Η ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ

Η ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΘΕΙ

~(ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ )~

~ Αδέλφια μου, είναι ωραίο να γίνουμε αγάπη. Είναι θεϊκό, είναι αληθινό, είναι το πιο ανώτερο πνευματικό και μορφωτικό επίπεδο του κάθε ανθρώπου να γίνει αγάπη. Αυτό καλούμαστε να γίνουμε και αυτή πρέπει να είναι η πρώτη επιδίωξη στη ζωή μας.

~ Η αγάπη θα βρει έναν τρόπο όταν την έχει κάποιος να αγκαλιάσει αλλά και να εκδηλωθεί ακόμη και στον εχθρό. Η αδιαφορία πάντα και αυτή θα βρίσκει έναν τρόπο για να δικαιολογηθεί ώστε ποτέ να μην γίνει αγάπη.

~ Η ζωή η αιώνια, η άφθαρτη, η ένδοξη, η ανεκλάλητη ανήκει στη δικαιοσύνη του Θεού η οποία πάντα προσφέρει, ανήκει στη ζώσα πίστη, ανήκει στο μέγα έλεος, ανήκει στην ανυπόκριτη αγάπη η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Ανήκει στην ειρήνη του Χριστού, ανήκει στον Θεό ο οποίος δίνει αυτή τη ζωή σε όποιον διακατέχεται από τα παραπάνω στοιχεία. Γένοιτο, γένοιτο αμήν!

~ Αν έχουμε πιστέψει ότι ο Θεός είναι Άγιος και ότι εμείς είμαστε δικά του παιδιά, ας γίνουμε άγιοι. Αν έχουμε πιστέψει ότι ο Θεός είναι δίκαιος, ας γίνουμε δίκαιοι. Αν πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι ζωή άφθαρτη, ας γίνουμε ζωή άφθαρτη. Αν πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι αγάπη, ας γίνουμε αγάπη. Αν πιστεύουμε στον Θεό, ας φύγουμε από τα λόγια περί Θεού και ας ξεκινήσουμε να ζούμε τα έργα του Θεού ώστε αυτά να κοσμούν από σήμερα εμάς τους ίδιους για να κοσμούν και ολόκληρο τον πλανήτη στη συνέχεια. Γένοιτο αμήν.

 

~ Αν καταλάβουμε ή νιώσουμε ότι ο κόσμος έχει αγαθό, έχει αγάπη, έχει ειρήνη, έχει σοφία, με λίγα λόγια, αν καταλάβουμε ότι ο κόσμος εξελίσσεται σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, τότε ο  Θεός ζει μέσα μας και εμείς ζούμε μέσα σ' αυτόν. Στη συνέχεια ούτε ο κόσμος, ούτε ο αδελφός, ούτε ο εχθρός θα μας ενοχλούν αφού όλα και όλοι ανήκουμε στο σχέδιο του Θεού. Όποιος δέχεται τον Θεό δέχεται και το σχέδιό του, φυσική συνέπεια να ειρηνεύει αφού για τον άνθρωπο αυτόν τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Γένοιτο αμήν.

~ Παλιά νόμιζα ότι η άγνοια του Λόγου του Θεού είναι η μεγαλύτερη αμαρτία. Μετά πολλά χρόνια πνευματικού αγώνα γνωρίζοντας πολλούς ανθρώπους, κατάλαβα ότι ο φανατισμός αλλά και η ψευδαίσθηση ότι κάποιος γνωρίζει τον Θεό ή νομίζει ότι είναι του Θεού ή ότι κάνει το θέλημα του Θεού είναι ό,τι χειρότερο. Μακάρι όλοι μας να γίνουμε ταπεινοί και άνθρωποι συνειδητά του Θεού ώστε να ζούμε τον Θεό μέσα μας και γύρω μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

~ Σοφία είναι να νικήσουμε τον έτερο κακό εαυτό μας. Ασοφία είναι να μας νικήσει εκείνος. Η αιτία αυτών των δύο είναι: Πρώτον, η άγνοια του θελήματος του Θεού (αυτή θα καθορίσει την ήττα) και δεύτερον η σοφία του Θεού και η γνώση του θελήματος του Θεού (αυτά θα μας εξασφαλίσουν τη νίκη).

~ Αδέλφια μου, όταν ακολουθήσουμε την δική μας αποστολή που μας εμπιστεύτηκε ο Πατέρας – Θεός, όταν ακολουθήσουμε τον δικό μας δρόμο δεν θα νιώσουμε ποτέ ότι κάποιος δεν συνεργάζεται μαζί μας ή δεν συνταξιδεύει σωστά μαζί μας, αλλά ούτε και θα νιώσουμε ποτέ ότι κάποιος μας πρόδωσε ή μας εγκατέλειψε, ούτε και θα νιώσουμε ποτέ μόνοι στον δρόμο μας. Αν δεν έχουμε αποστολή, αν δεν μας κάλεσε ο Θεός να έχουμε αποστολή και δικό μας δρόμο, τότε θα μπούμε σε ξένους δρόμους τους οποίους δεν θα ξέρουμε που καταλήγουν. Όσοι δεν έχουν αποστολή, δεν έχουν δρόμο, φυσική συνέπεια να μπαίνουν ο ένας στη ζωή του άλλου – στον δρόμο του άλλου και συνέχεια να τρακάρουν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να είναι πάντα αυτοί οι άνθρωποι σφιγμένοι, πάντα κουρασμένοι, πάντα απελπισμένοι, πάντα απρόβλεπτοι, πάντα προβληματισμένοι και πάντα εγκαταλελειμμένοι. Και ο λόγος διότι δεν έχουν δικό τους δρόμο, δική τους αποστολή, δική τους προσωπικότητα και έτσι να μην γνωρίζουν που οδηγεί ο δρόμος που πήραν. Σίγουρα, μέχρι να μας καλέσει ο Θεός όλους μας θα πάρουμε πολλούς δρόμους αφού είμαστε επηρεασμένοι από το σύστημα του κόσμου και από τους ανθρώπους που είναι γύρω μας, όμως στο τέλος πιστεύω θα βρούμε τον δικό μας δρόμο. Αδέλφια μου, ας βρούμε την αποστολή μας και ας βαδίσουμε στον δικό μας δρόμο. Αν σε αυτόν συναντήσουμε και άλλους ανθρώπους τότε θα είναι το ταξίδι μας ευχάριστο και αν ακόμη δεν βρούμε και άλλους τότε και πάλι το ταξίδι μας θα είναι πολύ περισσότερο ευχάριστο, διότι θα ταξιδεύουμε στο δικό μας δρόμο ελεύθεροι, αυτό είναι πολύ σημαντικό, τον οποίον δρόμο  ο Θεός μας άνοιξε μπροστά μας γι’ αυτό δεν θα είναι και κουραστικός. Π.χ. όταν πάμε ένα ταξίδι και μπούμε στην δική μας λωρίδα του αυτοκινητόδρομου τότε θα βρούμε σε αυτή και άλλους να ταξιδεύουν μαζί μας. Άλλοι θα στρίψουν δεξιά ή αριστερά, άλλοι θα συνεχίσουν, άλλοι θα έχουν ξεμείνει δεξιά ή αριστερά και θα μπορούμε να τους βοηθήσουμε, αν δέχονται βοήθεια. Έτσι στο δρόμο τον δικό μας ενώ ξεκινήσαμε μόνοι θα βρούμε πολλούς ταξιδιώτες και πάντα θα μας διασκεδάζει ο δικός μας δρόμος, διότι και όταν σταματάμε για λίγο εκεί θα μας περιμένει ο άνθρωπος του Θεού, ο άγγελός του και ο Θεός ο ίδιος να μας ξεκουράσουν. Όσοι ταξιδεύουν μόνοι είναι δυνατοί! Εξάλλου για λίγο θα ταξιδεύουν μόνοι, υπάρχουν εκατομμύρια στο τέλος του δρόμου φίλοι – αδελφοί που μας περιμένουν. Ας μείνουμε στο δικό μας μονοπάτι, αφού αυτό είναι του Θεού, όμως πάντα να προσέχουμε την δική μας λωρίδα, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, στο δρόμο μας, στην αποστολή μας. Όταν ο Θεός μας δείχνει έναν δρόμο πάει να πει ότι κάπου οδηγεί. Όσοι έχουν αποστολή έχουν και δικό τους δρόμο, στο τέλος όμως όλοι καταλήγουν στην αγάπη – στον Θεό. Εκεί θα μας οδηγήσει ο δικός μας δρόμος, εκεί καταλήγει ο δρόμος του Θεού. Αν ταξιδεύουμε χρόνια και δεν φτάσαμε στην αγάπη, μάλλον πήραμε λάθος δρόμο. Γι’ αυτό μην κάνουμε πολλές στάσεις, μην στρίβουμε δεξιά ή αριστερά, πάμε μπροστά, στην αγάπη να φτάσουμε σύντομα. Στον δικό μας δρόμο (της αγάπης) θα βρούμε τους ζώντες, αφού ο Θεός μας άνοιξε δρόμο ζωής. Στον δικό μας δρόμο θα βρούμε τον Θεό, θα βρούμε την αγάπη, θα βρούμε τη ζωή. Γένοιτο αμήν.

~ Στην αρχή αδέλφια μου της πνευματικής μου ζωής κυνηγούσα τους ανθρώπους αλλά και τον Θεό και συνέχεια ζητούσα και απαιτούσα από τους ανθρώπους αλλά και από τον Θεό. Αφού πέρασαν τα χρόνια σπουδάζοντας καθημερινά τον Λόγο του Θεού στο αγιαστήριο, μία μέρα κατάλαβα αλλά και είδα ότι είχα ειρήνη στη ζωή μου. Αμέσως σκέφτηκα και διερωτήθηκα πώς έγινε αυτό. Στη συνέχεια κατάλαβα ότι αυτή ήρθε διότι εγώ σταμάτησα να απαιτώ, να διεκδικώ, να κυνηγώ και να διαπληκτίζομαι με τους ανθρώπους αλλά και με τον Θεό. Είδα ότι ο λόγος που ήλθαν στη ζωή μου οι φίλοι, οι αδελφοί, ο Θεός ήταν διότι σταμάτησα να τους κυνηγώ. Αυτό, το να σταματήσω να τους κυνηγώ, έκανε τον Θεό να έρθει στη ζωή μου αλλά συνάμα να έρθουν και οι φίλοι και οι αδελφοί. Ο τρόπος που ήλθαν όλα στη ζωή μου είναι απλός. Ο Θεός στο αγιαστήριο με σπούδασε την δική του σοφία, στη συνέχεια με εμπιστεύτηκε γι’ αυτό και όλα ήρθαν στη ζωή μου, αφού αφήνω τα πάντα ελεύθερα, ό,τι έρχεται στη ζωή μου το αφήνω ελεύθερο χωρίς να του θέτω όρους ή περιορισμούς όπως έκανα παλιά. Σήμερα χαίρομαι και ευχαριστώ και τους ανθρώπους και τους φίλους και τους αδελφούς αλλά και τον Θεό τον οποίον και δοξάζω μέρα – νύχτα. Από τότε που μπήκα στο αγιαστήριο κατάλαβα ότι αυτός ο Θεός δίνει όταν εμείς δεν θέλουμε και ο λόγος διότι καταλάβαμε ότι εμείς χρειαζόμαστε πνευματική δουλειά, εμείς χρειαζόμαστε αναγέννηση, μετάνοια, χρειαζόμαστε να γίνουμε όλοι αλήθεια για να έρθουν στο δρόμο μας όλα τα πράγματα. Το να μπαίνουμε στη ζωή των άλλων χωρίς να μας έχει ενώσει ο Θεός μαζί τους είναι εγωισμός. Πότε μπαίνουμε; Όταν προσπαθούμε να τους πείσουμε ώστε να κάνουν ό,τι κάνουμε. Και όταν απαιτούμε από τον Θεό χωρίς να κάνουμε το θέλημά του και αυτό εγωισμός είναι, διότι ο ίδιος φανέρωσε διά Πνεύματος Αγίου στο ανθρώπινο γένος, ζητείτε την βασιλείαν του Θεού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν (Λουκ.12:31). Αυτός είναι ο δρόμος του Θεού, αυτόν χρειάζεται να ακολουθήσουμε. Αμήν.

~ Παράδεισος αδέλφια μου είναι να έχουμε στη σκέψη μας, στη ζωή μας αυτό που αγαπάμε (τον Πατέρα μας – Θεό) και κόλαση είναι η απόσταση που υπάρχει απ’ αυτό που θέλουμε, απ’ αυτό που αγαπάμε (τον Πατέρα μας – Θεό).

~ Αγάπη στον Θεό και στον αδελφό είναι να είσαι εκεί που σε χρειάζεται χωρίς να σε παρακαλά, αλλά και χωρίς να αναγκάζεις Θεό και αδελφό να σου λένε σε χρειάζομαι. Στην Παλαιά Διαθήκη πλησίον ήταν αυτός που πήγαινες να ζητήσεις βοήθεια. Στην Καινή Διαθήκη πλησίον είναι αυτός που τρέχει να καλύψει τις ανάγκες του αδελφού, όπως ο καλός Σαμαρείτης. Ας γίνουμε όλοι καλοί Σαμαρείτες. Ας κάνουμε μία καινούργια πνευματική αρχή όχι με λόγια αλλά με έργα.

~ Τον Θεό είναι πολλοί που δεν τον βλέπουν όταν έρχεται στη ζωή τους, όμως, καταλαβαίνουν την διαφορά όταν φεύγει από τη ζωή τους. Γι’ αυτό ας προσέχουμε, διότι σήμερα δίπλα μας υπάρχει πολύς Θεός. Εξάλλου, αν έρθει η ώρα να μετανιώσουμε για κάτι, τότε θα μετανιώσουμε μόνο για έναν λόγο. Αυτός είναι που δεν τον ακολουθήσαμε την ώρα που μας κάλεσε και που δεν πήραμε τα ρίσκα εκείνα που θα τον έκαναν να ζήσει για πάντα μαζί μας, αιώνια μαζί μας. Αδέλφια μου, αν χάσουμε τον Θεό τότε θα χάσουμε τα πάντα και δεν θα έχει νόημα αυτή η μικρή ζωή μας, ενώ με τον Θεό η μικρή ζωή μας θα καλλιεργηθεί, θα αναπτυχθεί, θα γίνει ζωή που θα διέπεται από το πνεύμα και το ρήμα του Θεού και στο τέλος θα καταλήξει να γίνει ζωή αιώνια.

~ Άνθρωπε άφησε πίσω σου ό,τι σου έχτισαν οι άλλοι μέσα σου μέχρι σήμερα και ξεκίνα καινούρια ζωή με τον Χριστό και τον θείο σπερματικό λόγο του, ώστε να φτιάξεις τον αμπελώνα του Θεού μέσα σου αλλά και γύρω σου με πολλούς καρπούς, χαρίσματα, σημεία και ιδιότητες του Αγίου Πνεύματος, τα οποία να θυμόμαστε ότι θα μας τα εξασφαλίσει η απλότητα και η ειλικρίνεια. Η απλότητα και η ειλικρίνεια είναι δύο ισχυρά προτερήματα ενός ανθρώπου που θέλει να γνωρίσει τον Θεό.

~ Ο άνθρωπος γεννήθηκε από τον Θεό και συγκεκριμένα από την λογική του Θεού, κατά συνέπεια από τον Λόγο του Θεού. Αυτός ο Θεός είπε, γενηθήτω άνθρωπος κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Κατόπιν ο ίδιος ο Θεός ενεφύσησε στους μυκτήρες αυτού πνοή ζωής. Ακόμα, ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από αγάπη, με αγάπη. Δημιουργήθηκε από τον Πατέρα μας τον Θεό ο οποίος είναι αγάπη. Συμπέρασμα: Αν ο άνθρωπος δεν συνδιαλέγεται συνέχεια με τον Λόγο του Θεού και δεν ζει την αγάπη ώστε να δίνει αγάπη δεν θα μπορέσει να ζήσει και αν ζει θα ζει πάντα πυρίκαυστα. Η αποστολή του ανθρώπου είναι να γίνει αγάπη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

~ Αδέλφια μου, άνθρωπος του Θεού είναι εκείνος ο οποίος φεύγει το πρωί από το σπίτι του μαζί με τον Θεό και διατηρεί την ειρήνη στο νου του και τον Θεό γενικότερα μέχρι το βράδυ χωρίς να καταφέρνει τίποτα από το σύστημα του κόσμου να τον θέτει σε υποτέλεια και τούτο να συντελείται κάθε μέρα. Αμήν. Όταν τα καταφέρουμε ακόμα και ο ύπνος μας θα είναι για μας ζωή.

~ Η ειρήνη είναι ο ίδιος ο Χριστός ο οποίος με τον ερχομό του την χάρισε στους πρώτους μαθητές του. Η ειρήνη δεν είναι μία επιδίωξη του λογικού ανθρώπου. Είναι μία δραστηριότητα η οποία έρχεται μέσα από την διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου εκείνου που παραδίδει τον εαυτό του στον Θεό. Τα περισσότερα δέντρα σε καιρό ειρήνης αποδίδουν καρπούς, ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στον άνθρωπο του Θεού όταν η ειρήνη του Χριστού τον επισκιάσει. Ο άνθρωπος του Θεού παίρνει την μορφή του Θεού αφού αντιμετωπίζει τα πάντα με ειρήνη, στην συνέχεια η πνευματική του δραστηριότητα τον καθιστά υιό ειρήνης. Η ειρήνη είναι διαχείριση της καρδιάς, αφού ο άνθρωπος ειρηνεύει με τον Θεό, με τον αδελφό, με τον εαυτό του, με τον εχθρό. Η ειρήνη φεύγει από τον θρόνο του Θεού, αγκαλιάζει τον άνθρωπο του Θεού, διασκορπίζεται στα πέρατα του κόσμου και επιστρέφει ξανά στον Θεό. Ένας κύκλος γίνεται. Ο Θεός έχει τρία πρόσωπα. Το πρώτο είναι ο Πατέρας. Ο Πατέρας διακατέχεται από την σιωπή. Όπου και αν ταξιδέψουμε σε όλο το άπειρο θα συναντήσουμε την σιωπή. Το δεύτερο πρόσωπο του Θεού είναι ο Λόγος και η ειρήνη. Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος. Ο Χριστός δηλαδή παίρνει την σιωπή του Πατέρα και την κάνει Λόγο. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός οι άγγελοι έψαλαν το δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκίας. Το τρίτο πρόσωπο του Θεού είναι η δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη σημαίνει άνθρωπος ο οποίος διαρκώς ελεεί – δεν βλέπει λάθη. Δίκαιος ανήρ ο ελεών όλην την ημέραν, ο δίκαιος μόλις σώζεται που θέλει φανεί ο αμαρτωλός και ο ασεβής, καθώς η δικαιοσύνη των ανθρώπων απαιτεί ενώ του Θεού προσφέρει. Αν θέλουμε να φτάσουμε στον θρόνο του Θεού ακολουθούμε τα τρία πρόσωπα του Θεού. Πρώτον, μπαίνουμε στη σιωπή. Η σιωπή έχει ασύλληπτες έννοιες, είναι ο ίδιος ο Θεός – Πατέρας. Κατόπιν η σιωπή μας χαρίζει ειρήνη, αφού σταματά η αντιπαλότητα με τον εαυτό μας, με τον Θεό, με τους ανθρώπους. Η ειρήνη μας εξασφαλίζει την δικαιοσύνη. Η ειρήνη φανερώνει άνθρωπο με πλήρη πνευματική ωριμότητα διότι ειρηνεύει με τα πάντα, τα οποία μεταφράζει ως θέλημα Θεού, ως σοφία Θεού. Μεγάλο πράγμα να έχουμε ειρήνη! Η ειρήνη είναι το πρώτο στοιχείο του Θεού το οποίο θα πρέπει να μας διέπει, διότι πάνω στην ειρήνη μεγαλώνει το δέντρο της μετάνοιας, της αναγέννησης, της σοφίας του Θεού, της άφθαρτης – αιώνιας ζωής. Εάν δεν έχουμε ειρήνη θα έχουμε μικρή ή μεγάλη σχιζοφρένεια, η οποία θα δημιουργεί πάντα ανακατανομή σε όλο το βιολογικό μας σώμα νομίζοντας ότι οι άλλοι φταίνε. Γι’ αυτό θα πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα της αναγέννησης μέχρι να μεγαλώσει η ειρήνη του Χριστού μέσα μας, η οποία επαναφέρει τις λειτουργίες του εγκεφάλου στην πρότερη θέση όπου ο Θεός μερίμνησε εξ αρχής να διέπει τον άνθρωπο του Θεού (Αδάμ) προ της πτώσης. Η ειρήνη λοιπόν επαναφέρει τις βιοχημικές διεργασίες του εγκεφάλου στο να ποτίζουν και να αναπτύσσουν το δέντρο της ζωής, ενώ η σχιζοφρένεια, η ταραχή, ο θυμός δημιουργούν ανακατανομή σε όλες τις βιοχημικές διεργασίες του εγκεφάλου, φυσική συνέπεια να πάσχει το σώμα το οποίο είναι ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος και δεν θα πρέπει να το περιφρονούμε και να το υποτιμούμε.

~ Αδέλφια μου, είναι η σοφία του Θεού αυτή που καταργεί την αμαρτία. Όταν η αμαρτία φύγει από έναν ή πολλούς ανθρώπους αμέσως εκεί ιδρύεται η βασιλεία του Θεού, η οποία εύκολα μεταλαμπαδεύεται, διότι αναπτύσσει μέσα μας και γύρω μας τη ζωή, αναπτύσσει μέσα μας και γύρω μας την ενυπόστατη σοφία του Θεού η οποία υλοποιεί τα λόγια μας αλλά και τις σκέψεις μας, αναπτύσσει μέσα μας την ανυπόκριτη αγάπη η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Η σοφία του Θεού αναπτύσσει μέσα μας το δέντρο της ζωής. Η σοφία είναι ο πάρεδρος του Θεού και δεν συγκρίνεται με όλους τους θησαυρούς της γης. Όταν έχουμε την σοφία του Θεού, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Όλοι οι θησαυροί του κόσμου είναι μία χούφτα άμμου μπροστά στην πολυποίκιλη σοφία του Θεού και αυτή θα πρέπει να σπουδάσουμε.

~ Όπως έγινε συνήθεια στη ζωή μας το λάθος, αν εμμένουμε στην σοφία του Θεού θα γίνει συνήθεια σε εμάς το δικό του πλέον θέλημα. Έτσι η ελπίδα μας πάνω στο θέλημα του Θεού, πάνω στη ζωή δεν θα μας καταισχύνει.

 

~ Η ελευθερία είναι η αρχή των πάντων. Αν δεν νικήσουμε ό,τι για χρόνια μας κρατά δεμένους και που προέρχεται από τα υφιστάμενα στερεότυπα του μεταπτωτικού κόσμου δεν θα πετάξουμε ποτέ. Η χαρά που προκαλεί η ελευθερία στη ζωή μας ενεργοποιεί μηχανισμούς στο σώμα μας που μας χαρίζουν υγεία, ζωή, Θεό.

~ Αδέλφια μου, συνέχεια να ακούμε την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού. Κάθε φορά έχει να μας πει και κάτι καινούργιο ώστε να αναγεννηθούμε. Αναγέννηση σημαίνει νους διαποτισμένος με αρχές, ιδανικά αλλά και επιδιώξεις Χριστού. Ένας τέτοιος νους ζωοποιεί το σώμα μας και ενεργοποιεί αυτό γονιδιακά. Όταν το πνεύμα – το ρήμα του Θεού που είναι ζωοποιόν εισέλθει στο νου μας τότε κάνει τα γονίδιά μας να πάλλονται στους ρυθμούς της ζωής. Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να κάνουμε τον αγώνα τον καλό με υπομονή και επιμονή. Εν τη υπομονή κτίσασθε τας ψυχάς υμών. Ο επιμένων νικά! Ο έχων ους ακουσάτω τι το πνεύμα λέγει ταις εκκλησίαις. Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη εκ του ξύλου της ζωής, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου του Θεού.

~ Η μελέτη του Λόγου του Θεού, η καθημερινή σπουδή της πνευματικής περιουσίας της Φωνής Θεού, τα έργα αγάπης δεν γίνονται για να σωθούμε. Είμαστε σωσμένοι. Δεν μας κυνηγάει κανένας παρά ο έτερος κακός μας εαυτός, η άγνοιά μας, η πνευματική μας τεμπελιά — οκνηρία. Το αγιαστήριο που καλούμε σήμερα τους ανθρώπους να εισέλθουν έχει ένα σκοπό, να διαμορφώσουμε όλοι χαρακτήρα Χριστού, νου Χριστού αφού οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία του Αγίου Πνεύματος, οι ιδιότητες του Θεού δημιουργούν μεταστοιχείωση στο βιολογικό μας σώμα και μας καθιστούν και εμάς ζωή. Αφού ο Πατέρας μας είναι άφθαρτος και αθάνατος πρέπει και τα παιδιά του να γίνουν άφθαρτα και αθάνατα κινούμενα πάντα διά της αγάπης στη ζωή τους.

~ Αδέλφια μου ας ενώσουμε τα χέρια μας με τα χέρια του Χριστού αλλά και μεταξύ μας και ας βάλουμε στη ζωή μας το πνεύμα του Θεού. Τα χέρια μας ενώνονται με τα χέρια του Θεού διά μέσω της πίστεως, της αγάπης, της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της σοφίας του Θεού. Αυτοί είναι οι σύνδεσμοι που μας κρατούν ενωμένους. Ο Θεός διά της πίστεως ζωοποιείται στη ζωή μας, διά της πίστεως θα τον ζήσουμε στην αρχή, μετά πρόσωπο με πρόσωπο. Υπάρχουν πολλά πνεύματα. Ένα όμως είναι το πνεύμα του Θεού που ζωοποιεί. Αυτό να βρούμε διότι αυτό ζωοποιεί. Γένοιτο αμήν.

 

~ Δεν είναι μόνο να λέμε ότι είμαστε του Θεού αλλά και να έχουμε το πνεύμα του Θεού. Ξέρουμε ότι πολλά πνεύματα εισήλθαν εις τον κόσμο και που δυστυχώς κατάφεραν να αποδιοργανώσουν αυτόν ώστε να επιδιώκουν όλοι οι άνθρωποι το ψέμα που γεννά το σύστημα του κόσμου έναντι της αλήθειας που δημιουργεί – γεννά ο Θεός. Το ψέμα γεννιέται όταν καλλιεργούμε μέσα μας την κρίση, τον εγωισμό, την πονηρία, τα συμφέροντα, τις προσωπικές φιλοδοξίες. Η αλήθεια έχει μέσα της την αγάπη, τον Θεό, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την χαρά που δημιουργεί το Πνεύμα το Άγιο. Ας στρέψουμε το βλέμμα μας στον Θεό ώστε να γίνουμε του Θεού και να μην λέμε έτσι απλά ότι είμαστε του Θεού.

 

~ Ο παγκόσμιος Θεός ο οποίος δημιούργησε τον κτιστό και άκτιστο κόσμο που φιλοξενεί η Κτίση στοχεύει και στην ξεχωριστή προσωπικότητα του καθενός μας. Διαπεραστικός αυτός ο Θεός ως μάχαιρα διά της κρίσης που προκαλεί η αναγέννηση, επιδιώκει την μετάνοια του ανθρώπου πάνω στην αλλαγή λειτουργίας του νου ώστε να δημιουργήσει στον καθένα μας το νου τον δικό του ο οποίος μας καθιστά υιούς και θυγατέρες Θεού.

 

~ Η ζωή με τον Χριστό χαρίζει σε όλους εμάς τη δύναμη να αποτινάξουμε όλα εκείνα τα πνευματικά παράσιτα που μπήκαν στη ζωή μας από την αμαρτία, τα οποία παράσιτα γέννησε η μερική ή η καθολική αποστασία των ανθρώπων που διαχρονικά ταξίδεψαν μέσα στους αιώνες. Η αποστασία του ανθρώπου από τον ζώντα Θεό κατάφερε να αποδιοργανώσει όχι μόνο τον άνθρωπο αλλά και την Δημιουργία, την Κτίση ολόκληρη η οποία στενάζει περιμένοντας και αυτή την απολύτρωση του ανθρώπου ώστε να απολυτρωθεί και η ίδια από την φθορά. Αν ο άνθρωπος φύγει από την φθορά και από τον θάνατο τότε η φύση θα φύγει και αυτή από την φθορά, διότι μιμείται αυτόν.

~ Σήμερα συλλάβαμε ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε όλα αυτά που μέχρι χθες είχαμε σε πρώτη θέση στη ζωή μας, στη λογική μας και τα οποία ήταν γύρω από την ύλη και το σύστημα των ανθρώπων. Όχι διότι είναι περιφρονητική η παρουσία της ύλης στη ζωή μας αλλά διότι η διαχείριση αυτής χωρίς την εν Θεώ αναγέννηση δημιουργεί το λάθος και επιφέρει τον θάνατο στις μεταξύ μας σχέσεις αλλά και στην σχέση μας σε προσωπικό επίπεδο με τον εαυτό μας — αφού μας κλέβει τον χρόνο — αλλά και μετά του Θεού.

~ Ο λόγος που η αναγέννηση καθίσταται ως προϋπόθεση στις μεταξύ μας σχέσεις αλλά και στην σχέση μας με τον Θεό είναι για να γίνουν οι σχέσεις μας αυτές ήπιες, χριστοκεντρικές και καταλαβαίνουμε ότι μόνο μέσω της συνειδητοποιημένης αναγέννησης θα συντελεστεί και θα λάβει χώρα στη ζωή μας η πληθωρική ενυπόστατη σοφία του Θεού η οποία εμφανίζεται με τον καθαρισμό που σημαίνει αγιασμός, η οποία εμφανίζεται με την αναγέννηση που σημαίνει νους διαποτισμένος από τις αρχές και τα ιδανικά του Χριστού, ο οποίος δεν μεταβάλλεται στα ερεθίσματα του κόσμου αφού δεν παθαίνει πτώση — η οποία εμφανίζεται με την αφθαρτοποίηση των βιολογικών σωμάτων που σημαίνει θέωση και συντελείται στο αγιαστήριο αφού διά της ακοής ο Λόγος του Θεού προκαλεί μεταστοιχείωση.

 

~ Πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. Η αγάπη του Θεού είναι καθολική και εκείνη η οποία ως υψιπέτης αετός αναδύεται πάνω από μικρότητες, πάνω από λάθη, πάνω από τα υφιστάμενα στερεότυπα, πάνω από τις θρησκείες, πάνω από τα έθνη, πάνω από την αμαρτία, πάνω από τον θάνατο. Ο ίδιος ο Θεός εργάζεται το ανθρώπινο γένος σήμερα μέσα από την εξέλιξη του ανθρώπου στο πνευματικό κομμάτι, αφού εκατομμύρια άνθρωποι κάθε μέρα σπουδάζουν και ενώνονται πιο πολύ με τον Θεό.

~ Ο Χριστός  ήταν αγωνιστής. Δεν δίσταζε να αγωνίζεται με την αλήθεια εναντίον των αγγέλων, των ανθρώπων, των εχθρών, των φίλων, των αδελφών όταν αυτοί επιδίωκαν να τον αποτρέψουν από τον σκοπό, τον στόχο του, την αποστολή του που ήταν να κάμει το θέλημα του Θεού. Ο Χριστός είχε ολοκληρωμένη απόφαση ζωής την οποία κι εμείς θα πρέπει να έχουμε. Η απόφαση αυτή του έδωσε την εξουσία ώστε να κάνει βεβαία την κλίση του στο να φέρει την αποστολή του εις πέρας και να είναι σήμερα στην συνείδησή μας, στην καρδιά μας ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος, ο φίλος μας, ο αδελφός μας, ο Θεός μας. Ο λόγος που έκανε ό,τι έκανε είναι όχι για να γίνει Θεός στην συνείδησή μας αλλά για να μας δείξει τον δρόμο να γίνουμε κι εμείς θεοί, σύμμορφοι της δικής του δόξης. Αυτό φανερώνει η επαγγελία που αναφέρεται σε όλους εμάς τους ανθρώπους, να γίνουμε κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Θεού.

~ Η πνευματική μας στάση μέσα στη ζωή με τον Θεό και τον αδελφό θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην αναγέννησή μας γι’ αυτό να μην αφήνουμε τους ανθρώπους να μας γυρίζουν στην μη αναγέννηση τη δική τους και στην μωρία της αμαρτίας η οποία δημιουργείται μέσα από την άγνοιά τους. Το θέλημα του Θεού που ενέπνευσε μέσα μας ο Άγιος Θεός να επιδιώκουμε με όλες μας τις δυνάμεις και την εν Θεώ αναγέννηση να επιδιώκουμε η οποία αυξάνει τη ζωή καθώς την χαρά, την αγάπη, την ειρήνη στις μεταξύ μας σχέσεις. Όλα αυτά επιτυγχάνονται με το να εννοήσουμε ότι χρειάζεται να σπουδάζουμε τον Λόγο του Θεού, διότι μέσα από αυτή την σπουδή θα καταλήξουμε στο ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό.

 

~ Όταν ο Χριστός είναι μέσα μας ζωντανός τότε η αμαρτία, η φθορά, ο θάνατος, ο φόβος έχουν πεθάνει και η μορφή του Θεού έχει πάρει μέσα μας την δική της θέση.

 

~ Να αποφύγουμε την υποκρισία η οποία καταστρέφει τον ιδεώδη άνθρωπο, καταστρέφει την προσωπικότητά μας, την ιδιαίτερη ταυτότητά μας έναντι των στερεοτύπων τα οποία καθορίζουν τον κόσμο μας και μας αποπροσανατολίζουν από την αλήθεια. Για να μην είμαστε υποκριτές θα χρειαστεί να μάθουμε, να γνωρίσουμε και να ζήσουμε τι σημαίνει αλήθεια, τι σημαίνει Χριστός. Αν το γνωρίσουμε αυτό τότε θα δημιουργήσουμε προσωπικότητα, θα γίνουμε ιδεώδεις άνθρωποι και θα λέμε το ναι, ναι, το ου, ου. Ο υποκριτής μιλάει ανάλογα με τα συμφέροντά του και είναι ικανός για τα πάντα. Ας φύγουμε από την υποκρισία. Ο Χριστός όλα τα ουαί τα εξαπέλυσε στον υποκριτή. Όλες τις άλλες αμαρτίες ο Θεός τις αγκαλιάζει και τις καλύπτει, στην υποκρισία και στον εγωισμό όμως αντιτάσσεται, δεν τα θέλει αυτά τα στοιχεία.

 

~ Όταν ο Χριστός ζήσει μέσα μας τότε και να έρθει ο διάβολος θα δει τον Χριστό μέσα μας και απλά θα φύγει. Σήμερα που έχουμε καιρό μπορούμε να μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό και να γνωρίσουμε τον Χριστό. Αμήν.

 

~ Όταν το αγαθό, ο Θεός μοιράζεται αυτόματα πολλαπλασιάζεται χωρίς κανείς να στερείται ουδέν. Ο καλύτερος τρόπος ομολογίας είναι η ζωή μας, είναι η ώριμη στάση μας σε αυτή ώστε να μεγαλώσει το αγαθό, η ειρήνη, η δικαιοσύνη.

~ Ο θείος έρωτας είναι παιχνίδι Θεού και ανθρώπου το οποίο δημιουργεί την αναγέννηση και συντελεί στην θέωση. Ο θείος έρωτας είναι ματιά του Θεού σε εκείνον που γεννήθηκε άνωθεν. Ο θείος έρωτας είναι σχέση ελευθερίας θεϊκών προσωπικοτήτων οι οποίες πάντα είναι χαρούμενες, αφού γίνονται αιτία να μετέχουν οι άνθρωποι στα δρώμενα του Θεού και γενικότερα όλης της Δημιουργίας.

~ Οι καθαροί την καρδία βλέπουν τον Θεό. Η φιλόθεα ψυχή συνεχώς επικαλείται τον φίλο της Θεό. Θείο έρωτα διακατέχει τον άνθρωπο ο οποίος έχει αποξενωθεί απ’ όλα τα πράγματα του κόσμου και ο λόγος διότι το κάλλος του Θεού, η σοφία του Θεού έκλεψαν την παράσταση στη ζωή του. Εκείνος που προσκολλάται στον Κύριο θα γίνει ένα πνεύμα με αυτόν ενώ η ψυχή που μοιράζεται την λογική του Θεού με την λογική του κόσμου δεν έφτασε ακόμη στο να νιώθει θείο έρωτα.

 

~ Τα πνεύματα που αγαπούν τον Θεό, οι άνθρωποι που αγαπούν τον Θεό αγαπούν την αλήθεια, αγαπούν την ελευθερία, αγαπούν τη ζωή την αιώνια – την άφθαρτη και δεν ανέχονται την παραμικρή μείωση του αδιάλειπτου έρωτά τους. Είναι πολύ προσεκτικοί οι άνθρωποι αυτοί σε οποιοδήποτε ερέθισμα και αν δεχτούν ώστε να μην κινδυνεύσει η σχέση τους με τον Θεό. Εκείνοι που διέπονται από θείο έρωτα τρώγουν τον Θεό κάθε στιγμή και είναι σίγουρο ότι θα πεινάσουν κι άλλο και εκείνοι που πίνουν τον Θεό θα διψάσουν κι άλλο. Αυτοί που πεινούν και διψούν για Θεό θέλουν περισσότερο γιατί είναι το ωραιότερο και γευστικότερο φαγητό ο Θεός. Είναι σπουδαίο αδέλφια μου το έργο των ανθρώπων που έχουν θείο έρωτα. Οι άνθρωποι που νιώθουν θείο έρωτα ζουν μέσα στην σοφία αυτού και διέπονται από την βαθύτατη ειρήνη του Χριστού. Ο Χριστός δεν είχε ειρήνη όταν βρισκόταν μόνο στο βουνό ή στη θάλασσα, είχε παντού κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες σε όλες τις δραστηριότητες της ζωής του, αφού έτσι δημιούργησε το νου του κάνοντας φυσικά τον σχετικό αγώνα. Ο θείος έρωτας κάνει αυτούς που τον έχουν να βλέπουν και τις άσχημες στιγμές — δοκιμασίες – πειρασμούς γεμάτες με δόξα Θεού, αφού για τον άνθρωπο του Θεού τα πάντα συνεργούν στο αγαθό κ.λ.π. Όταν έχουμε θείο έρωτα τότε όλα δημιουργούνται ώστε να αυξηθούμε στην σοφία του Θεού. Με όλα αυτά συντελείται αλλά και γίνεται το παιχνίδι της αναγέννησης του ανθρώπου όπου η αγάπη μεγαλώνει, η σοφία του Θεού αυξάνει, η σχέση γίνεται αιώνια.

~ Ο Χριστός αδέλφια μου δεν είναι η θρησκεία ενός βιβλίου αλλά η αποκάλυψη του μυστηρίου του Θεού, η οποία καταλήγει στο πρόσωπο του Θεού – Πατέρα. Ο Χριστός είναι ο ενσαρκωθείς Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος. Ο στόχος του Χριστού και ο σκοπός του είναι ότι, ό Χριστός γεννάται εν ανθρώπω και ο άνθρωπος εν Θεώ ώστε να γνωρίσει το μυστήριο που κρύβεται πίσω απ’ όλη την Δημιουργία τον Πατέρα – Θεό.

~ Αδέλφια μου, ας φύγουμε από τα υφιστάμενα στερεότυπα, από τα εντάλματα των ανθρώπων, από τους παιδικούς εγωισμούς, από τους ανθρώπους «μεσσίες» οι οποίοι το μόνο που θυσιάζουν είναι λόγια και φιλοσοφικές συζητήσεις που διχάζουν και ας ακολουθήσουμε τον Χριστό διότι αυτός μένει μεθ’ ημών μέχρι συντελείας του αιώνος και είναι ο μόνος που μας αγαπά και θέλει πραγματικά την πρόοδό μας, την ελευθερία μας, που θέλει πραγματικά να γνωρίσουμε την αξία της ύπαρξής μας. Οι άνθρωποι που κηρύττουν αλλά αποφεύγουν να κάνουν το θέλημα του Θεού αργά ή γρήγορα σβήνουν, χάνονται και πεθαίνουν, ενώ οι άνθρωποι που είναι ειλικρινείς συνέχεια σπουδάζουν, εξελίσσονται και ζουν με τον Θεό. γένοιτο, γένοιτο αμήν.

~ Όπως και αν είναι οι συνθήκες στη ζωή μας σήμερα εμείς να συνεχίσουμε τον αγώνα μας ώστε να νικήσουμε τις συνήθειες και τις επιθυμίες που δημιουργήθηκαν από το μεταπτωτικό σύστημα του κόσμου το οποίο στηρίζεται στα συμφέροντα, στις φιλοδοξίες, στα χρήματα, στους εγωισμούς, στις πονηρίες. Το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι το μεγαλύτερο δώρο που έκανε ο Θεός στον άνθρωπο. Το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι το μέσο διά του οποίου θα αλλάξουμε τη ζωή μας και τον κόσμο ολόκληρο. Γένοιτο αμήν.

~ Το Ευαγγέλιο του Χριστού αποτελείται από την λογική του Πατέρα — Θεού. Αυτό το Ευαγγέλιο δημιουργεί μέσα μας και γύρω μας το ουράνιο πολίτευμα. Το Ευαγγέλιο αυτό έγραψε και παρουσίασε ο Χριστός με τη ζωή του ερχόμενος στον κόσμο. Το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι το ουράνιο πολίτευμα, είναι το σύνταγμα του μέλλοντος κόσμου, είναι ο Χριστός ο οποίος θα πρέπει να μεγαλώσει στη ζωή μας. Με τον Χριστό στη ζωή μας θα γίνουμε οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι του κόσμου διότι κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες θα μπορούμε να έχουμε ευφορία, ευεξία, χαρά, ειρήνη, σοφία, δύναμη, ζώσα πίστη, άφθαρτη – αθάνατη – αιώνια ζωή.

 

~ Αγάπη προς τον πλησίον είναι να τον δεχόμαστε όπως είναι χαρίζοντας σε αυτόν το μέγα έλεος. Με αυτόν τον τρόπο δεν χωριζόμαστε ποτέ με τον συνάνθρωπο, φίλο, αδελφό. Αγάπη προς τους εχθρούς είναι να τους δικαιολογούμε και στις ανάγκες τους να τους βοηθάμε στα μέτρα που μπορούμε. Αγάπη προς τον Θεό είναι να μην βάζουμε κόμμα εκεί που ο ίδιος έβαλε τελεία. Να εμπιστευθούμε τον Πατέρα μας και να μην αμφιβάλλουμε για τίποτα. Αγάπη ακόμη προς τον Θεό έχουμε όταν τον ακολουθούμε στην καθημερινότητά μας χωρίς γογγυσμούς, χωρίς γιατί, χωρίς κρίσεις, επικρίσεις, καταλαλιές, κ.λπ.. Τα πάντα που συντελούνται γύρω μας έχουν μία εξήγηση, ότι όλα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσιν τον Θεό (Ρωμαίους 8:28).

 

~ Οι άνθρωποι που είναι ιδεώδεις δεν κουνούν την ουρά τους σε κανέναν, είναι οι ίδιοι και σήμερα και αύριο και πάντα όπου και αν βρεθούν. Οι φωτισμένοι άνθρωποι δείχνουν πάντα ένα πρόσωπο, είναι ζωντανοί και ο λόγος διότι βαδίζουν στη ζωή με το δικό τους πρόσωπο, έχουν προσωπικότητα, είναι αληθινοί.

 

~ Όταν είμαστε ολοκληρωμένοι είμαστε ελεύθεροι, όταν είμαστε ολοκληρωμένοι πνευματικά αρχίζουμε να κάνουμε δικά μας πράγματα. Όταν είμαστε ολοκληρωμένοι ακούμε την καρδιά μας και όχι την λογική μας, η οποία καρδιά μας οδηγεί μέσα από την αγάπη και την υπομονή στο να μας δώσει τα πάντα η ζωή διά του Χριστού και ο λόγος διότι όταν αναγεννηθούμε η Δημιουργία θα χαίρεται να παραδοθεί στην διαχείριση την δική μας.

 

~ Όταν έχουμε προσωπικότητα και είμαστε ολοκληρωμένοι ακούμε την καρδιά μας όπου και αν μας οδηγεί. Κάθε πράξη που γίνεται ολοκληρωτικά μας απελευθερώνει. Όταν όμως γίνεται με μισή απόφαση, με μισή καρδιά πάντα καταλήγει σε διαμάχη και ο λόγος διότι σκορπίζουμε άσκοπα την ενέργειά μας χωρίς να έχουμε στόχο. Είναι σαν να είμαστε στον πόλεμο και επειδή εκείνη την ώρα έγινε ανακωχή εμείς παίζουμε με τις σφαίρες τις οποίες ρίχνουμε στον αέρα και έτσι εξαντλούνται. Όταν όμως λήξει η ανακωχή και επανέλθει ο πόλεμος, βλέπουμε τι κάναμε αλλά είναι αργά. Μόνο ένας άνθρωπος είχε και έδωσε όλη του την ενέργεια στο να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Αυτός είναι ο Κύριός μας. Είναι γραφικό, όταν υπάγετε εις μίαν κώμην μην είπετε το χαίρειν. Ο άνθρωπος του Θεού μέχρι να νικήσει δεν σταματά να πολεμά και έτσι γίνεται ιδεώδης άνθρωπος.

 

~ Αφού όλοι είμεθα άνθρωποι με κοινές ανάγκες είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι μας ενώνουν πολλά και αυτά που μας χωρίζουν είναι απλώς εντάλματα ανθρώπων, ανθρώπων που εκμεταλλεύονται την άγνοια του καθενός πάνω στα θέματα θρησκεία, Θεός, πολιτική, προσωπικά συμφέροντα, εωσφορικοί εγωισμοί, ιδιαιτερότητες κ.λπ.. Θα αποδειχθεί μια μέρα όταν αναγεννηθούμε ότι οι μικρότητες αυτές και η άγνοιά μας που τις υπηρετεί δημιουργούν τα προβλήματα στον κόσμο και όχι ο Θεός ο οποίος εργάζεται διαχρονικά δίνοντας απλόχερα την πολυποίκιλη σοφία του με έναν σκοπό, την ενότητα μεταξύ μας.

 

~ Ο Θεός δημιούργησε αυτόν τον τρισμέγιστο κόσμο που βλέπουμε ως ένα μέσο επικοινωνίας και κοινωνίας μαζί του. Πώς είναι δυνατόν εμείς με μία ελαφριά αντίληψη που μας διακατέχει να τον απορρίπτουμε και να επιζητούμε έναν άλλον κόσμο στον οποίον συνειδητά κανείς δεν θέλει να μεταβεί αφού όλοι, πνευματικοί και μη, όταν αντιλαμβάνονται τον θάνατο τρέχουν στα νοσοκομεία για να θεραπευθούν; Ο Θεός γεννήθηκε από άνθρωπο και ο άνθρωπος μπορεί να γεννηθεί από τον Θεό, αφού γι’ αυτό γεννήθηκε. Ο ίδιος τόνισε το ακολούθει μοι και ο ίδιος φανέρωσε ό,τι εγώ κάνω και σεις πλιότερα τούτων δύνασθε να κάνετε, γιατί να μην θέλουμε ακόμη να τα κάνουμε; Αμήν.

 

~ Αυτός που αγαπά τον Θεό και τον αδελφό δεν εργάζεται αναπτύσσοντας το «εγώ» του αλλά υποχωρεί ώστε να βρεθεί χώρος και για τους γύρω του. Εμείς καταλήξαμε σαν Φωνή Θεού ότι στις μεταξύ μας πνευματικές σχέσεις για να επιτευχθεί το ίνα ώσιν εν χρειάζεται η ετερότητα να γίνει σημείο ενότητας. Ο μόνος τρόπος για να ενωθούμε είναι η ετερότητα. Η ετερότητα όταν εφαρμοστεί από έναν ή πολλούς ανθρώπους θα φανερώσει αν κατανοούν το Ευαγγέλιο του Χριστού, αν έχουν σπλάχνα Χριστού, αν έχουν ίχνος αγάπης. Γένοιτο αμήν.

~ Δεν είναι κρίμα σήμερα μία τόσο ισχυρή θρησκεία, η χριστιανική θρησκεία, να μην μπορεί να γίνει πράξη και ο καθένας να φτιάχνει το δικό του δόγμα, τον δικό του Θεό προκαλώντας διχασμό μεταξύ των ανθρώπων, των λαών, των εθνών; Και ο λόγος που δεν μπορεί να γίνει πράξη είναι γιατί το Ευαγγέλιο μας καλεί να αγαπήσουμε τον Θεό αλλά και τον πλησίον μας ως εαυτόν, δηλαδή να εμπιστευτούμε τον Θεό και να μοιραστούμε τα πάντα με τον πλησίον μας. Η ολιγοπιστία μας όμως έκανε δυστυχώς τα νεκροταφεία μεγαλύτερα από τις πόλεις και μετέφερε την βασιλεία του Θεού στον ουρανό. Ως πότε θα εμμένουμε στο ψέμα, στο «δικό μας»; Μήπως ήρθε η ώρα να περάσουμε στα «δικά μας»; Πιστεύω ότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού, να είναι η αγάπη μας καθολική και να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο, αδελφό ή και εχθρό Αμήν.

 

~ O άνθρωπος που έχει την αγάπη μέσα του έχει ταυτόχρονα και ένα μυστικό κώδικα άγνωστο στους πολλούς με τον οποίον όχι μόνο συνεννοείται άριστα αλλά γίνεται πολύ αγαπητός ακόμη και στους εχθρούς. Η αγάπη είναι η παγκόσμια γλώσσα που συνεννοείται με όλους όχι με λόγια αλλά με έργα. Ο Κύριος μας λέει στον Ματθαίο, διά να ίδωσι τα καλά σας έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς. Τα καλά αυτά έργα που πηγάζουν μέσα από την αγάπη είναι ο μυστικός κώδικας αλληλοκατανοήσεως. Είναι η αγάπη η παγκόσμια γλώσσα που μπορεί να μας ενώσει και να μας ελευθερώσει απ’ όλα τα δεινά που δημιούργησε η ημιμάθεια, η άγνοια, ο φανατισμός, τα συμφέροντα.

 

~ Ο Θεός αδέλφια μου έπλασε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και ομοίωσή του και τούτο γιατί δημιουργώντας τον άνθρωπο του δίνει εκείνα τα προσόντα, τα χαρίσματα, τις ικανότητες, τα ταλέντα, τις δυνατότητες που θα τον κάνουν να ζει ευτυχισμένος, αρκεί να σπουδάσει, να καλλιεργηθεί, να ακολουθήσει τον Θεό. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός της Δημιουργίας. Η συμμετοχή του πλάσματος στην ευτυχία του πλάστη. Τι είναι ο Θεός; Ο Θεός αγάπη εστί όπως μας λέει ο Ιωάννης ο Θεολόγος. Αφού λοιπόν ο Θεός είναι αγάπη, άρα η απόλυτη ευτυχία βρίσκεται στην αγάπη και αφού ο άνθρωπος είναι κατ’ εικόνα Θεού δεν είναι δυνατόν με κανέναν άλλον τρόπο να βρει την ευτυχία παρά μόνο μέσα στην αγάπη. Να γιατί είναι η πρώτη και η μεγαλύτερη εντολή, είναι η υπερέχουσα οδός την οποίαν όταν ο απόστολος Παύλος την συνέλαβε όλα τα άλλα τα άφησε πίσω. Όλα τα άλλα (χαρίσματα, θαύματα, ομιλίες) είναι πατερίτσες να φτάσουμε στην αγάπη. Αν φτάσουμε στην αγάπη, τότε φτάσαμε στον Θεό. Αυτός που αγαπάει γίνεται ομοίωμα του Θεού, γίνεται συνδημιουργός του και συγκυβερνά μαζί του.

 

~ Κάποτε ονειρεύτηκα πως η ζωή ήταν χαρά. Ξύπνησα νωρίς και είδα πως η ζωή δεν ήταν παρά αγώνας. Ρίχτηκα στον αγώνα τον πνευματικό. Τώρα βλέπω πως η ζωή με τον Χριστό μόνο μπορεί να είναι χαρά.

 

~ Η χαρά, η ζωή, η ευτυχία είναι ένα ρούχο που το παραγγείλαμε στα πρώτα μας χρόνια, τα παιδικά, τα απλά, τα αθώα, τα αληθινά. Με τον χρόνο όμως παχύναμε από τον εγωισμό, από την αμαρτία σε σημείο που να μην χωράμε στο ρούχο αυτό της ζωής, της υγείας, της ευτυχίας, της χαράς. Ο Κύριος τόνισε, αν δεν γείνητε ως τα παιδία ου μη εισέλθητε εις την βασιλεία των ουρανών.

 

~ Ο πιο μικρός άνθρωπος για τον Θεό είναι αυτός που θέλει να φαίνεται μεγάλος στους ανθρώπους.

 

~ Στη ζωή υπάρχουν πράγματα σοβαρά και πράγματα αστεία. Πολλοί αντιμετωπίζουν τα σοβαρά σαν αστεία και τα αστεία τα παίρνουν στα σοβαρά. Τα σοβαρά για μένα είναι να κάνουμε το θέλημα του Θεού το οποίο μας χαρίζει αιώνια – άφθαρτη – αθάνατη ζωή, μας δημιουργεί πνευματικό επίπεδο, πολιτισμό, μας εξελίσσει και τα αστεία είναι όλα τα άλλα.

 

~ Το να αγαπάς είναι στοιχείο θεϊκό, το να αγαπιέσαι είναι πολύ  σημαντικό. Το να αγαπάς και να αγαπιέσαι είναι σπουδαίο. Το να αγαπάς εκεί που δεν αγαπιέσαι είναι θεϊκό!

 

~ Κάποιος μου είπε ότι το παιδί του είχε βγει στο μπαλκόνι του σπιτιού του και κοιτούσε τα παιδιά στο δρόμο που έπαιζαν μεταξύ τους. Ο πατέρας βλέποντας τον γιο του να κοιτάζει τα παιδιά του είπε, μην κοιτάς αυτά τα παιδιά δεν έχουν μέλλον και το παιδί απάντησε με απλότητα, ναι, αλλά εγώ έχασα το παρόν. Καλό είναι να ζούμε το σήμερα διότι το χτες πέρασε και το αύριο ανήκει στον Θεό. Το σήμερα μόνο μπορούμε να εκμεταλλευτούμε. Ας το εκμεταλλευόμαστε πνευματικά για να έχουμε μέλλον.

 

~ Η καλή φήμη είναι σαν τη φήμη ενός αγίου που όλοι θέλουν να τον γνωρίσουν αλλά λίγοι να του ομοιάσουν.

 

~ Βούλιαζε κάποιος στη θάλασσα και από την ακτή ο φίλος του φώναζε, δώσ’ μου το χέρι σου. Εκείνος όμως δεν ανταποκρίνονταν. Δεν άπλωνε το χέρι του και βυθίζονταν όλο και πιο πολύ στον θάνατο. Χρειάστηκε να του ξαναφωνάξει, πάρε το χέρι μου, για να δώσει – να κινήσει κι εκείνος το δικό του. Δεν ήξερε το δίδω. Μονάχα το πάρε γνώριζε και παραλίγο να πνιγεί. Ο Θεός τον έκανε άνθρωπο και αυτός πήγε και έγινε τσιγκούνης.

 

~ Πολλοί άνθρωποι έχουν υποστεί πολλές θλίψεις και δυστυχίες για πράγματα που ποτέ δεν ήρθαν αλλά απλώς τα φαντάστηκαν.

Ο διάβολος μπαίνει στην σκέψη και κάνει παιχνίδια και όποιος πιάσει κουβέντα μαζί του ζει πάντα την δυστυχία, τον πανικό, τον πόνο χωρίς να υπάρχει λόγος.

 

~ Ο πιο σίγουρος τρόπος για να κερδίσουμε την αγάπη του άλλου αδελφού είναι να δώσουμε την δική μας αγάπη.

 

~ Πολλοί λένε όλη την ώρα και καυχιούνται ότι έκαναν πολλά ταξίδια και απέκτησαν μεγάλη σοφία. Αν είναι έτσι, τότε να πάρουμε τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα, τα καράβια και να «φέρνουμε γύρες». Τον κόσμο δεν τον εξέλιξαν όσοι ταξίδεψαν αλλά όσοι εισήλθαν στη σιωπή. Όπως οι άγιοι οι οποίοι έγραψαν αριστουργήματα πνευματικά στην έρημο.

 

~ Αδέλφια μου, ας κάνουμε μία ερώτηση. Πώς μας τα μάθανε μέχρι σήμερα οι άνθρωποι σε σχέση με τον Θεό και τον διάβολο; Είναι σωστά; Ή μήπως μπήκαμε σε μία ταλαιπωρία χωρίς να υπάρχει λόγος; Τι εννοώ. Πρώτον, οι άνθρωποι μας είπαν ότι ο διάβολος προ της αμαρτίας, διαβεβαιώνει ότι ο Θεός είναι ευσπλαχνικός και συγχωρεί. Μετά την αμαρτία διατυμπανίζει πως σωτηρία για σένα δεν υπάρχει. Αφού τα μάθαμε έτσι ζούμε συνέχεια πυρίκαυστα με τον εαυτό μας, με τον Θεό, με τον διάβολο, με την Δημιουργία. Εγώ θέλω να σας πω ένα καινούργιο, ότι ούτε πριν, ούτε μετά αμαρτάνει κάποιος που έχει προορισμό σωτηρίας, ο άλλος απλώς ταλαιπωρείται. Όποιος έχει αποστολή απλά σπουδάζει, εξελίσσεται και στο τέλος γνωρίζει τι τον ζωοποιεί και καταλήγει στον Θεό, αφού πρώτα μαθαίνει να τα διαχειρίζεται όλα με το πνεύμα του Θεού, της αγάπης. Αδέλφια μου, ο άνθρωπος που εξελίσσεται κατά Θεόν δεν αμαρτάνει, αλλά σπουδάζει και φτάνει στην θέωση. Αυτοί που αμαρτάνουν είναι αυτοί που δεν έχουν Θεό, που δεν σπουδάζουν, που δεν εξελίσσονται, που δεν κάνουν λάθη, δηλαδή είναι αυτοί που κατά κόσμο κάθονται φρόνιμα και ποτέ δεν κάνουν ούτε το σωστό, ούτε το λάθος. Θα πω ένα ανέκδοτο. Κάποτε ήταν τρεις φίλοι και σκοτώθηκαν σε ένα τροχαίο ατύχημα. Όταν πήγαν στον ουρανό λένε στον πρώτο οι άνθρωποι του Θεού, οι οποίοι έκριναν, πόσες αμαρτίες έχεις κάνει; Αυτός λέει πολλές. Αυτοί απαντούν, για να σωθείς θα πρέπει να κάνεις 100 κάμψεις. Αυτός είπε δεν μπορώ, αλλά για να πάει στον παράδεισο τις έκανε. Λένε στον δεύτερο. Πόσες αμαρτίες έκανες; Αυτός λέει πάρα πολλές. Για να σωθείς πρέπει να κάνεις 150 κάμψεις. Αυτός άρχισε να φωνάζει δεν μπορώ, είναι πολλές κ.λ.π.. Στο τέλος τις έκανε και αυτός για να μην πάει στην κόλαση. Ρωτάνε τον τρίτο. Εσύ πόσες αμαρτίες έκανες; Αυτός απαντά, καμία. Αμέσως όλοι γέλασαν. Δεν είναι δυνατόν του λένε. Αυτός απαντά, κοιτάξτε τα βιβλία. Κοιτάζουν και πραγματικά δεν είχε κάνει καμία. Απόρησαν όλοι. Στην συνέχεια του είπαν, πέρασε στον παράδεισο. Μόλις έφτασε στην πόρτα που έγραφε προς παράδεισο αυτή αυτόματα κλείνει μπροστά του, γυρίζει στους κριτές και τους λέει γιατί κλείσατε την πόρτα και αυτοί απάντησαν, εδώ χαζούς δεν θέλουμε. Ο Χριστός του είπαν σου έδωσε το έλεος για να γνωρίσεις καλό και κακό ώστε να γίνεις θεός και εσύ δεν το χρησιμοποίησες; Δεν έκανες ούτε μία αμαρτία ώστε να πάρει αξία η θυσία του Χριστού στη ζωή σου; Γι’ αυτό μην το παίζουμε άγια λάδια διότι κινδυνεύουμε περισσότερο από τους αμαρτωλούς.

 

~ Υπάρχουν πολλές αμαρτίες που διασκεδάζουν τη ζωή μας, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πάμε και επιλέγουμε τον εγωισμό ο οποίος κάνει τον Θεό να μας αποστρέφεται.

 

~ Όταν έχουμε μια κόπωση σωματική ή πνευματική, ο κόσμος λέει να πάμε στον γιατρό. Ο Κύριος παροτρύνει να καταφεύγουμε στην έρημο. Ο ίδιος είπε, υπάγετε εις έρημον τόπον και αναπαύεσθε. Το γιατί θα το καταλάβουμε εκεί. Εγώ κατάλαβα όλα αυτά τα χρόνια στο αγιαστήριο ότι μόνο το Ευαγγέλιο του Χριστού μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους και ο λόγος διότι μας ενώνει με τον Θεό ο οποίος ξέρει πολύ καλά να μας διασκεδάζει. Αμήν.

 

~ Η νοσταλγία του παρελθόντος είναι η τελευταία καταφυγή σ’ αυτούς που δεν έχουν πια μέλλον. Και βλέπουμε, όταν μεγαλώσει ο άνθρωπος όλη την ώρα θυμάται τα παλιά.

 

~ Ο Θεός έχει σχέδιο για εμάς, εμείς γιατί φτιάχνουμε δικό μας; Αδέλφια μου, να μην αρνούμαστε αυτό που μας φέρνει ο Θεός και να μην αναζητάμε αυτό που μας αρνείται.

 

~ Όταν ο πιστός δεν είναι χαρούμενος άνθρωπος αυτό σημαίνει ότι δεν πιστεύει στο Ευαγγέλιο, διότι Ευαγγέλιο θα πει χαρούμενο – χαρμόσυνο μήνυμα και επομένως Χριστιανοί θα πει χαρούμενοι άνθρωποι, διότι, τι είδους Ευαγγέλιο είναι αυτό που δεν κάνει χαρούμενους τους ανθρώπους;

~ Θέλεις να γίνεις κάποτε θεολόγος και αντάξιος της Θεότητος; Χρειάζεται να τηρείς τις άγιες εντολές και να βαδίζεις σύμφωνα με τα άγια προστάγματα του Θεού διότι η πράξη είναι η σέλα της θεωρίας.

 

~ Η κακία υποβλέπει. Η σύνεση προβλέπει. Η αγάπη παραβλέπει τα πάντα.

 

~ Όπως τα σύννεφα κρύβουν τον ήλιο έτσι και οι πονηρές σκέψεις σκοτίζουν και καταστρέφουν το νου. Για να μην τις έχουμε ας εισέλθουμε στο αγιαστήριο σπουδάζοντας την σοφία του Θεού.

 

~ Αν ήξεραν οι άνθρωποι τι θα πει μοναξιά, δεν θα έλεγαν ποτέ και σε κανέναν αντίο, αλλά ούτε και θα δημιουργούσαν προϋποθέσεις για να μείνουν μόνοι.

 

~ Όποιος σχεδιάζει απλώς να κάνει το καλό, στέκει στην πόρτα. Όποιος όμως αγαπά την βρίσκει πάντα ανοιχτή.

 

~ Τρία πράγματα χαρακτηρίζουν τον συνετό. Η σιωπή όταν οι άλλοι φλυαρούν. Ο στοχασμός όταν οι άλλοι ονειροβατούν. Η δράση όταν οι άλλοι ρεμβάζουν.

 

~ Οι αναγεννημένοι άνθρωποι δίνουν αξία στο χώρο που βρίσκονται όποιος και αν είναι αυτός.

 

~ Οι καλύτεροι φίλοι μας είναι δίπλα μας στα δύσκολα, όμως ο τέλειος, ο ανεκτίμητος φίλος μας είναι ο εαυτός μας. Ας τον βοηθήσουμε λοιπόν σήμερα που έχουμε καιρό να αναγεννηθεί διά της συμβουλής του Χριστού ώστε να μας στηρίζει στα δύσκολα όταν έρχονται στη ζωή μας. Αμήν.

 

~ Ο κόσμος είναι φανερή εικόνα της αόρατης θεότητας.

 

~ Γίνου σοφός και φρόνιμος για να προβλέπεις τα μέλλοντα πράγματα πριν σου συμβούν, διότι όταν συμβούν και οι μωροί ακόμα τα γνωρίζουν και κλαίνε αλλά χωρίς όφελος.

 

~ Όσο μπορεί ένας άνθρωπος τόσο ακριβώς θέλει και ο Θεός γι’ αυτόν.

 

~ Για να κρίνει κανείς έναν αν είναι σοφός είναι ανάγκη αυτός να είναι σοφότερος. Ακόμη, για να κρίνει κανείς κάποιον σωστά θα πρέπει να ζήσει την ίδια τη ζωή του, να πάει στο ίδιο σχολείο, να έχει τους ίδιους δασκάλους, τους ίδιους γονείς, να μεγαλώσει με τις ίδιες αρχές για να καταλάβει γιατί κάνει αυτό που αυτός θεωρεί λάθος. Γι’ αυτό ο Χριστός δεν βλέπει ποτέ κατ’ όψιν αλλά την καρδιά του ανθρώπου και ευλογεί από εκεί.

 

~ Η καλύτερη επένδυση είναι να αγωνιστούμε ώστε να αποκτήσουμε κάποιο καρπό του Αγίου Πνεύματος, τον οποίον ο χρόνος να μην μπορεί να μας τον αφαιρέσει. Ας αναρωτηθούμε. Οι καρποί είναι εννέα. Την αγάπη την έχουμε, την ειρήνη, τη χαρά, την μακροθυμία, την χρηστότης, την αγαθωσύνη, την πίστη, την πραότητα, την εγκράτεια; Έχουμε έστω έναν από αυτούς; Ας φροντίσουμε να αποκτήσουμε έστω και έναν.

 

~ Ο ύπνος είναι αδελφός του θανάτου.

 

~ Η αργία είναι πηγή της κακίας.

 

~ Η τεμπελιά μας κουράζει περισσότερο από την εργασία.

 

~ Όταν αρχίζει η μοναξιά τελειώνει η αγάπη. Όταν αρχίζει η απελπισία τελειώνει η ελπίδα. Όταν μπαίνει ο εγωισμός τελειώνει η ταπείνωση. Όταν σταματά η δραστηριότητα έρχεται η τεμπελιά και η μωρία. Όταν αναβάλλει ένας να κάνει πνευματικό αγώνα εφόσον έλαβε κάλεσμα θα ζήσει τον θάνατο. Μη γένοιτο!

 

~ Είναι άσοφος αυτός που θέλει να ηγείται σε μη αναγεννημένους ανθρώπους και είναι σοφός αυτός που θέλει να υπηρετεί τον Θεό και τον άνθρωπο μέσα από το αγιαστήριο, αφού όλους θα τους οδηγήσει σε αυτό, έτσι όλοι θα γίνουν διδακτοί Θεού και όχι ανθρώπου. Δεν χρειαζόμαστε αρχηγό στη ζωή μας. Όταν μέσα μας ζήσει ο Χριστός κατά παράξενο τρόπο θα δούμε ότι με τον Χριστό στη ζωή μας όλα θα λειτουργούν όπως μία ξακουστή συμφωνική ορχήστρα.

 

~ Δεν θα πρέπει να στενοχωριόμαστε για τα προβλήματα που λύνονται αλλά δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε και για τα προβλήματα που δεν λύνονται, διότι η στενοχώρια από μόνη της είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.

 

~ Η ομόνοια, η αναγέννηση, ο Θεός στηρίζει σπίτια ενώ η διχόνοια και η αδιαφορία τα ξεριζώνει από τα θεμέλια.

 

~ Ό,τι κάνουμε για τους άλλους συνήθως μας φαίνεται πολύ ενώ ό,τι κάνουν οι άλλοι για μας, μας φαίνεται τίποτα. Δηλαδή μας δίνει ένας 100 ευρώ αμέσως λέμε, σιγά τι έδωσε, όταν όμως δώσουμε εμείς 100 ευρώ φροντίζουμε να το μάθει ο κόσμος όλος. Ο Χριστός είπε να μην γνωρίζει η δεξιά σου τι ποιεί η αριστερά σου. Αυτό είναι σοφία Θεού και το δέχεται ο Θεός πολύ, το ευλογεί πολύ!

 

~ Όταν δεν έχουμε κοντά μας σοφούς ανθρώπους από τους οποίους μπορούμε να μάθουμε, ας μάθουμε και από τους αμαθείς σκεπτόμενοι τα ελαττώματά τους για να μην ξεπέσουμε σ’ αυτά.

 

~ Όπου υπάρχει πτώση εκεί προηγουμένως κατασκήνωσε η υπερηφάνεια – ο εγωισμός, διότι το δεύτερο είναι προμήνυμα του πρώτου. Πρώτα έρχεται ο εγωισμός και στην συνέχεια η πτώση – η ταπείνωση. Όποιος δεχτεί την ταπείνωση και ζητήσει μετάνοια τρέχοντας στην αναγέννηση θα εξασφαλίσει την θέωση.

 

~ Όποιος αποκρούει τους ελέγχους φανερώνει ότι έχει κάπου κρυφά μέσα του το πάθος της υπερηφάνειας, ενώ όποιος τους δέχεται έχει ελευθερωθεί από τα δεσμά της. Έλεγχε σοφό να γίνεις σοφότερος, έλεγχε μωρό να γίνεις μωρότερος.

 

~ Η ζωή του χριστιανού είναι μία συνεχής και αδιάκοπη πνευματική εξέλιξη, σπουδή, αναγέννηση και μετάνοια η οποία οδηγεί στην θέωση.

 

~ Από την υπακοή γεννάται η ταπείνωση, από την ταπείνωση η διάκριση, από την διάκριση γεννάται η διόραση και από αυτήν η προόραση. Όλα αυτά μας καταλήγουν στην θέωση.

 

~ Μαθητές του Χριστού είναι αυτοί που έχουν τα εξής στοιχεία: Φτωχοί στο πνεύμα, πενθούν προσμένοντας την βασιλεία του Θεού, πράοι, πεινούν και διψούν την δικαιοσύνη του Θεού που δεν απαιτεί αλλά πάντα προσφέρει, ελεούν και είναι καθαροί στην καρδιά, αγαθοποιούν και αγαθοεργούν, είναι ειρηνοποιοί, μακρόθυμοι, χαίρονται και αγάλλονται, είναι το αλάτι της γης – φως, είναι πόλη που φαίνεται πάνω σε βουνό και το μεγαλύτερο και κορυφαίο στοιχείο τους είναι η αγάπη τους η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό και όλα αυτά τα χρησιμοποιούν προς δόξα Θεού και σωτηρία του κόσμου.

 

~ Αυτός που μελετά και προσεύχεται αποκτά θεϊκές δυνάμεις, ώστε με την σοφία του Θεού και την ζώσα πίστη να ενεργεί εύκολα εις όλες τις περιπτώσεις της καθημερινότητάς του, ώστε αυτή η καθημερινότητά του να μην δύναται να τον καταβάλλει.

  

~ Πολλοί άνθρωποι έχουν σαν θεωρία το ου με πείσεις καν με πείσεις. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν δύναται ο άνθρωπος να αναγεννηθεί ή να προοδεύσει.

 

~ Αγάπη για τον Θεό έχουμε όταν εφαρμόζουμε τις εντολές του.

 

~ Όταν δεν έχουμε Χριστό στη ζωή μας καταλήγουμε να ανήκουμε σε πράγματα τα οποία μας ανήκουν. Γινόμαστε στην συνέχεια φιλάργυροι και ξέρουμε ότι ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία. Χρειάζεται προσοχή!

 

~ Πνεύμα ο Θεός και όσοι τον έχουν μέσα τους τον αισθάνονται. Μάλιστα αυτός ο Θεός βγαίνει και έξω τους διότι γεμίζει τους ανθρώπους αυτούς με αγάπη ανυπόκριτη η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό καθώς τους γεμίζει με ζωή, με χαρά, με ευφορία, με ευεξία, με πληρότητα, με καρπούς, με χαρίσματα και με σημεία του Αγίου Πνεύματος. Σίγουρα ένας τέτοιος άνθρωπος μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων δεν μένει απαρατήρητος. Χρειάζεται να αναγεννηθούμε με ουσιαστική μελέτη του Λόγου του Θεού ώστε να συλλάβουμε το αποκεκρυμμένο μυστήριο το οποίο λέγεται Θεός και να παίξουμε κι εμείς καθοριστικό ρόλο στην αναγέννηση του ανθρωπίνου γένους.

 

~ Ο Ιώβ συμβολίζει ναι μεν την υπομονή αλλά και την αρνητική πίστη η οποία όταν υπάρχει στη ζωή μας εξαφανίζει τα πάντα γύρω μας. Ας μελετήσουμε και ας δούμε ότι και αυτός κατέληξε να λέγει, αυτό το οποίο εφοβόμουν ήλθε εις εμένα και αυτό το οποίο επίστευα ήλθε πάλι εις εμένα. Θα πρέπει λοιπόν να προσέχουμε τι πιστεύουμε και να εξαλείφουμε τους φόβους της άρνησης που υπάρχουν μέσα μας ότι δεν δυνάμεθα να τα καταφέρουμε. Ο Ιησούς είπε, θαρσείτε εγώ ενίκησα τον κόσμο.

 

~ Αν θέλουμε να τα βρούμε γρήγορα με τον Θεό ας υπηρετήσουμε την ταπεινοφροσύνη. Η ταπεινοφροσύνη είναι η αρετή των αρετών δι’ αυτής δυνάμεθα να εισέλθουμε στην χώρα των ζώντων, στον οίκο του Θεού. Ταπεινός είναι αυτός που νιώθει ότι είναι εγωιστής, ότι είναι αμαρτωλός, ότι είναι λάθος, ότι κάνει λάθη με φυσική συνέπεια να διορθώνει καθ’ ημέραν τον εαυτό του σε λεπτομέρεια.

 

~ Εγωιστής είναι αυτός που νιώθει ταπεινός, καλός, εξυπηρετικός, δίκαιος, ενάρετος, είναι αποκρουστικός, δεν μπορεί να δημιουργήσει φίλους κ.λ.π.. Προσοχή, ο εγωισμός είναι το στοιχείο που κάνει τον Θεό να αντιτάσσεται και να αποστρέφεται τον άνθρωπο. Μη γένοιτο! Μα θα μου πει κάποιος, δεν θα πρέπει να νιώθουμε ευχάριστα όταν κάνουμε έργα αγάπης; Σίγουρα ναι, αλλά η χαρά μας αυτή θα είναι μέσα μας, θα είναι για μας μία ενέργεια η οποία θα μας ζωοποιεί διότι τα έργα αυτά θα μας φέρουν και θα μας δώσουν τη δύναμη να φτάσουμε στον θρόνο του Θεού. Το αποτέλεσμα όμως των έργων θα το κρίνει ο Θεός με την παρουσία του εις ημάς και τους λόγους του, οι οποίοι θα μας εξασφαλίσουν και θα μας διασφαλίσουν την ενότητά μας με τον Θεό εις τον αιώνα τον άπαντα.

 

~ Ο ταπεινός δεν εφησυχάζει ποτέ. Πάντα αγωνίζεται, μελετά, προσεύχεται, ομολογεί μέχρι να ακούσει από τα χείλη του Θεού και όχι τα δικά του το, ευ δούλε αγαθέ και πιστέ εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει, είσελθε εις την χαρά του Κυρίου.

 

~ Ο εγωιστής για να μην πει συγγνώμη είναι ικανός να σου μιλάει από δύο ώρες μέχρι δύο μέρες ώστε να δικαιολογηθεί, χρειάζεται προσοχή! Το καλύτερο είναι το ναι, ναι, το ου, ου.

 

~ Άμα βλέπουμε τους ανθρώπους βλέπουμε λάθη και έρχεται η πτώση. Άμα βλέπουμε τον Θεό βλέπουμε την τελειότητα και δεν παθαίνουμε πτώση. Άρα να βλέπουμε τον Θεό.

 

~ Η ζωή του Χριστού θα πρέπει να γίνει και δική μας ζωή. Θα πρέπει να εισέλθουμε στην κρυφή προσευχή ώστε δι’ αυτής να αναπτυχθούν νέοι νευρώνες μέσα μας οι οποίοι θα μας εξασφαλίσουν επίγνωση Θεού, σοφία Θεού, σωστό τρόπο ζωής, πίστη ζώσα, αγάπη ανυπόκριτη, ταπείνωση και στοιχεία τα οποία θα υπάρχουν μέσα μας και θα φανερώνονται γύρω μας χωρίς να προσπαθούμε καν να τα φανερώσουμε. Θα πρέπει να γίνει συνήθεια η ζωή του Χριστού στη ζωή μας. Η συνεχής προσπάθεια στην μελέτη, στην προσευχή, στην εξάπλωση αναπτύσσει άπειρους νευρώνες στον εγκέφαλό μας, οι οποίοι εμπλουτίζουν και διευκολύνουν τις ενέργειες του εγκεφάλου ώστε να εξυπηρετούν τις ανάγκες του σώματος και να το οδηγούν στη ζωή και στη διατήρηση αυτής εις τους αιώνας των αιώνων με πλήρη ειρήνη και σοφία Θεού συναρπάζουσα η οποία θα συντροφεύει πάντα τον άνθρωπο του Θεού.

Όσο πιο πολύ αυξάνει το πνεύμα του Θεού στη ζωή μας αφού είναι ζωοποιόν, τόσο πιο πολύ εκλεπτύνεται η ύλη η οποία διαμορφώνεται και ζωοποιείται. Όσο πιο μακριά φεύγουμε ή έχουμε φύγει από το πνεύμα που ζωοποιεί, τόσο πιο πολύ βαραίνει η ζωή μας, το σώμα μας και όλες οι λειτουργίες του.

 

~ Μία φορά αναρωτήθηκα: Γιατί μία γενιά θα κληρονομήσει τα πάντα; Ο Θεός προσωποληπτεί; Χρειάζεται να χαθούν τόσες γενιές; Δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός; Αδέλφια μου, ο Θεός δεν θέλει να χαθεί ουδείς πόσο μάλλον μια γενιά ολόκληρη. Απλώς γενιές δεν εννοούν τον Θεό, δεν εννοούν την αγάπη που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για το πνευματικό οικοδόμημα και για την εξέλιξη του ανθρώπου. Έτσι ο Θεός διά της γενετικής μεταδίδει την γνώση που απέκτησε μέσω της εξέλιξης μία γενιά σε μία άλλη γενιά μέχρι να έρθει η γενιά η οποία θα εννοήσει τον Χριστό, την αγάπη, την ταπείνωση, το Άγιο Ευαγγέλιό του. Όταν συμβεί αυτό η διαπαιδαγώγηση θα σταματήσει και η ζωή, η εξέλιξη, η αγάπη θα εμφανιστεί στην γενιά αυτή που θα υιοθετήσει τον Χριστό και την διδασκαλία του. Τί λέτε θα τα καταφέρουμε να γίνουμε αγάπη; Να πιστέψουμε στη ζωή και να εργαστούμε για την αναγέννησή μας; Χωρίς Θεό ζωή δεν μπορεί να διαμορφωθεί, πόσο μάλλον να ευτυχίσει ή να χαρεί.

 

~ Οι στόχοι μας θα είναι σίγουροι και η χαρά μας ανεκλάλητη όταν θα επιδιώκουμε διαρκώς και διακαώς να γίνουμε ο άνθρωπος του Θεού, κενώνοντας εαυτό από τα δικά μας θέλω (τα οποία παράγει ο μεταπτωτικός κόσμος) και αποκτώντας συνειδητά τα θέλω του Θεού. Η αποστροφή ορισμένων από το πνεύμα του Θεού και η απιστία άλλων μπορεί να δυσχεραίνουν την ίδρυση της βασιλείας του Θεού ή την όποια πνευματική μας πρόοδο. Η απιστία μερικών ή πολλών όμως δεν θα μεταβάλει το σχέδιο σωτηρίας του Θεού σε προσωπικό ή γενικό επίπεδο. Εξάλλου οι γενιές αλλάζουν. Ο Θεός μόνο με την γενιά που θα υιοθετήσει την αγάπη, που θα πιστέψει στη ζωή θα συνεργαστεί ώστε να ολοκληρώσει το σχέδιό του.

 

~ Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ αναπαύσω υμάς, ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν. Διότι πράος είμι και ταπεινός την καρδία και ευρήσετε ανάπαυση εις τας ψυχάς υμών. Να λοιπόν που αυτός που αγαπά τη ζωή, τον Χριστό είναι πράος, είναι ταπεινός, είναι ήρεμος, είναι γλυκός και εις τα λόγια του και εις τα έργα του και εις την συμπεριφορά του και οι άνθρωποι εκεί βρίσκουν ανάπαυση, ας είναι και αυτός άνθρωπος. Όπου υπάρχει η αγάπη λοιπόν προς τη ζωή, προς το Χριστό, όπου υπάρχει η θυσία, όπου υπάρχει ο Λόγος του Θεού και όπου υπάρχει η καλή συμπεριφορά και η πραότης εκεί είναι ο Θεός και εκεί τρέχει ο κόσμος.

 

~ Από παιδικής ηλικίας μιμηθήκαμε τον κόσμο, τώρα ήρθε η ώρα να μιμηθούμε τον Χριστό ο οποίος είναι το μόνο υγιές παράδειγμα που μπορεί να ελευθερώσει εμάς και την Δημιουργία.

 

~ Όπου το πνεύμα του Θεού εκεί και ελευθερία. Όταν όμως κάποιος νικιέται ή από κάποιο πάθος ή από κάποια αδυναμία τότε χάνεται ο Θεός και η ελευθερία του.

 

~ Η αφθαρσία υπάρχει και είναι γύρω μας και μέσα μας. Η παχυλότητα όμως της φθαρτής πίστης που μας διακατέχει καλύπτει την αφθαρσία και ας είναι και δίπλα μας ο άφθαρτος κόσμος.

 

~ Ο ενθουσιασμός και η δραστηριότητα είναι το σωσίβιο που θα μας βγάλουν στην ξηρά.

 

~ Όταν παίρνουμε κάτι από τον Θεό χωρίς αγώνα το ξεχνάμε γρήγορα και θέλουμε και άλλα. Μάλιστα δεν το εκτιμάμε. Προσευχή, προσοχή και αγώνα για την απόκτηση αρετών.

 

~ Ο πνευματικός άνθρωπος παρακολουθεί συνεχώς τον εαυτό του και όχι τον συνάνθρωπό του.

 

~ Ο Θεός δεν κουράζεται μέρα – νύχτα να μας μιλάει. Εμείς όμως είμεθα διατεθειμένοι να τα εφαρμόσουμε όσα μας λέει; Άρα όταν ζητάμε να μας μιλάει, να τείνουμε στην εφαρμογή και στην υπακοή του Λόγου του ώστε να μας μιλάει πάντα. Επομένως να εργαζόμαστε και όχι να περιεργαζόμαστε. Μία φορά είπα, Θεέ μου σε ποιον μιλάς εσύ; Και αυτός μου είπε, σε όποιον είναι έντιμος αλλά και έτοιμος να εφαρμόσει. Αμήν.

 

~ Μακάριο δεν είναι τόσο να γνωρίζουμε κάτι περί Θεού αλλά το να έχουμε μέσα μας τον Θεό.

 

~ Η αγάπη δεν περιορίζεται, δεν δεσμεύεται ώστε να υπηρετεί τις επιδιώξεις ενός δόγματος ή μιας οργάνωσης με το σύστημα του φανατισμού. Η αγάπη είναι άπειρη και έχει την δύναμη να αγκαλιάζει το άπειρο και ό,τι υπάρχει σε αυτό. Αν ο Χριστός ήταν δόγμα τώρα θα είχε κατέβει στη γη και θα υπήρχε σε κάποιο δόγμα. Αφού δεν κατέβηκε ακόμη πάει να πει ότι δέχεται ναι μεν το έργο του καθενός ανθρώπου, δόγματος, εκκλησίας και το βλέπει καλοπροαίρετα αλλά αν δεν φτάσει στην αγάπη δεν μπορεί να κατέβει, διότι η δική του εκκλησία θα πρέπει να διέπεται από την αγάπη, από την φιλαδέλφια.

 

~ Μέχρι να έρθει η άνοιξη στη ζωή μας που είναι ο Χριστός θα   περάσουμε τον πνευματικό χειμώνα. Η ζωή μας δεν μπορεί να είναι όλη με ήλιο, έρχονται και σύννεφα καμιά φορά ανάλογα με το πόσο νερό χρειάζεται το κάθε δένδρο και ανάλογα με το που μεγαλώνει το κάθε δένδρο. Μην απελπιζόμαστε, μπόρα είναι θα περάσει! Ίσως να χρειαζόμαστε και πότισμα. Τα πάντα συνεργούν στο αγαθό, φυσικά καλύτερα είναι το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν.

 

~ Κάπου αναφέρεται μέσα στον Λόγο του Θεού ότι ο Κύριος πήγε με τους μαθητές του στην λίμνη. Εκεί όμως εσηκώθη λαίλαψ, άνεμος μεγάλος και οι μαθητές εφοβήθησαν. Ο Κύριος όμως κοιμόταν. Αυτό συμβολίζει: Όταν ο Χριστός πνευματικά κοιμάται μέσα μας, σηκώνονται στη ζωή μας άνεμοι πολλοί (λαίλαψ). Όταν όμως ξυπνήσει μας δίνει εξουσίες να τους φιμώσουμε όπως και ο ίδιος έκανε στην βάρκα με τους μαθητές του. Όταν σηκώθηκε, φώναξε, φιμώθητι και φιμώθησαν οι άνεμοι. Αν βλέπουμε ότι οι άνεμοι χτυπούν την καθημερινότητα της ζωής μας ας ξυπνήσουμε τον Χριστό μέσα μας προς βοήθεια. Γένοιτο αμήν.