Η επανένταξη του ανθρώπου στους κόλπους του Θεού

 


Μέσα από το ενεργειακό αναγεννησιακό έργο του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος συντελείτε η επανένταξη του ανθρώπου στους κόλπους του Θεού

Η χαρά μου είναι άπειρη διότι ο Θεός σήμερα όσο ποτέ άλλοτε συμμετέχει καθημερινά στην εξέλιξη της πνευματικής μας αναγέννησης η οποία μας εξασφαλίζει την μετοχή μας στην άφθαρτη ζωή χαρίζοντάς μας ευεξία, σοφία, ενότητα, δραστηριότητα που ποικίλει το ενεργειακό αγαθό στη ζωή μας και ο λόγος διότι μας εξασφάλισε το πνεύμα του Θεού μία ουρανόδρομη σοφία η οποία κοσμεί σήμερα τη ζωή μας και δύναται να επανεντάξει την δική μας μέχρι χτες απρόβλεπτη, ανούσια, άχαρη ζωή στις αρχές του Θεού. Οι οποίες αρχές δημιουργούν αποκατάσταση στις μεταξύ μας σχέσεις με τον Θεό και την Δημιουργία ολόκληρη, αφού αυτή πλέον τίθεται στην υπηρεσία του ανθρώπου.

Το πνεύμα του Θεού μας εξασφαλίζει την υγεία στο ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι, αλλά και στο βιολογικό μας σώμα. Αυτή η παρουσία του Θεού προσδιορίζει τη ζωή μας στο να γίνει ποιοτική και ποσοτική. Ίσως στην αρχή να δυσκολευτούμε να επανεντάξουμε τη ζωή μας στις αρχές του Θεού, όμως, η συνεχόμενη διατριβή μας στα δρώμενα του Ευαγγελίου και στην υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού, η οποία ενεργοποιεί τη σοφία του Θεού μέσα μας, θα μας ενεργοποιήσει πάλι μηχανισμούς οι οποίοι μπορούν να μας την χαρίσουν τη ζωή αυτή την οποίαν ο Χριστός φανέρωσε και που γι’ αυτή έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών, ώστε να εξασφαλίσουμε όλα τα υπερβατικά εκείνα στοιχεία - ιδιότητες που χρειάζονται να κοσμούν τη λογική μας και μετέπειτα τη ζωή μας στην καθημερινότητά της για να γίνει εκτός από ποιοτική και ποσοτική αλλά και ζωή άφθαρτη.

Η φύση της ζωής είναι έτσι δοσμένη ώστε από παιδικής ηλικίας ο κάθε άνθρωπος να ερευνά, να δημιουργεί, να εξελίσσεται, να ανακαλύπτει μέσω της έρευνας σε προσωπικό επίπεδο, σε κοινωνικό, σε πνευματικό, σε βιολογικό κ.λπ. η οποία έρευνα προκαλεί την αναγέννηση, τη θέωση. Εμείς στην Φωνή Θεού την στηρίζουμε την δική μας τη ζωή καθαρά στο Ευαγγέλιο του Χριστού, στη λογική του Θεού Πατέρα. Εδώ και πολλά χρόνια κατ’ αποκάλυψη Θεού ερευνάμε τον Λόγο του Θεού. Αυτό συνεπάγεται σε εμάς και εκδηλώνεται με υγεία στην πνευματική, βιολογική, ψυχοσυναισθηματική αλλά και επικοινωνιακή ανάπτυξη σε όλους τους τομείς με βασικότερη όλων την καινούργια γνωριμία με τον εαυτό μας, με τον συνάνθρωπο, με την Δημιουργία, με την ίδια τη ζωή.

Αδέλφια μου, ο Λόγος του Θεού μας βοηθά στο να καλυτερεύει και η συμπεριφορά μας με το σύνολο των ανθρώπων. Η έρευνα των ανθρώπων πάντα γίνεται για την καλυτέρευση της ζωής τους, εκτός από τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι σκέφτονται, ερευνούν, ανακαλύπτουν για να προβούν σε βιαιότητες ή σε προσωπικά οφέλη όπου και αυτά υπάρχουν αφού η παγκόσμια ιστορία έχει πολλά αρνητικά γεγονότα να μας φανερώσει. Εμείς όμως ακολουθούμε τη συμβουλή του Χριστού. Ο Χριστός φανέρωσε, ήλθον ουχί διά να κάμω το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με, του Πατέρα μου.

Ο άνθρωπος που έρχεται εις εαυτόν μαθαίνει να ποιεί το θέλημα του Θεού και αρχίζει να παρατηρεί τον κόσμο, τον άνθρωπο, την κοινωνία, τους φίλους, του λαούς, τους εχθρούς, τα έθνη με έναν σκοπό, να σπουδάσει τη σοφία του Θεού η οποία είναι δομημένη και χωρισμένη σε πολλούς ανθρώπους οι οποίοι εξελίσσονται και αυτοί σπουδάζοντας όλοι το καλό και κακό. Γνωρίζουμε ότι ο Θεός έδωσε ιδιάζουσα μορφή σοφίας σε κάθε άνθρωπο, λαό ή έθνος ώστε να έχουμε χρείαν ο ένας τον άλλον. Έτσι δυνάμεθα να πετύχουμε και την ενότητα μεταξύ μας ώστε όλοι μαζί να αποτελέσουμε το σώμα του Χριστού, αφού απεδείχθη ότι είμεθα αλλήλων μέλη. Είναι σοφό, είναι πρέπων να ερευνούμε και να παρατηρούμε τον εαυτό μας, τους συνανθρώπους μας, την Δημιουργία, τα πάντα ώστε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, τον Θεό, τη Δημιουργία μέσα από τα πολλά γεγονότα - θέματα που εμφανίζει η πνευματική μας εξέλιξη ανά του αιώνες διαχρονικά και ειδικότερα σήμερα ως λογικά όντα, τα οποία προσδιορίζουν τη θέωσή μας. Έτσι καταλήξαμε στο θέμα το οποίο θα αναλύσουμε στη συνέχεια και το οποίο είναι πολύ επίκαιρο διότι στον σημερινό ανεξέλεγκτο κόσμο που ζούμε χρειαζόμαστε την αναγέννηση, την οποίαν χορηγεί εις ημάς ο Άγιος Θεός μέσα από το ενεργειακό αναγεννησιακό του έργο, το οποίο μέσω του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος συντελέστηκε για να δημιουργηθεί η παγκόσμια οικογένεια του Θεού αλλά και η επανένταξη του ανθρώπου μετά την αποστασία του από τις αρχές του Θεού, στους κόλπους του Θεού. Ο οποίος κόσμος μας παρόλη την εξέλιξή του γέμισε με πολλά και ποικίλα σκάνδαλα σε όλους τους τομείς που καταβάλλουν αρνητικά το ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι σε προσωπικό επίπεδο αλλά και γενικότερα συντελούν στην αποσύνθεση της κοινωνίας. Το οποίο ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι απεδείχθη ότι είναι ο κύριος παράγοντας της βιολογικής καταστολής των ανθρώπων και αυτό που προκαλεί τη φθορά στο βιολογικό τους σώμα, αφού όλοι αργά ή γρήγορα προδίδονται από τον ίδιο τους τον εαυτό εκδηλώνοντας αθεράπευτες ασθένειες και φθορά ανεξέλεγκτη. Σήμερα λοιπόν θα πούμε ορισμένα θέματα τα οποία μας επαναφέρουν την υγεία στο ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι και στο βιολογικό σώμα και κατ’ επέκταση στη Δημιουργία.

 

 

 

Η λογική του Θεού δεν έχει καμία σχέση με την θρησκόληπτη παρουσίασή της

Αδέλφια μου, θέλω να πω κάτι προσωπικό. Από την ημέρα που στα χέρια μου ήρθε ο Λόγος του Θεού τον αγάπησα τόσο πολύ αφού μετά τριάντα περίπου χρόνια πνευματικού αγώνα νιώθω μέσα μου έναν απερίγραπτο θείο έρωτα ο οποίος είναι πάντα επίκαιρος στη δική μου ζωή. Αυτός ο Λόγος του Θεού με αγκίστρωσε τόσο πολύ αφού όλο μου το είναι πάλλεται στους ρυθμούς του Θεού σε καθημερινή βάση. Ερευνώντας τον Λόγο του Θεού άρχισα να υιοθετώ αυτόν και να συντάσσομαι με τη σοφία του, διότι είδα ότι το ρήμα του Θεού είναι ζωοποιόν. Μάλιστα μέσα από αυτόν τον Λόγο του Θεού σε καθημερινή βάση διορθώνω εαυτό, όπως και όλοι μας σήμερα σπουδάζουμε τη σοφία του Θεού και διορθώνουμε τον εαυτό μας, η οποία σοφία ανταποκρίνεται θετικά σε κάθε ενέργεια της καθημερινότητάς μας, αφού το ρήμα του Θεού και η διδασκαλία του Πατέρα μας έχει όλες τις λύσεις σε προσωπικό και γενικό επίπεδο αλλά και για ολόκληρη τη Δημιουργία, η οποία και αυτή στενάζει.

Σήμερα μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει θείος έρωτας, τι σημαίνει αλήθεια, τι σημαίνει αφιέρωση, τι σημαίνει ταπείνωση, αγάπη, ζωή. Ο Θεός αδέλφια μου θέλησε από πολύ μικρή ηλικία να εργάζομαι πνευματικά. Έτσι απέκτησα μέχρι σήμερα μέσα από αυτόν τον αγώνα πολλές εμπειρίες για τον άνθρωπο, για τον Θεό, για τη ζωή, για το θάνατο, για ό,τι αφορά την Δημιουργία, τις θρησκείες, τις εξουσίες. Σίγουρα στην αρχή λόγω της άγνοιας προσπαθούσα να αναπτυχθώ θρησκόληπτα διότι ήμουν επηρεασμένος από το κοινωνικό σύστημα και την θρησκευτική λογική των ανθρώπων, το οποίο σύστημα στηρίζεται απ’ ό,τι εννόησα με τα λόγια στα δρώμενα του Ευαγγελίου αλλά όχι στη λογική αυτού του Θεού με τα έργα αγάπης. Με την πάροδο των χρόνων όμως συνέλαβα ότι η λογική του Θεού είναι υπερβατική, είναι ιδιαίτερη, είναι ξεχωριστή και δεν έχει καμία σχέση με την θρησκόληπτη παρουσία του πνευματικού ανθρώπου σήμερα, αφού ο άνθρωπος του Θεού υπηρετεί τη ζωή και εργαζόμενος καθημερινά αυτή αυξάνει μέσα του, ενώ η κάθε θρησκεία υπηρετεί το θάνατο αφού επιδιώκει την μεταθανάτια ζωή καθώς και πολλές φορές συμφέροντα ανθρώπων. Μάλιστα σήμερα γίνεται εμφανές από τους ανθρώπους εκείνους που ερευνούν ότι ο κόσμος δεν υπηρετεί συνειδητά τον Θεό αλλά την θρησκεία του έθνους που μεγάλωσε μεταβάλλοντας αυτή στα δικά του μέτρα.

Αντιλήφθηκα ακόμα με την πάροδο του χρόνου τι σημαίνει πνευματική αναγέννηση. Έτσι ξεκαθάρισα μέσα μου ότι η παρουσία του Χριστού στον κόσμο δεν είχε σκοπό να δημιουργήσει ένα θρησκόληπτο αυστηρό κράτος γεμάτο νόμους, όρους ή εντάλματα ανθρώπων. Ο Χριστός έφερε στον κόσμο ένα ουράνιο πολίτευμα. Έφερε τη λογική του Πατέρα του που την υπηρέτησε αξιοπρεπώς. Έφερε την υπέρτατη επιστήμη του λόγου διά του οποίου θα μπορούσαμε ως άνθρωποι μέσα από την αναγέννηση να διαχειριζόμαστε αυτόν τον λόγο ώστε να υλοποιούμε τα λόγια μας. Αφού είμεθα λογικά όντα και ξέρουμε ότι, Εν αρχή ην ο λόγος και ο λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο λόγος. Διά του λόγου δυνάμεθα να κάνουμε θαύματα μεγάλα. Ο Χριστός φανέρωσε, Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, Μετάβηθι εντεύθεν εκεί και θέλει μεταβή· και δεν θέλει είσθαι ουδέν αδύνατον εις εσάς. Έφερε την εν Θεώ αναγέννηση που σημαίνει νους διαποτισμένος από ιδανικά και αρχές Θεού, ο οποίος αναπτύσσει καινούργια ιδανικά που συγκλίνουν στην ενότητα μεταξύ όλων των λαών της γης και στην κατάργηση του φυσικού θανάτου.

Με την συνειδητή μελέτη πάνω στον Λόγο του Θεού επικεντρώθηκα στα βασικά στοιχεία του Ευαγγελίου, φυσική συνέπεια τα πάντα που μέχρι χτες θεωρούσα ως αλήθεια να αναθεωρούνται, διότι με έβγαζαν οι εμπειρίες που ζούσα από το ένα παραμύθι στο άλλο, νομίζοντας κάθε φορά ότι έμαθα την αλήθεια ενώ η αλήθεια του Θεού που ζωοποιεί απείχε από τη ζωή μου. Από το δύο χιλιάδες όπου έζησα κάτι ξεχωριστό, ιδιαίτερο, μοναδικό το οποίο αναφέρω στην ομιλία με τίτλο η αποστολή της Φωνής Θεού, άρχισα να γνωρίζω τον χώρο του Θεού, τον κόσμο του Θεού, τη λογική του Θεού την οποίαν πριν θεωρούσα ό,τι γνώριζα. Μετά την παρουσία του Θεού στη ζωή μου τα ερεθίσματα, οι συμβουλές, οι νουθεσίες, η σπουδή, η διαύγεια του νου άλλαξαν ριζικά και οι εκπλήξεις πολλές, αφού άρχισα να βιώνω την ελευθερία του Θεού μέσα μου.

 

Ο Θεός και πριν τον γνωρίσω αφού από 20 χρονών εργαζόμουν πνευματικά, αλλά και μετά πολύ περισσότερο πάντα μου μάθαινε να παρατηρώ τον εαυτό μου, να μελετώ τον εαυτό μου πάνω στα ερεθίσματα που δεχόμουν και που εκδηλώνονταν στον εσωτερικό μου κόσμο με ισχυρές δονήσεις στο σώμα μου θετικές ή αρνητικές που συντελούνταν μέσα μου, αφού τα γεγονότα της ζωής ευχάριστα ή δυσάρεστα όπως τα σκάνδαλα καθόριζαν μέσω των συναισθημάτων τη ζωή μου πάνω στη φθορά, πάνω στις ασθένειες, πάνω στις διαπροσωπικές σχέσεις με τους γύρω μου. Αυτό με προβλημάτισε διότι είδα μέσα μου ότι υπήρχαν νόμοι οι οποίοι δούλευαν για μένα χωρίς εμένα. Θυμήθηκα ότι ο απόστολος Παύλος διά Πνεύματος Αγίου φανέρωσε από τον προσωπικό του αγώνα κάτι που το ζούσα και εγώ. Αναφέρει, βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσί μου. Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος· τις με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου; Ο ίδιος μετά πολλών χρόνων πνευματικού αγώνα φανέρωσε, ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί· κάτι που και εγώ άρχισα να το νιώθω, όμως δεν έφτασε στο να γίνει καθ’ ολοκληρίαν μέσα μου, να γίνει θεϊκό. Παρ’ όλα αυτά έπαιρνα θάρρος να συνεχίσω και είμαι σίγουρος ότι αυτό που φανέρωσε και συντελέστηκε διά του Κυρίου στον απόστολο Παύλο θα συντελεστεί και στη δική μου ζωή και στη δική σας αλλά και ζωή όλων των ανθρώπων που θα επικαλεστούν με αγάπη και ειλικρίνεια το όνομα του Θεού. Χρειάζεται όμως να γίνουμε αλήθεια. Δεν γίνεται εκ της ίδιας πηγής να αναβλύζει μία γλυκό και μία πικρό. Χωρίς να θέλω να κάνω προβολή, θέλω να πω ότι σήμερα το ζω αυτό. Μάλιστα κατάλαβα ότι αυτό που καθυστέρησε την αναγέννησή μου, να φτάσω δηλαδή σύντομα να ζω την ελευθερία του Θεού, ήταν το λάθος το οποίο αιώνες τώρα αναπτύσσεται μέσα στη ζωή των ανθρώπων, στις κοινωνίες των ανθρώπων όλων των εθνών. Λες και είναι σκηνοθετημένο το ψέμα, λες και ένας άνθρωπος ή πολλοί το μηχανεύτηκαν και το έφτιαξαν κατ’ αυτό τον τρόπο ώστε να οδηγεί τον άνθρωπο, τα έθνη σε σίγουρο αδιέξοδο με αποκορύφωμα όλων τον ανυπέρβλητο θάνατο. Συνεχίζοντας όμως τον πνευματικό μου αγώνα, την έρευνα πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου είδα ότι βάσει του Λόγου του Θεού ούτε μία τρίχα δεν πέφτει άνευ του θελήματος του Θεού. Έτσι έφυγα από την εξουσία των ανθρώπων και από την σκέψη ότι το μηχανεύτηκαν άνθρωποι και ότι κάποιοι σχεδιάζουν τη ζωή των ανθρώπων, των εθνών, των λαών πέφτοντας πολλές φορές και στην κρίση και σήμερα πιστεύω ότι όλα γίνονται παραχώρηση Θεού με έναν σκοπό, να συντελεστεί και να ολοκληρωθεί η θέωση του ανθρώπου, να έρθει ο άνθρωπος μέσα από την ελεύθερη βούλησή του στον αγαθό χώρο του Θεού μέσα από πολλές εμπειρίες θετικές ή αρνητικές, διότι το καλό και το κακό τον ολοκληρώνει στο να γίνει θεός. Μία παροιμία λέει, άλλες οι βουλές των ανθρώπων και άλλες του Θεού, καθώς όταν ο άνθρωπος σχεδιάζει ο Θεός γελάει. Το τέλος όλων των ενεργειών θα καταλήξει στο να φτάσουν οι άνθρωποι στο μέτρο του Χριστού ώστε ο Θεός να σκηνώσει με αυτούς.

 

 

Η δική μας εμπειρία πάνω στο θέμα της υγείας μας παροτρύνει στην λογική του Θεού η οποία δημιουργεί ίαση

Ο ίδιος ο Θεός με έμαθε να παρατηρώ και τους συνανθρώπους μου θετικά πάντα, σπουδάζοντας μέσα από όλους, από τις εμπειρίες τους. Γνωρίζοντας λοιπόν πολλούς ανθρώπους παρατήρησα ότι κάποιοι που έχουν τα ίδια πάθη, τις ίδιες αδυναμίες έχουν και τις ίδιες παθήσεις – ασθένειες. Αυτό μου κέντρισε το ενδιαφέρον να γίνω πιο σχολαστικός, όμως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον μετά την παρουσία του Θεού στη ζωή μου ήταν η δική μου εμπειρία πάνω στο θέμα της υγείας. Εγώ για δέκα χρόνια και πλέον είχα δημιουργήσει μέσα από την άγνοιά μου μία αρνητική πνευματική κατάσταση στον εαυτό μου, παραχώρηση Θεού, η οποία με οδήγησε σε πολλά προβλήματα υγείας και ο λόγος ένας, για να επέλθει ταπείνωση ώστε να εκτιμήσω πράγματα τα οποία θεωρούσα δεδομένα όπως η υγεία, όπως η άφθαρτη ζωή, όπως η σοφία του Θεού. Ο τρόπος που επικοινωνούσα με τον εαυτό μου ή με τους γύρω μου απεδείχθη ότι δεν ήταν σωστός, αλλά και μετά αφού πήρα το Ευαγγέλιο μέχρι να αποκατασταθεί η υγεία μου αν και προσπαθούσα πολύ καιρό με την νουθεσία του Θεού Πατέρα χρειάστηκε χρόνος. Ο λόγος, διότι δεν χωρούσαν στο μυαλό μου πολλά πράγματα ώστε να τα πάρω όλα προς νουθεσία.

Το αποτέλεσμα όλων των πνευματικών δραστηριοτήτων μου ήταν ότι χωρίς φάρμακα αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης μου αποκαταστάθηκε και η υγεία μου. Κατόπιν είδα και σε πολλούς ανθρώπους όπου συναντούσα γύρω μου πως τα ίδια προβλήματα που είχα και εγώ παρουσίαζαν και αυτοί. Είδα μάλιστα ότι αργά ή γρήγορα ο κάθε άνθρωπος έρχεται σε αδιέξοδο. Αμέσως κατάλαβα ότι το σύστημα ολόκληρο αφού στηρίζεται στα συμφέροντα, στις προσωπικές φιλοδοξίες, στον εγωισμό, στις πονηρίες, στα χρήματα, στην αμαρτία είναι φυσικό φαινόμενο όλοι να πάσχουν πνευματικά ή βιολογικά, διότι οι δονήσεις στο σώμα μέσα από τα συναισθήματα ή τα σκάνδαλα είναι πυρηνικές βόμβες θετικές ή αρνητικές. Έτσι δικαίωσα τον Θεό ο οποίος μου καθόρισε με την παρουσία του έναν άλλον τρόπο σκέψης και ζωής που με ελευθερώνει σήμερα από πολλές παγίδες και μας ελευθερώνει. Τον οποίον Θεό και την δική του λογική ακολουθούσα, αν και πολλές φορές δεν καταλάβαινα γιατί ζητούσε αυτό ή το άλλο. Έτσι ανέπτυξα, αφού πίστεψα αυτόν ως αλήθεια, τη δική του νουθεσία και προτροπή ώστε να βοηθήσω τον εαυτό μου αλλά και τους συνανθρώπους μου, αφού ο Θεός μου ενέπνευσε να εργαστώ το θέλημά του.

Φρόντισα λοιπόν αυτή τη δική του λογική η οποία δημιουργεί ίαση να την διατυπώσω όσο γίνεται καλύτερα ώστε να γίνεται κατανοητή από τους ανθρώπους οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν υγεία ψυχοσυναισθηματική, βιολογική και πνευματική ανάπαυση. Η παρότρυνση του Θεού, η συμβουλή του μου κίνησε την περιέργεια ώστε να παρατηρώ στη συνέχεια πιο πολύ τους ανθρώπους που πάσχουν, ενθυμούμενος φυσικά και τα δικά μου προβλήματα υγείας εν καιρώ αγνοίας, στον οποίον καιρό θεωρούσα τον εαυτό μου και πολύ πιστό, όμως δεν παίζει ρόλο τι πιστεύω εγώ αλλά τι εργάζομαι εγώ και ο καθένας από εμάς. Μάλιστα είδα ότι υπάρχουν δυνάμεις που κρύβονται και ενεργούν για μένα αρνητικά χωρίς εμένα. Από τον Λόγο του Θεού γνωρίζουμε ότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου· εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.

Παρατηρούσα τα πάντα διότι ο Θεός με έμαθε ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ένα βιβλίο που αν το μελετήσω θετικά θα σπουδάσω και θα μάθω τον Θεό, τον εαυτό μου, τον ρόλο μου στη Δημιουργία, την αλήθεια ή το ψέμα. Τα αποτελέσματα όλων αυτών ήταν η αποκατάσταση της πνευματικής και βιολογικής μου υγείας, αγιάζω υπέρ των μαθητών μου. Μαθητές, σε κάποιον που παρατηρεί αγαθά είναι όλος ο κόσμος. Ο δάσκαλος σίγουρα διδάσκει, αλλά και οι μαθητές διδάσκουν τον δάσκαλο. Είπαμε, η έρευνα γίνονταν με σκοπό να σπουδάσω, να μάθω από το Πνεύμα του Θεού, από τη λογική του Θεού και μετέπειτα να βοηθώ τους ανθρώπους που ο Θεός θα φέρνει στη ζωή μου και που θα πάσχουν είτε πνευματικά είτε ψυχολογικά είτε βιολογικά. Σίγουρα για να αναλύσουμε το λάθος του κάθε ανθρώπου, τα πάθη, την αμαρτία η οποία γεννά το θάνατο βάσει του Λόγου του Θεού και τα συμπτώματά του, ειδικότερα τον ψυχοσυναισθηματικό του κόσμο, είναι σαν να θέλουμε να κάνουμε ανατομία σε ένα σώμα που δεν υπάρχει μπροστά μας ώστε να δούμε από τι αποτελείται. Ο τρόπος που έχει κατασκευάσει ο Θεός τον άνθρωπο και τον τρόπο σκέψης του ή το πώς ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα που δέχεται θετικά ή αρνητικά είναι μοναδικός και ποια θεωρεί ο καθένας σωστά ή λάθος είναι αδύνατον να τα προσεγγίσουμε. Όποιος ασχολείται με τον διάβολο γίνεται διάβολος, δαιμονίζεται. Όποιος ασχολείται με τον Θεό γίνεται Θεός, ελευθερώνεται. Όπως ας πούμε ο εγωισμός, η εξουσία, το ψέμα, η θρησκεία, τα έθνη, το κοινωνικό σύστημα είναι να μας φεύγει το μυαλό αν τα ψηλαφίζουμε συνέχεια. Θα βρίσκουμε πολλά λάθη τα οποία θα ενεργούν αρνητικά.

Μάλιστα παρατήρησα ότι τα προβλήματα υγείας δεν βλέπουν ποιο είναι το πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων. Δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο σε έναν άνθρωπο για το ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι της ζωής του εάν είναι μορφωμένος ή όχι, αν έχει χρήματα ή όχι. Π.χ. αν ένας άνθρωπος πνευματικά καλλιεργημένος ή σπουδασμένος ή πλούσιος στον υλικό τομέα χάσει τριακόσια ευρώ ή ένας αγράμματος χάσει τριακόσια ευρώ, αν και υπάρχει διαφορετικό πνευματικό επίπεδο αφού ο ένας τελείωσε πανεπιστήμιο ή οτιδήποτε άλλο ενώ ο αγράμματος τίποτα, στην προκειμένη περίπτωση τα συναισθήματα είναι τα ίδια, λύπη, στενοχώρια, θυμός. Στον χαμό ενός κοντινού προσώπου της οικογένειας πάλι τα συναισθήματα είναι ίδια, λύπη, στενοχώρια, θυμός, φοβίες κ.λπ.. Σε μία αγορά ενός οποιουδήποτε αντικειμένου πάλι το πνευματικό επίπεδο χάνεται και η χαρά δουλεύει και στους δύο. Όταν προσβάλουμε έναν κατά κόσμο πνευματικό άνθρωπο ο θυμός και ο εγωισμός κάνει την εμφάνισή του. Αν προσβάλουμε έναν φτωχό το ίδιο, θυμός και εγωισμός. Αυτό με έκανε να παρατηρήσω και το θέμα υγείας σε πολλούς ανθρώπους που γνώρισα αφού τα συναισθήματα παίζουν ισχυρό, καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ζωής. Παρατήρησα λοιπόν σε πολλούς ανθρώπους ότι η υγεία ανεξάρτητα από το πνευματικό επίπεδο του κάθε ανθρώπου για διαφορετικούς λόγους ο κάθε άνθρωπος πάντα εκδηλώνει τον εγωισμό, τις φοβίες, τους θυμούς, την υπεροψία, τις κρίσεις, τις ζήλιες, τις πονηρίες, τα συμφέροντα κ.λπ.. Το σημαντικό της έρευνας είναι ότι διαπίστωσα πως όσοι έχουν τα ίδια πάθη έχουν και τις ίδιες ασθένειες.

Συμπέρασμα: Είτε έχουμε πνευματικό επίπεδο είτε όχι, είτε είμαστε φτωχοί είτε όχι, όταν δουλεύουν μέσα μας πάθη, αδυναμίες, εγωισμοί, πονηρίες, κρίσεις, όταν απέχουμε από την υγιαίνουσα διδασκαλία και σοφία του Θεού όλοι μας δημιουργούμε προβλήματα και τις ίδιες παθήσεις στον εαυτό μας. Γι’ αυτό ο Κύριος με την παρουσία του φανέρωσε, ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν. Η αιτία όλων των προβλημάτων είναι ότι δεν ζητάμε την βασιλεία. Βασιλεία Θεού σημαίνει να βασιλέψουμε του έτερου κακού εαυτού μας ώστε να μην δύναται τίποτε να μας θέσει σε υποτέλεια.

Το ρήμα του Θεού εστί το ζωοποιόν », η σπουδή, η μάθηση κεντρίζει το ενδιαφέρον του εγκεφάλου

Πριν λίγες μέρες είδα μία φωτογραφία που έβαλε ο γιος μου στο facebook η οποία απεικόνιζε δύο σπίτια. Το ένα ήταν μία βίλα με πισίνα κ.λπ. και τo άλλο με τσίγκους, ένα πολύ απλό και φτωχικό σπίτι. Μπροστά και απ’ τα δύο σπίτια ήταν από ένας τάφος σκαμμένος που έμοιαζε με φέρετρο. Η φωτογραφία φανέρωνε ότι σε λίγα χρόνια το μέλλον και των δύο ιδιοκτητών ήταν ο τάφος, αφού θα μπουν στο χώμα. Και αυτό είναι αλήθεια. Αιώνες το ζούμε, αν και σήμερα απεδείχθη βάσει του Λόγου του Θεού ότι ο θάνατος είναι το ψέμα, το μεγαλύτερο ψέμα που σκέπασε τη ζωή  μας.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις ασθένειες. Ανεξάρτητα από το τι σπουδάσαμε, ποιο είναι το πνευματικό μας επίπεδο οι αιτίες που προκαλούν τη φθορά, την ασθένεια, το θάνατο είναι οι ίδιες. Π.χ. αν έχουμε φοβίες, ζήλιες, έντονες κρίσεις, άγχος δημιουργούμε σύγχυση στο ενεργειακό περιβάλλον του εγκεφάλου μας με φυσική συνέπεια αυτός να υπολειτουργεί αμέσως. Αν αυτό συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα δημιουργούνται αρτηριακές, καρδιολογικές, δερματικές παθήσεις, εγκεφαλικά, πίεση, σκλήρυνση κατά πλάκας, ανίατες ασθένειες κ.λ.π.. Ο θυμός π.χ. χύνει τοξίνη στο αίμα και το δηλητηριάζει. Ο εγωισμός και η πονηρία στο αποκορύφωμά τους ή και σε μικρότερα επίπεδα δημιουργούν αστάθεια, πάρκινσον, ανίατες ασθένειες, εξανθήματα κ.λ.π.. Ο εγωισμός δημιουργεί επίσης τον θυμό. Ο θυμός εκδηλώνει το άγχος, το στρες. Όλα αυτά προκαλούν υπερδραστήριο θυρεοειδή, υψηλή χοληστερόλη, διαβήτη, κατάθλιψη, Alzheimer (Αλτσχάιμερ), φλεγμονές. Έτσι ονομάζονται σήμερα τα δαιμόνια. Καμία ιατρική εξέταση δεν γράφει ότι έχουμε άγνοια του Λόγου του Θεού, πρόβλημα συμπεριφοράς, επικοινωνίας. Καμία δεν γράφει ότι έχουμε λαιμαργία, αλλά γράφει ότι έχουμε 300 π.χ. χοληστερίνη. Καμία δεν γράφει ότι έχουμε θυμό, εγωισμό αλλά ότι έχουμε πίεση και πρέπει να πάρουμε το τάδε χάπι. Καμία δεν λέει ότι έχουμε 500 δαιμονιάκια αλλά ότι έχουμε έλλειψη σιδήρου κ.λ.π.. Ο Κύριος σε όλα τα προβλήματα υγείας έλεγε, έξελθε το δαιμόνιο απ’ αυτού καθώς έλεγε, μηκέτι αμάρτανε ίνα μη χειρόν σοι τι γένηται.

Οι γιατροί σε αυτή την περίπτωση του θυμού, τους στρες, του άγχους για να προλάβουν αρνητικές καταστάσεις που εκδηλώνονται στο σώμα χορηγούν υπνωτικά χάπια. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος υπολειτουργεί και δεν ολοκληρώνει σκέψεις. Έτσι τα φάρμακα χαλαρώνουν το νευρικό σύστημα, οι σκέψεις δεν τρέχουν και ο άνθρωπος βρίσκει κατά μέρος ανάπαυση.

Η Φωνή Θεού για την θεραπεία όλων αυτών των παθήσεων χορηγεί ακουστικά με την υγιαίνουσα διδασκαλία της. Το ρήμα εστί το ζωοποιόν. Να ακούμε δηλαδή το ρήμα του Θεού. Αυτή η υγιαίνουσα διδασκαλία κεντρίζει το ενδιαφέρον του εγκεφάλου του ανθρώπου που πάσχει από τις σκέψεις οι οποίες τον αποδιοργανώνουν, οδηγώντας τον σε ένα άλλο ευχάριστο ενεργειακό πεδίο, ερευνητικό επίπεδο που του καθορίζει την υγεία, τη ζωή. Η διδασκαλία της Φωνής Θεού γράφτηκε και συνεχίζει να γράφεται κατ’ εντολήν Θεού στο αγιαστήριο και κεντρίζει το ενδιαφέρον του εγκεφάλου, διότι εμπεριέχει την αλήθεια του Θεού. Η αλήθεια του Θεού ελευθερώνει. Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει είπε το αψευδές στόμα του Κυρίου και Θεού μας.

Αυτές τις μέρες μία έρευνα που διεξάγονταν στην Αμερική, μία επιστημονική έρευνα της οποίας τα αποτελέσματα διάβασα στην σελίδα του Δημήτρη, έδειξαν ότι όσοι συνέχεια διαβάζουν, μαθαίνουν, σπουδάζουν όχι όπως στο σχολείο διότι εκεί δημιουργείται πανικός, άγχος, στρες, οφθαλμολογικές παθήσεις κ.λπ. αυτό το λέω εγώ και όχι η έρευνα και το λέω στα παιδιά που διαβάζουν να διαβάζουν χωρίς άγχος. Η έρευνα λοιπόν των επιστημόνων φανέρωσε ότι όποιος διαβάζει μέσα από την ελεύθερη βούλησή του μαθαίνει, ζει διαφορετικά. Σπουδάζοντας μακροημερεύει, χαίρεται, νιώθει ευεξία, χαρά.

Η έρευνα αυτή ήρθε σήμερα στο φως. Η Φωνή Θεού εδώ και δέκα χρόνια συστήνει να μελετάμε, να ερευνάμε το οτιδήποτε. Το βασικότερο όλων να μελετάμε σε καθημερινή βάση τον Λόγο του Θεού και να προβαίνουμε σε ενέργειες αγαθές. Κατόπιν να μελετάμε την βιολογία, την ιατρική, την ψυχολογία χωρίς να φανατιζόμαστε με τίποτα, ακόμα και με τον Λόγο του Θεού, διότι είμεθα επηρεασμένοι από άλλους παράγοντες όπως θρησκεία, κοινωνικό σύστημα κ.λπ. και θα το παρερμηνεύσουμε, με αποτέλεσμα να αφιερώσουμε τη ζωή μας ολόκληρη σε στόχους οι οποίοι θα μας οδηγήσουν σε αδιέξοδο. Αν μελετάμε με αυτόν τον τρόπο θα ζήσουμε ευχάριστα, θετικά, παραγωγικά, όχι όμως φανατισμός, διότι όταν φανατιζόμαστε με το οτιδήποτε είναι σαν να αποκεφαλιζόμαστε. Απλώς να σπουδάζουμε ώστε να μην υποσιτίζεται πνευματικά ο νους μας.

Ο εγκέφαλός μας σε καθημερινή βάση πατάει κουμπιά και ενεργοποιεί πρωτεΐνες ζωής ή θανάτου όταν βρισκόμαστε σε καινούργια πνευματικά μέρη ή σε αντιπαραθέσεις που μέχρι χτες νομίζαμε ότι δεν μπορούμε να φέρουμε εις πέρας. Γι’ αυτό η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω· και χτίζεται μέσα μας. Ο λόγος; Διότι χρειάζεται υπέρβαση η οποία μας βγάζει από την συνήθεια, την τεμπελιά και μας περνά στην υπέρβαση του Χριστού η οποία μετά γίνεται τρόπος ζωής. Μόνο έτσι γίνεται η παραγωγή της ζωής. Όταν είμαστε μαμ, νάνι, κάκα τότε είμαστε σε βέβαιο θάνατο. Αν έχουμε καθορισμένες συνήθειες στη ζωή μας και δεν τις αλλάζουμε ποτέ είμαστε στην ουσία ζωντανοί νεκροί. Εμείς όλοι να μιμηθούμε πνευματικά τον Χριστό μας και την ιδεώδη συμπεριφορά που εκδήλωνε στη ζωή του.

Το σώμα μας θέλει να γυμνάζεται, όταν δεν γυμνάζεται ακόμα και τα νεύρα γίνονται λίπος και οι πόνοι σ’ αυτό πολλαπλασιάζονται, αφού η δομή των νεύρων χάνεται. Η υπέρβαση που γίνεται με την γυμναστική το κάνει ισχυρό το σώμα γεμάτο μυς. Το ίδιο συμβαίνει και με τον εγκέφαλο. Δεν μπορεί να αποδώσει ο εγκέφαλος χωρίς εξάσκηση. Ο εγκέφαλος δεν έχει νεύρα να τα γυμνάσουμε, δεν έχει χέρια. Η τροφή του, η δύναμή του, οι ενέργειές του εξαρτώνται από το ρήμα του Θεού, από την σπουδή, από τη μάθηση. Έτσι δουλεύει, έτσι μπορεί να παράγει ζωή από τις σκέψεις που κάνει, από τα λόγια που δέχεται θετικά ή αρνητικά.

Η οκνηρία του εγκεφάλου δημιουργεί τον θάνατο σε όλα τα μέλη του σώματος, σε ολόκληρη τη δομή της ολικής ανατομίας των οργάνων του σώματος. Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν, νους υγιής εν σώματι υγιή. Οι νέοι Έλληνες κατάλαβαν να τρέχουν και όπως το κατάλαβαν έτσι και το μετέδωσαν σε όλο τον κόσμο, όμως αν προσέξουμε θα δούμε να λέει η ρύση αυτή νους υγιής, νους υγιής εν σώματι υγιή. Ο Χριστός δεν έκανε τζόκιν, όχι ότι είναι κακό να κάνουμε εμείς, εκείνος περπατούσε δεν είχε αυτοκίνητο. Ο Χριστός δεν έτρωγε μόνο λάχανα ή φρούτα. Ο Χριστός έτρωγε τα πάντα, φάγος και οινοπότης, φίλος τελωνών και αμαρτωλών. Ο Χριστός δεν άκουγε τι έλεγαν οι φίλοι του, άκουγε τον Πατέρα του. Ο Χριστός δεν συμβιβάζονταν με το ψέμα, ο Χριστός έλεγε αλήθεια. Ο Χριστός δεν συμμετείχε σε έργα Φαρισαίων και υποκριτών. Ο Χριστός είχε δική του λατρεία, δικούς του μαθητές τους οποίους δεν τους εκβίαζε, αλλά τους έλεγε όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, ξεκαθαρίζοντας τι θα επακολουθήσει. Ο Χριστός δεν ήταν κουναβάκι αλλά λιονταράκι. Αν ψάξουμε σε βάθος θα βρούμε πολλά που αποτελούσαν την πνευματική του παρουσία, τα οποία αν μιμηθούμε θα ζήσουμε, έτσι απλά, θα ζήσουμε όπως αυτός. 

Όποιος έχει απορρίψει την γλύκα της ζωής και έχει κλειστεί στον εαυτό του θεωρών εαυτό σωστό και τους άλλους λάθος πάσχει από ζάχαρο. Δεν βγαίνει η εξέταση επικοινωνιακά αδύνατος. Το ζάχαρο πάντα σχεδόν εμφανίζεται σε μεγάλη ηλικία, διότι χάνεται το νόημα της ζωής, το ενδιαφέρον. Όλα υποτιμούνται, δεν παίρνει από πουθενά ο άνθρωπος που το έχει τη γλύκα της ζωής. Μέσα στην Φωνή Θεού όμως όσοι βγήκαν σε σύνταξη αν δεχτούν το κάλεσμα, σε αυτούς ξεκινά η ζωή, ξεκινά η μεταστοιχείωση, ξεκινά το ταξίδι πάνω στην άφθαρτη ζωή, ξεκινά η υπέρβαση διότι έχουν χρόνο τον οποίον μπορούν να εκμεταλλεύονται σπουδάζοντας το ρήμα του Θεού μέσα στο αγιαστήριο. Και οι νεώτεροι που έρχονται πίσω αν ακολουθήσουν την διδασκαλία του Λόγου του Θεού και της Φωνής Θεού δεν θα φτάσουν ποτέ σε αδιέξοδο.

Θέλω να σας πω ένα μυστήριο. Ο εγκέφαλος δεν γερνά. Ο εγκέφαλος ενός 80 χρόνου, 90 χρόνου είναι πάντα νέος. Είναι το μόνο μέλος που όταν πεθαίνει ο άνθρωπος αυτό είναι καινούργιο. Είναι σαν μία μηχανή που είναι 80 χρονών αλλά δούλεψε λίγες ώρες. Αμέσως δύναται να πάρει μπροστά όταν της βάλουμε τα κατάλληλα καύσιμα.

Αν έχουμε θυμό, πονηρίες, πολλές σκέψεις παρουσιάζουμε δερματικές παθήσεις, παρουσιάζουμε πίεση, σύγχυση, τάσεις για εμετό, πονοκεφάλους κ.λπ. σε σημείο να δημιουργείται ανακατανομή στις λειτουργίες του εγκεφάλου και κατ’ επέκταση σε όλο το βιολογικό σώμα και ειδικότερα σε όλο το νευρολογικό σύστημα, αλλά και προκαλείται καθήλωση των εγκεφαλικών δραστηριοτήτων, η οποία καθήλωση καταλήγει σε αποκαθήλωση όλων των ενεργειών παραγωγής βιοχημικών πρωτεϊνών, αφού οι βιοχημικές διεργασίες στην αναπαραγωγή νέων κυττάρων υποσιτίζονται. Με τον θυμό οι τοξίνες αυξάνουν και οι δερματικές παθήσεις ποικίλλουν. Οι πολλές σκέψεις δημιουργούν σύγχυση στις λειτουργίες του εγκεφάλου και του κυττάρου, παρουσιάζοντας στη συνέχεια και ανακατανομή στο αίμα. Οι πολλές και έντονες σκέψεις, η διγνωμία να κάνουμε αυτό ή το άλλο δημιουργούν ακαταστασία σε όλο το βιολογικό σώμα, αφού οι σκέψεις διχάζουν φυσική συνέπεια να διχάζουν και το σώμα. Ο Λόγος του Θεού φανερώνει, άνθρωπος δίγνωμος ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού.

Η Φωνή Θεού φανερώνει ότι όταν έχουμε δύο γνώμες, δύο σκέψεις να ακολουθούμε αυτή που ελαττώνει εμάς και αυξάνει τους άλλους γύρω μας. Με αυτόν τον τρόπο ενεργοποιείται μία πρωτεΐνη η οποία παράγει ζωή, διότι υπηρετούμε δικαιοσύνη η οποία πάντα προσφέρει. Π.χ έχουμε έναν καλεσμένο και έχουμε δύο πιάτα φαγητό. Βλέπουμε ότι το ένα είναι πιο ωραίο από το άλλο. Θα δώσουμε στον καλεσμένο το καλύτερο κι εμείς το λιγότερο. Με όποια κρίση κρίνουμε με αυτήν θα κριθούμε. Υπάρχουν πολλά κλειδιά στον εγκέφαλο. Χρειάζεται αγάπη. Όταν δίνουμε αγάπη ο εγκέφαλος παράγει ζωή. Όταν παρουσιάζουμε ταπείνωση ο εγκέφαλος ενεργοποιεί και ζωοποιεί όλα τα όργανα με καινούργια κύτταρα κ.λπ.. Όταν με λίγα λόγια επιλέξουμε να ζήσουμε τον Θεό, θα επιλέξουμε να μας κάνει την παρουσία του. Η παρουσία του μας περνά στη ζωή, διότι ο εγκέφαλος στην παρουσία του Θεού ολοκληρώνει τις ενέργειες όλες της ζωής. Θυμόμαστε το σκιουράκι με το φίδι που γέννησε παιδάκια και το κίνητρο αυτό του δημιούργησε μία πρωτεΐνη εκείνη την καθορισμένη στιγμή να μην πεθάνει όταν το τσιμπήσει το φίδι.

Ο Μωϋσής, ο Κύριος, ο Ιωάννης ο Θεολόγος, η Μαρία, ο Ηλίας, ο Ενώχ εργάστηκαν με ειλικρίνεια. Το βραβείο τους το έδωσε ο ίδιος ο Θεός. Βλέπει αυτός και ξέρει που θα αποδώσει δικαιοσύνη. Ο Θεός λοιπόν αδέλφια μου σε ό,τι μας καλεί να υπηρετήσουμε για να μην γράψει τόμους βιβλία, διά Πνεύματος Αγίου μας νουθετεί συμπιέζοντας πληθώρα γνώσης του κόσμου σε λίγες λέξεις. Εάν δεν τον εμπιστευθούμε ώστε να υιοθετήσουμε την προτροπή του θα χρειαστεί να καθίσουμε στο θρανίο 10 χρόνια, 20 χρόνια για να μάθουμε το πώς δουλεύει το σώμα μέσα από την επιστήμη βιολογία, ανατομία, νευρολογία κ.λπ. ώστε να προσέξουμε μερικώς τον ψυχοσυναισθηματικό μας κόσμο ο οποίος επηρεάζει το βιολογικό μας σώμα, διότι ολικώς θα πρέπει να σπουδάσουμε Θεός. Ο Θεός ζωοποιεί και όχι το τι τρώμε, ούτε το πόσο κοιμόμαστε. Η πίστη διαχρονικά απέδειξε ότι μηδενίζει τη λογική τη δική μας. Η πίστη είναι βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων. Γι’ αυτό είπε ο Χριστός εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως. Όταν ασχολούμαστε με επιστήμες, με τροφές, με θετική σκέψη, ενέργεια είναι σαν να παίζουμε, όπως το παιχνίδι. Και αυτό είναι καλό, ωφελεί αλλά όχι για πολύ. Όταν όμως ποιούμε και διδάσκουμε τότε γινόμαστε κληρονόμοι, συγκληρονόμοι, συμμέτοχοι. Το πρώτο βοηθά πάρα πολύ. Το δεύτερο, η παρουσία του Θεού δηλαδή μας κάνει εικόνα Θεού. Όποιος πιστέψει στον Λόγο του Θεού και υιοθετήσει αυτόν θα γίνει ρυθμιστής όλου του ψυχοσυναισθηματικού και βιολογικού σώματος. Ξέρει που πέφτουν βόμβες και δεν περνά. Ξέρει που έχει λιακάδα, καλό φαγητό, ωραία θάλασσα να πάει να αναπαυθεί. Ξέρει να διακρίνει ακόμη και από το πρόσωπο τους άλλους. 

Όλες οι ασθένειες είναι το παραπέτι που έφτιαξε ο Θεός διότι προείδε την πτώση μας

Όποιος παρουσιάζει ανίατες ασθένειες, αθεράπευτες κατά κόσμον πάσχει από μοναδικό, ιδιαίτερο, ξεχωριστό εωσφορικό εγωισμό ο οποίος τον οδηγεί σε ολοκληρωτικό αποπροσανατολισμό, αφού ζει όχι στην πραγματικότητα αλλά στη δική του ανεξέλεγκτη αλήθεια η οποία στεγάζει το απόλυτο ψέμα και ο λόγος διότι κλείνεται με το εγώ του στον εαυτό του, υιοθετώντας διδασκαλίες στο να βλέπει παντού λάθη γιατί δεν μπορεί να επικοινωνήσει με κανέναν. Όλους τους υποτιμά, φυσική συνέπεια να θεωρεί τον εαυτό του ιδιαίτερο, ξεχωριστό κ.λπ.. Ο εγωκεντρισμός δημιουργεί λάθη. Βλέπει παντού λάθη ο άνθρωπος αυτός με αποτέλεσμα να κλείνεται στον εαυτό του. Με τον εγωισμό βράζει μέσα του με φυσική συνέπεια να εξασθενεί όλο το ανοσοποιητικό του σύστημα. Ο εγωισμός δημιουργεί ολοκληρωτική, καταθλιπτική, καταστροφική αποδιοργάνωση, γι’ αυτό και οι αυτοκτονίες πολλές φορές ποικίλλουν. Εύκολη λύση, δεν αντέχει ούτε τον εαυτό του. Ο εγωιστής στηρίζει τη ζωή του σε παράγοντες που ο ίδιος έχει αναπτύξει. Ας πούμε ένας έχει χρήματα, αν τα χάσει δεν το αντέχει. Ένας έχει τίτλο, αν τον χάσει ή τον υποτιμήσουν πέθανε. Όποιος όμως έχει δεχτεί το μακάριοι οι πτωχοί το πνεύματι, μακάριοι οι πενθούντες πάντα σπουδάζει διότι δεν συγκρίνει τον εαυτό του με τους άλλους αλλά με τον Θεό. Η αποδοχή ότι είναι κατώτερος όλων του δημιουργεί ευεξία αφού από όλους σπουδάζει, μαθαίνει, ζει. Ο ταπεινός ζει στο πάτωμα, δεν πάει παρακάτω. Αυτός έχει άμεση επαφή με τον Θεό, αφού αν και παντοδύναμος ζει χαμηλά και συνδιαλέγεται με ταπεινούς. Σε ποιον να επιβλέψω παρά εις τον ταπεινό, ησύχιο και τρέμοντα και τρέμοντα τους λόγους μου, σε αυτόν που ψηλαφίζει το ρήμα του Θεού. Ο εγωιστής βαδίζει καθημερινά σε τεντωμένο σχοινί, έχει στερεότυπα, κρύβεται. Αν αυτά φύγουν θα πέσει και η πτώση θα είναι μεγάλη.

Ένας π.χ. που παρουσιάζει ζάχαρο πάσχει από την απόρριψη και την γλυκάδα της ζωής, δεν χαίρεται με τις εκπλήξεις της ζωής, δεν βλέπει το καλό, το μέλι της ζωής το οποίο μέσα από την άμορφη ύλη το συλλέγει ο οργανισμός και ακόμα μέχρι και οι μέλισσες το συλλέγουν, απλά το βλέπουν το μέλι και το συλλέγουν. Αυτός όλα τα θεωρεί ψέμα. Δεν μετέχει συνειδητά ούτε στην λογική των ανθρώπων αλλά ούτε και στη λογική του Θεού ή και αν μετέχει την εμφανίζει στο δικό του μυαλό όχι σαν σοφία Θεού αλλά ότι όλοι ζουν στο ψέμα και τον Θεό των άλλων δεν τον ακούει, τον τρόπο επικοινωνίας των άλλων δεν τον δέχεται. Μάλιστα τον αναπτύσσει τον Θεό απειλητικά, αυστηρά στον κόσμο. Δεν αρέσκεται να πάει ένα ταξίδι, να δημιουργήσει μία σχέση, να φάει ένα καλό φαγητό στην θάλασσα. Όλα τα θεωρεί σκύβαλα. Έτσι έρχεται η απελπισία, η οποία δημιουργεί το μεγαλύτερο σύστημα του εγωισμού, το οποίο όταν λειτουργεί αποδιοργανώνει τη βάση της ζωής και της κοινωνίας ολόκληρης.

Μία φορά είδα ένα όραμα. Ήμουν σε έναν ουρανοξύστη και όλο έπαιζα επικίνδυνα στις άκρες του. Ο Πατέρας - Θεός όσο εγώ έπαιζα έφτιαχνε γύρω από τον ουρανοξύστη στα τρία μέτρα περίπου ένα παραπέτι. Εγώ όπως έπαιζα έπεσα στο παραπέτι. Ο Θεός προείδε την πτώση μου γι’ αυτό έφτιαξε το παραπέτι. Όταν είδα από το παραπέτι που θα έπεφτα με έπιασε πανικός. Αυτό με έκανε να ανέβω στον ουρανοξύστη, να καθίσω στην μέση της ταράτσας και μετά να βρω τρόπο να κατεβώ με την βοήθεια του Θεού. Όλοι οι άνθρωποι ζουν σε ουρανοξύστη έχοντας μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και παίζουν με τη ζωή τους. Όταν αυτή κινδυνεύσει, τότε προσπαθούν να κατέβουν από εκεί που η άγνοια τους είχε ανεβάσει, γι’ αυτό και πολλοί αλλάζουν ριζικά. Όλες οι ασθένειες είναι παραπέτι.

 

Μία φορά κάποιος είπε στον Θεό. Θεέ μου, όταν είναι να με πάρεις σε παρακαλώ να με ειδοποιήσεις. Εντάξει του είπε ο Θεός. Μετά δύο χρόνια άρχισαν οι πόνοι και οι ενοχλήσεις στο σώμα του. Ξαφνικά πέθανε. Πάει στον παράδεισο και λέει, Θεέ μου δεν σου είπα να με ειδοποιήσεις δύο, τρία χρόνια νωρίτερα γιατί είχα υποχρεώσεις και πολλές δουλειές; Του απαντάει. Τόσο καιρό τι έκανα; Μία σε πονούσε το ένα, μία το άλλο. Έτσι ειδοποιεί ο Θεός γιατί ο πόνος στο σώμα φανερώνει τον πόνο στο πνεύμα.

Νεότερη Παλαιότερη