Σωστή αντίληψη
Πριν πολλά χρόνια, η πίστη ότι ο κόσμος ήταν επίπεδος, ήταν η σημαντικότερη ανακάλυψη, ας ήταν λάθος. Η πίστη αυτή επέτρεψε στους πρώτους ναυτικούς του μεσαιωνικού κόσμου ν’ απομακρύνονται από τη στεριά. Τώρα καταλαβαίνουμε με αυτό και με πολλά άλλα παραδείγματα, ότι μια ιδέα ή μια αντίληψη κάποιων ανθρώπων, βεβαιώνει την όποια θεωρία έχουν, ας είναι και λάθος, αφού αυτή δουλεύει στην ζωή τους και τους κρατά ζωντανούς. Μέχρι ο Θεός και ο χρόνος να την αλλάξει, εμείς χρειάζεται να μην θυμώνουμε με την λάθος αντίληψη των ανθρώπων γύρω μας σε ό,τι έχει σχέση με τον Θεό, με την δημιουργία και με τον άνθρωπο, αλλά να κατανοούμε την διαφορετική αντίληψη που έχει ο συνάνθρωπός μας. Αυτό είναι ένα πνευματικό επίπεδο γεμάτο ταπείνωση, αγάπη και καλοσύνη, το οποίο πρέπει να εξασφαλίσουμε. Μάλιστα αυτή η αντίληψη των ανθρώπων γίνεται για πολλούς στέρεο γεγονός, αλήθεια, ας είναι και λάθος. Ακόμα και μια θεωρία, είναι και αυτή στέρεο γεγονός για κάποιους ανθρώπους, ακόμα και μια δεισιδαιμονία, αφού στηρίζονται κάπου και ζουν και αυτοί δια της πίστεως κοντά στον Θεό. Θυμάστε τον Μωυσή και τον βοσκό; Θα το πω. Κάποτε ο Μωυσής βρέθηκε στην έρημο συντροφιά με έναν βοσκό. Ο βοσκός κάθε μέρα άρμεγε την καλύτερη προβατίνα του και το γάλα της το πήγαινε σε ένα βραχάκι που είχε μια λαξευτή λακκούβα. «Γιατί το κάνεις αυτό;» ρώτησε ο Μωυσής το βοσκό. Και εκείνος με απλότητα απάντησε «το γάλα αυτό είναι του Θεού.». Και ο Μωυσής με έκπληξη τον ξαναρώτησε «και πίνει ο Θεός το γάλα;», «Ασφαλώς» απάντησε με βεβαιότητα ο βοσκός. Εκείνη τη στιγμή ο Μωυσής χαμογέλασε και σε τόνο κατηγορηματικό του είπε «ο Θεός φίλε μου, δεν πίνει γάλα. Ο Θεός είναι πνεύμα και δεν τρέφεται με υλικά αγαθά.». Τότε ο βοσκός, κάπως ανήσυχος και προβληματισμένος με αυτό που του είπε ο Μωυσής, θέλησε να εξακριβώσει τα λόγια του. Αν δηλαδή όσα του είπε ήταν αλήθεια. Έτσι, πήγε ξανά στο βραχάκι, πρόσφερε το βραδινό γάλα στον Θεό και κρύφτηκε πίσω από ένα χαμόκλαδο, περιμένοντας να δει τον Θεό. Ήταν μια φεγγαρόλουστη βραδιά. Τότε, μέσα στη σιγαλιά της νύχτας βλέπει μια μικρή αλεπού τρεχάτη να φτάνει στον βράχο, να πίνει το γάλα και να χάνεται πάλι μέσα στη νύχτα. Εκείνη τη στιγμή η καρδιά του βοσκού γέμισε με θλίψη. Ο Μωυσής, μόλις τον είδε θλιμμένο, κατάλαβε τι είχε συμβεί. «Έχεις δίκιο», του είπε ο βοσκός, «Ο Θεός είναι πνεύμα και δεν έχει ανάγκη το δικό μου γάλα. Τώρα νιώθω δυστυχής.». «Ίσα –ίσα» απάντησε ο Μωυσής, «τώρα πρέπει να νιώθεις περισσότερο ευτυχισμένος γιατί γνώρισες περισσότερα για τον Θεό.». Κι όμως, ο βοσκός δεν είχε τίποτε άλλο να προσφέρει στον Θεό που αγαπούσε. Ο Μωυσής σε όραμα άκουσε τη φωνή του Θεού «Μωυσή, έκανες μια αδικία. Εγώ έπαιρνα την αγάπη του βοσκού και η αλεπού το γάλα. Γιατί τραυμάτισες τον άνθρωπό μου;».
Πόση προσοχή χρειάζεται, όταν θέλουμε να διδάξουμε σε ανθρώπους που αισθάνονται τον Θεό με έναν διαφορετικό τρόπο. Με τον εγωισμό, θα υπάρχει πάντα ένας κίνδυνος να τους κάνουμε δυστυχείς. Γιατί ο Θεός βλέπει, όχι την εξωτερική πράξη, αλλά την εσωτερική διάθεση, κάτι που όλοι αυτοί που επιμένουν δεν καταλαβαίνουν. Εμείς σήμερα που ήρθαμε κοντά στον Θεό, γνωρίσαμε, ότι όσο οι άνθρωποι εξακολουθούν να ρυθμίζουν τις πράξεις τους με βάση την όποια ιδέα ή θεωρία ή δεισιδαιμονία, απλά δογματίζουν την ζωή τους. Έτσι, βρίσκονται μακριά από την αλήθεια. Διότι ακόμα και το τι είναι αλήθεια ή ψέμα, είναι σχετικό. Ο Θεός δεν δογματίζεται, είναι αυτό αλλά είναι και το άλλο, μπορεί να κάνει αυτά αλλά και πολλά άλλα, μπορεί να έχει σώμα, μπορεί να είναι και πνεύμα, αγαπά όσους πάνε στην εκκλησία, αλλά η αγάπη του είναι και για τους αμαρτωλούς, «ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους.» (Ματθ. 5:45). Αντίληψη σωστή, έχει αυτός που δηλώνει άγνοια. Συνάμα όμως ερευνά και εξελίσσεται χωρίς να δογματίζεται, ακούει τους άλλους και σέβεται τον τρόπο με τον οποίον ακολουθούν τον Θεό. Αυτό σημαίνει έχω αντίληψη σωστή, διότι φτάσαμε στην αγάπη. Δεν πρέπει να κρίνουμε, να προσβάλλουμε ή να καταδικάζουμε τους άλλους. Όποιος προσπαθεί να κάνει τον άλλον να αλλάξει και δεν αφήνει τον Θεό, τότε χρήζει ψυχιατρικής εξέτασης, και ο λόγος, διότι «μὴ κρίνετε κατ᾿ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε.» (Ιω. 7:24) την οποία γνωρίζει ο Θεός και που με βάση αυτή ευλογεί.