνθρωπο παίρνει σάρκα και οστά. Με αυτόν τον τρόπο, «πίνοντας» τον Θεό και «τρώγοντας» τον Θεό σε καθημερινή βάση, δηλαδή τον Λόγο Του, τον οποίο έφερε ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος στη ζωή μας, θα γνωρίσουμε τον Θεό. Δηλαδή, αυτό που ψάχνουμε έξω από εμάς, θα το δούμε μέσα σε εμάς να ενεργεί κάτω από όλες τις συνθήκες της ζωής μας, σε σημείο ώστε ο άνθρωπος που εμφανίζει τον Θεό να γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για εκατομμύρια και δισεκατομμύρια ανθρώπους. 

Αδέλφια μου, με την σημερινή μου ομιλία, θέλω να βρούμε τρόπους και να δούμε τρόπους που μάς φέρνουν πιο κοντά σε αυτό που είναι μέσα μας, τον Πατέρα μας Θεό. Για να βρούμε τον Θεό δεν χρειαζόμαστε πολλά. Απλά χρειάζεται να πάρουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού στα χέρια μας, αλλά να έχουμε και μια μεγάλη προσοχή σε αυτόν. Δηλαδή, η προσοχή έγκειται στην ταπείνωση. Όχι εγωιστικές, εωσφορικές εκδηλώσεις, όχι επιπολαιότητες, ή εγωιστικές παραστάσεις ότι τάχα εμείς είμαστε οι σωστοί και οι άλλοι γύρω μας όχι. Να ξέρουμε ότι ο Θεός έδωσε στον κάθε άνθρωπο, λαό, ή έθνος ιδιάζουσα μορφή σοφίας ώστε χρεία να έχουμε ο ένας τον άλλον. Ξέρετε, αν ο Θεός είπε σε έναν να κάνει μόνο το τυπικό μέρος θα τον δικαιώσει όπως έναν μεγάλο άνθρωπο, όπως π.χ. τον Απ. Παύλο, ή τους μαθητές Του. Ο Θεός δεν βλέπει την πνευματική μας ποσότητα, αλλά την πνευματική μας ποιότητα. Και αφού ο Θεός πληρώνει όλους το ίδιο, είτε κάποιος πάει το πρωί, είτε πάει στο τέλος —η αγάπη αυτό κάνει— να προσέχουμε τι λέμε, τι κάνουμε. Αδέλφια μου, να πάρουμε τον Λόγο του Θεού στα χέρια μας με το σκεπτικό ώστε μέσα από την ταπείνωση, να ερευνήσουμε τον Θεό, να τον ψηλαφίσουμε, να τον αγαπήσουμε, αλλά να αγαπήσουμε και τον αδελφό και τον φίλο και τον εχθρό, καθώς, και όλη την Δημιουργία, και ο λόγος γιατί αυτό είναι το καθήκον μας απέναντι στον εαυτό μας, στον συνάνθρωπό μας, στον Τριαδικό Θεό μας, αφού χάρη σε Αυτόν υπάρχουμε. Για να γνωρίσουμε τον Θεό που ζει μέσα μας, χρειάζεται ακόμα σήμερα να καταλάβουμε όλοι εμείς τί σημαίνει Ευαγγέλιο του Χριστού, Καινή Διαθήκη. Για μένα ο Λόγος του Θεού είναι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Χωρίς αυτόν ο άνθρωπος απλά μοιάζει με κάποιον που φορά ένα κουστούμι, που έχει και σύγχρονα αυτοκίνητα, και πολλά άλλα υλικά αγαθά, όμως πνευματικά δεν γνωρίζει τίποτα, δεν σπούδασε τίποτα. Μάλιστα, πολλές φορές λόγω του ότι δεν είναι καλλιεργημένος, συμπεριφέρεται σαν τα κτήνη, αφού ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του και όπως ξέρουμε ο ισχυρότερος σήμερα —ας μην έχει πνευματικό επίπεδο— διά της απειλής και στη συνέχεια διά της βίας επιβάλλεται στον αδύναμο, όμως έτσι κάνουν και τα ζώα. Είναι γραφικό, ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς (Ψαλμός 48:13). Όμως με το Ευαγγέλιο του Χριστού στα χέρια μας, στη ζωή μας, στον νου μας, ο άνθρωπος, ο καθένας μας, αλλάζει και γίνεται διά του Λόγου σκεύος εκλογής αλλά και κληρονόμος Θεού, συγκληρονόμος Χριστού και συμμέτοχος της μεγάλης δόξης Αυτού του Θεού. Στην Φωνή Θεού έχουμε μια μικρή εμπειρία από την σοφία του και τις δυνατότητές του, διότι ερευνώντας το πολλά χρόνια τώρα, είδαμε ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού δεν είναι απλά ένα συνηθισμένο βιβλίο, δεν είναι ένα φιλοσοφικό βιβλίο, δεν είναι ένα ψυχολογικό βιβλίο, δεν είναι ένα νεκρό γράμμα, δεν είναι ένας γραπτός ρητορικός λόγος, δεν είναι ένα βιβλίο που το έγραψε ένας άνθρωπος με λογική ανθρώπινη, δεν είναι ονειροκρίτης, ούτε είναι ένα βιβλίο που αναφέρεται σε μυθολογία. Μάλιστα, δεν γράφτηκε για να δημιουργήσει μια θρησκεία, ή πολλές, ούτε γράφτηκε για να δημιουργεί μόνο καλούς ανθρώπους. Το Ευαγγέλιο του Χριστού δεν είναι ένας γραπτός ανθρώπινος λόγος, με νόμους, ώστε να δημιουργήσει μία, ή πολλές εκκλησίες, ούτε είναι ένα βιβλίο για να δημιουργήσει ένα, ή πολλά δόγματα. Δεν είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού απλά ένας καλός λόγος που δημιουργεί μια αγαθή, καλή κοινωνία, με αρχές δικαιοσύνης, ανθρώπινες, όπως είναι σήμερα και που δυστυχώς προκοπή δεν υπάρχει αφού όλοι οι κάτοικοι της Γης είναι διαιρημένοι με αντιπαλότητες πολλές. Ειδικότερα, τα Χριστιανικά έθνη, τα οποία καυχούνται ότι έχουν αρχηγό τον Χριστό. Μάλιστα, σήμερα όλοι οι άνθρωποι, Χριστιανοί και μη, στηρίζουν τη ζωή τους στα χρήματα και στα φάρμακα και όχι στην αγάπη, στη ζώσα πίστη, στον Θεό. Αποδεικνύεται ότι η πίστη σήμερα για όλους τους Χριστιανούς είναι σκιώδης και όχι ζώσα. Αν και εκατομμύρια μιλάνε για τον Λόγο του Θεού, συστήνουν το Ευαγγέλιο του Χριστού, παρ’ όλα αυτά οι Χριστιανοί είναι αδύναμοι με πολλά προβλήματα. Μάλιστα, είναι και διαιρημένοι με πολλές αντιπαλότητες και συγκρούσεις. Όπως καταλαβαίνουμε, με όλα αυτά, δεν αξιοποιήθηκε ακόμα σωστά από τους ανθρώπους και ο λόγος διότι δεν έγινε ολοκληρωμένα αντιληπτό. Αφήνεται ακόμα να εννοηθεί ότι το πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων δεν έχει εξελιχτεί πάνω στην αγάπη, στην ταπεινοφροσύνη, στην δοτικότητα, στην χαρά, με λίγα λόγια, στους καρπούς, στα χαρίσματα, στα σημεία του Αγίου Πνεύματος, αλλά και στις ιδιότητες του Θεού. Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν ιδιοκτησία μας, αυτός είναι ο σκοπός της ύπαρξής του. Νομίζω όμως ότι σήμερα φτάσαμε στο πλήρωμα του χρόνου να συλλάβουμε, αλλά και να καταλάβουμε ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού δεν είναι, όπως είπα, θρησκεία, δεν είναι εκκλησία, δεν είναι δόγμα, δεν είναι ποιμένας, ή πνευματικός, ή «πρόβατα». Το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι η υπέρ επιστήμη του Λόγου του Θεού, του ίδιου του Θεού, είναι το μέλλον, είναι ένα βιβλίο που όταν το διαβάζεις ο συγγραφέας του, ο Θεός, είναι πάντα παρών! Το Ευαγγέλιο του Χριστού έχει στα σπλάχνα του και μάς δίνει την εξουσία τού να λέμε και να γίνεται. Είναι γραφικό, ειπε λόγον και θέλει γίνει. Το Ευαγγέλιο του Χριστού όταν εφαρμόζεται —το εφαρμοζόμενο Ευαγγέλιο— σε ανεβάζει στο επίπεδο του Θεού και γίνεται ο άνθρωπος κληρονόμος Θεού, συγκληρονόμος Χριστού και συμμέτοχος της δόξης Αυτού του Θεού. Το Ευαγγέλιο του Χριστού μας είναι ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος δημιουργεί διά του Λόγου ό,τι βλέπουμε, αλλά και ό,τι δεν βλέπουμε. Ο Θεός δημιούργησε διά του Λόγου την Κτίση, αυτόν τον τρισμέγιστο κόσμο, ο οποίος εμφανίζει την ζωή όπως την βλέπουμε, αλλά και πολλά άλλα μυστικά κρύβει η Δημιουργία ολόκληρη στο θέμα της λογικής Κτίσης. Διά του Λόγου ξεδιπλώνονται σύμπαντα, διά του Λόγου δημιουργείται λογική Χριστού. Έτσι έχουμε ανθρώπους λογικούς, που σημαίνει αγιοπνευματικούς, ανθρώπους που έχουν ειρήνη, χαρά, σοφία, αγάπη, δικαιοσύνη και άλλα πολλά. Μάλιστα, στους λογικούς ανθρώπους του Θεού οι οποίοι υπηρετούν την αγάπη, αυτή η αγάπη γίνεται ανυπόκριτη, δηλαδή στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο, ή εχθρό. Ο Χριστός φανερώνεται μέσα στον Λόγο του ότι επιθυμεί να μάς καταστήσει σύμμορφους μέσα στη Δημιουργία με τον εαυτό του, θέλει να γίνουμε φίλοι και ο τρόπος ένας. Διά του Ευαγγελίου. Μέσω αυτού θέλει να μάς μεταλαμπαδεύσει τις ιδιότητές του, τις δυνατότητές του. Μάλιστα, ο Χριστός δεν έδωσε τη ζωή του για να ζούμε έτσι όπως ζούμε σήμερα, γεμάτοι με θρησκευτικό εγωισμό και φανατισμό, που τον καλύπτει η άγνοιά μας. Δεν θέλει να έχουμε μεταξύ μας πονηρίες, ή συμφέροντα σε προσωπικό, ή γενικό επίπεδο, θεωρώντας μάλιστα εμείς ότι είμαστε και θρησκευόμενοι, ή καλοί Χριστιανοί. Δεν υπάρχουν καλοί Χριστιανοί χωρίς ταπείνωση, χωρίς σοφία Θεού, χωρίς προσφορά, χωρίς στοιχεία ευγενούς άμιλλας. Νομίζω ότι όλοι μας θα πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Χριστός έδωσε την ζωή του λύτρον αντί πολλών και χάρισε σε όλους το δικαίωμα αλλά και την δυνατότητα να μπορούν όλοι να μετέχουν της δικής του δόξης. Ο Χριστός μάς χάρισε τον Λόγο του. Ο Λόγος του Θεού έχει την δυνατότητα να μάς απαλλάξει από την αμαρτία, από την φθορά αλλά και από τον φυσικό θάνατο. Αυτό είναι λίγο εξωπραγματικό για την λογική μας σήμερα, να καταργηθεί ο θάνατος, όμως αποδεικνύεται ότι είναι το θέλημα του Θεού. Είναι γραφικό, ο Χριστός έφερε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του ευαγγελίου (Τιμόθεος Β΄ 1:10). Με λίγα λόγια, το εφαρμοζόμενο Ευαγγέλιο καταργεί τον φυσικό θάνατο και ο λόγος διότι δημιουργεί τον νου του Χριστού μέσα μας. Όταν σκέφτεσαι, ή σκέφτομαι, όπως ο Θεός, τότε ο εγκέφαλός μας αλλάζει όλες του τις βιοχημικές διεργασίες, φυσική συνέπεια η αναπαραγωγή κυττάρων να είναι ολοκληρωμένη, αλλά και συνεχόμενη, αφού στον εγκέφαλο του ανθρώπου του Θεού δεν υπάρχουν πάθη, αδυναμίες, φοβίες, κρίσεις, εγωισμοί, άγνοια, ώστε να δημιουργείται σύγχυση. Η σύγχυση που δημιουργούν τα πάθη και όλα αυτά που ανέφερα, δημιουργεί την φθορά, τα προβλήματα, τις ασθένειες και πολλά άλλα κακά. Το ότι ο Θεός ζητά να γίνουμε φορείς του δικού του Λόγου, αυτό γράφεται στον Λόγο του Θεού ο οποίος διά Πνεύματος Αγίου μάς αποκαλύπτει —επαναλαμβάνω τι αποκαλύπτει, απλό για όποιον το καταλαβαίνει— ότι ο Χριστός έφερε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του ευαγγελίου. Ο Χριστός θέλει την επανένταξή μας στην αρχική μας κοιτίδα, στην χώρα των ζώντων. Ο Χριστός θέλει ο λογικός άνθρωπος να ανέβει στο πνευματικό επίπεδο το δικό του, ώστε να επιτευχθεί η ολοκλήρωση του θελήματός του, το οποίο συγκλίνει στο να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού όπως είναι στον ουρανό και στη Γη. Για να προσεγγίσουμε όμως αυτή τη σοφία του Θεού, αλλά και για να εξασφαλίσουμε τα μεγαλεία της δικής του προσφοράς, διά μέσου του Λόγου, αλλά και διά Πνεύματος Αγίου, χρειάζεται να προσέξουμε ορισμένα καθημερινά συμβάντα τα οποία εμφανίζονται στη ζωή μας, με φυσική συνέπεια να καλούμαστε να τα αντιμετωπίσουμε, αλλά και με την σοφία του Θεού να τα εξαλείψουμε, ώστε να μείνουμε ελεύθεροι από την άγνοια, την αμαρτία, την φθορά, ακόμα να ξεπεράσουμε και τον θάνατο. Χρειάζεται να εμπιστευθούμε τον Θεό ώστε κάτω από όλες τις συνθήκες να ζούμε με ασφάλεια, να ζούμε αγιοπνευματικά, να ζούμε με αγάπη, να ζούμε όπως θέλει ο Πατέρας μας, ο Θεός. Για να δούμε ποια είναι όλα αυτά που χρειάζεται να επιδιώξουμε, αλλά και να προσέξουμε: 

 

~ Πρώτον, θετικές σκέψεις. Χρειαζόμαστε στη ζωή μας για να αντέξουμε τον καύσωνα της άγνοιας, της αμαρτίας, της φθοράς, του θανάτου, να αποκτήσουμε θετικές σκέψεις, με αποκορύφωμα όλων αυτών των θετικών σκέψεων, την σοφία του Θεού, τον Λόγο του Θεού, ο οποίος χρειάζεται να γίνει κατανοητός ώστε στη συνέχεια να γίνουν οι θετικές σκέψεις με την σοφία του Θεού καθημερινή μας ενέργεια που θα παράγει πολυποίκιλη πνευματική εργασία. Nα γίνουν, δηλαδή, οι θετικές σκέψεις στόχος και σκοπός μας. Ο θετικός, ο καλός τρόπος ζωής, ο τρόπος που μπορούμε να έχουμε θετικές σκέψεις και μόνο, όπως αγάπη για όλα και για όλους, είναι με την καθημερινή εντρύφησή μας στον Λόγο του Θεού. Ο Κύριος πάνω από τον σταυρό είπε για τους σταυρωτές του, πάτερ, ἄφες αὐτοῖς˙ οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι (Λουκάς 23:34), καθώς, στον μυστικό δείπνο ξέρουμε ότι πήρε λέντιον και έπλυνε τα πόδια των μαθητών του. Τι μεγαλείο! Με αυτό έγινε ο αρχηγός της ταπείνωσης, αλλά και της ανυπόκριτης αγάπης, αφού έπλυνε και τα πόδια του ανθρώπου που τον πρόδωσε. Ο Χριστός εφάρμοσε τα λόγια του, αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς (Ματθαίος 5:44). Και ο λόγος που πρέπει να γεμίσουμε με σκέψεις αγαθές, Θεού σκέψεις, είναι ένας, για να έρθει σε εμάς ο αγιασμός. Γι’ αυτό χρειάζεται να σπουδάζουμε την σοφία του Θεού καθημερινά, αλλά και να κατανοήσουμε αυτή. Τότε και μόνο τότε θα γευτούμε μεγαλεία, αφού η σοφία του Θεού θα γίνει σε εμάς κίνητρο ζωής, αγιοπνευματικής ζωής, ώστε να ζούμε εν Κυρίω κάθε μέρα, στη συνέχεια αυτό είναι 100% σίγουρο ότι θα μάς αλλάξει την ζωή ολόκληρη. Με το Ευαγγέλιο του Χριστού, θα νιώθουμε ότι ξαναγεννηθήκαμε, ότι οι φίλοι μας έγιναν αυτόματα καλοί, οι εχθροί μας ευεργέτες μας, η Δημιουργία το πάρκο μας, η παιδική χαρά μας. Μάλιστα, από κοσμική, εωσφορική που είναι σήμερα η ζωή μας θα μεταμορφωθεί σε αγιοπνευματική. Μυροπωλείο του Αγίου Πνεύματος θα γίνει ο καθένας μας. Στη συνέχεια είναι σίγουρο ότι θα ζούμε μια ολοκληρωμένη αληθινή ζωή διά του Χριστού. Με τον Χριστό θα ζούμε σε μια μακαριότητα. Μόνο που θα πρέπει το αγαθό έργο μας, που θέλουμε να εργαζόμαστε, να στρέφεται με αγάπη προς κάθε συνάνθρωπο, φίλο, αλλά και εχθρό. Δηλαδή, ξεκινάμε το αγιοπνευματικό έργο με το να έχουμε έναν καλό, υγιή, θετικό λόγο για όλους, στη συνέχεια μπαίνουμε στη λογική των καλών έργων χωρίς να προσωποληπτούμε. Από εκεί και πέρα, χωρίς να περιμένουμε τίποτα, θα απολαύσουμε τα πάντα. Είναι γραφικό, πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού (Ψαλμός 33:11). Ας εμπιστευθούμε τον Θεό και από εκεί και πέρα ας περιμένουμε να δούμε τι ευλογίες θα μάς φέρει ο Πατέρας, ο Θεός. Είναι μεγάλο πράγμα να εργάζεσαι το θέλημα του Θεού συνειδητά, χωρίς να περιμένεις τίποτα, και ο λόγος που δεν θα περιμένουμε τίποτα είναι διότι κατάλαβες, κατάλαβα, καταλάβαμε ότι ήδη πήρες πολλά, πήρα πολλά, πήραμε πολλά. Αυτά που έχουμε σήμερα στα σπίτια μας ούτε βασιλιάδες δεν τα είχαν. Μάλιστα, και πνευματικά μπορούμε σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή να εξελιχθούμε. Έχουμε το Ίντερνετ, ομιλίες, βιβλία, τόσα καλά. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τον καλόν αγώνα. Όταν ξεκινήσουμε, αυτό θα σημαίνει ότι καταλάβαμε τι δρόμο άνοιξε μπροστά μας ο Κύριος. Μάλιστα, αυτό θα φανερώνει ότι έχουμε και ευφυή, υγιή νου, θετικό νου, και ο λόγος διότι αναγνωρίζουμε συνειδητά τι σημαίνει να ζεις, να είσαι λογικό ον, να μπορείς να εξελιχθείς με αποκορύφωμα να μελετάς τον Λόγο του Θεού, αφού αυτός και μόνο αυτός σού εξασφαλίζει την υπέρ επιστήμη του Θεού, η οποία είναι επιστήμη του Λόγου, ειπε λόγον και θέλει γίνει. Πιστεύω ότι αυτό αρκεί ώστε να φύγουμε από τις μικρότητες. Αν αυτό δεν αρκεί, πάει να πει πως δεν καταλάβαμε ότι ζούμε, ότι είμαστε λογικά όντα, ότι έχουμε την δυνατότητα να γίνουμε παιδιά Θεού, ότι έχουμε Πατέρα τον Θεό και αδελφό τον Χριστό, τελευταία, ότι έχουμε τον Λόγο Του στα χέρια μας. Μεγάλο πράγμα αυτό! Το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο από τον Θεό δεν είναι η ζωή, δεν είναι η ύλη, δεν είναι η Δημιουργία, δεν είναι ο κόσμος, αλλά το Ευαγγέλιο του Χριστού. Με αυτό μπορείς να καταλάβεις την αξία όλων των άλλων. Χωρίς αυτό και να τα έχεις όλα τα άλλα δεν ωφελούν και ο λόγος διότι το κακό πάντα θα βρίσκεται στη ζωή όλων μας, με αποκορύφωμα αυτού του κακού τους πολέμους και τελευταία, την σκλαβιά, όπου αποκορύφωμα αυτής είναι ο αντίχριστος. Το ξαναλέω, για μένα το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Ξέρετε πόσο αίμα έχει χυθεί για να συνεχίσει αυτό το αγιοπνευματικό, αγαθό έργο, το Ευαγγέλιο που είναι γεμάτο με αγάπη να βρίσκεται κοντά στον άνθρωπο; Ο αναμάρτητος έδωσε την ζωή του λύτρον αντί πολλών. Δεν γίνεται εμείς να είμαστε αχάριστοι απέναντι σε αυτή την προσφορά του ίδιου του Θεού! Δεν γίνεται το Ευαγγέλιο του Χριστού να έχει φτάσει στα χέρια μας και εμείς να το περιφρονούμε! Δεν γίνεται! Γι’ αυτό σήμερα που έχουμε καιρό να το εκμεταλλευτούμε, διότι αυτό το Ευαγγέλιο του Χριστού δημιουργεί ισορροπία στη ζωή μας, στις μεταξύ μας σχέσεις, στον κόσμο μας, στα πάντα. Αν θέλουμε, ας το αποφασίσουμε και ας το ψηλαφίσουμε, ώστε οι ευλογίες του Πατέρα μας να περάσουν στην εξουσία μας. Αδέλφια μου, αν θέλουμε να γίνουμε του Θεού παιδιά —διότι υπάρχουν και τα παιδιά του πονηρού— και να απολαύσουμε τον Θεό, αλλά και όλη την Κτίση, φυσικά πάντα μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας ή επιλογή μας, να βάλουμε στη ζωή μας όλα αυτά που μάς συστήνει ο Λόγος του Θεού ώστε να αποδώσουν καρπούς. Μόνο τότε θα φτάσουμε στο σημείο να συμμετέχουμε στη δόξα του Θεού. Και όταν λέω να τα βάλουμε όλα όσα γράφει στη ζωή μας εννοώ να σπουδάσουμε την αγάπη και την αποκεκρυμμένη του σοφία, η οποία συγκλίνει στην αγάπη. Αυτή αρκεί. Είναι η αγάπη υπερέχουσα οδός. Με την αγάπη δεν χρειάζεται να δικαιωθείς με τον νόμο. Με την αγάπη γεμίζεις με θετικές σκέψεις. Γνωρίσαμε το τυπικό μέρος της χριστιανικής μας θρησκείας, ας προχωρήσουμε, ας φύγουμε από τυπικές τυπολατρίες, ή δογματικές αναλήθειες και ας μπούμε στην αλήθεια. Το να μελετάς τον Λόγο του Θεού αυτό είναι η μεγαλύτερη αλήθεια και αυτό είναι αρκετό, αρκεί να αντιλαμβανόμαστε την αξία των εντολών τις οποίες να εντάσσουμε στη ζωή μας φανερώνοντας αγάπη. Η αγάπη είναι υπερέχουσα οδός, καταργεί τον νόμο, το δόγμα, τον φανατισμό, τον διάβολο, τον εγωισμό, τα πάντα και μάς αφήνει ελεύθερους να μπούμε στα σκηνώματα του Θεού. Και αυτό είναι υπέρ αρκετό, να θέλεις, να θέλω, να θέλουμε να βάλουμε στη ζωή μας, την σοφία του Θεού, η οποία συγκλίνει στην αγάπη, στην ταπείνωση, στην δικαιοσύνη. Σήμερα είναι στο χέρι σου, στο χέρι μου, στο χέρι μας, να κάνουμε βήματα βιωματικά, ουσιαστικά, ως προς τον Θεό. Ο Θεός όταν δει αλήθεια και θείο έρωτα είναι απολύτως βέβαιον ότι θα ανοίξει για μας όλους τους κρουνούς, τις βρύσες του ουρανού, φυσική συνέπεια η ευλογία του Θεού να χυθεί πάνω σου, πάνω μου, πάνω μας. Όταν εργαζόμαστε το θέλημα του Θεού χωρίς να περιμένουμε τίποτα, τότε και μόνο τότε θα δούμε τον Θεό να στρώνει ροδοπέταλα στον δρόμο της ζωής σου, της ζωής μου, αλλά και όσων είναι γύρω μας, θα δούμε να απολαμβάνουν και αυτοί πολλές ευλογίες, χάρις αυτού του νου, του μυαλού που κάνει το θέλημα του Θεού, που έχει μέσα του μόνο το καλό και εργάζεται με θετικές σκέψεις τις οποίες και να τις πιστεύουμε. Η πίστη έχει μεγάλη δύναμη και πολλά κυριαρχικά δικαιώματα. Η πίστη θεμελιώνει την αγάπη και τις θετικές σκέψεις, αφού κάνει όλες αυτές τις σκέψεις να υλοποιούνται. Ήρθε η ώρα να ιδιωτικοποιήσουμε την αγάπη, την αναγέννηση, την χαρά, την ανεκλάλητη χαρά, να ιδιωτικοποιήσουμε το έλεος, την πίστη, τους καρπούς, τα χαρίσματα, τα σημεία, με λίγα λόγια τον Θεό στη ζωή μας. Ένα εμπόδιο θα μάς καθυστερήσει —να το προσέξουμε— η άγνοια, ο εγωισμός, τα συμφέροντα, με λίγα λόγια, ο κόσμος και η παχυλότητα του υλικού στοιχείου. Αυτά να προσέξουμε, είναι μεγάλες παγίδες.